ส.ค.ส. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 142 / 3693

สมาปัชชนวสี อธิฏฐานวสี วุฏฐานวสี ปัจจเวกขณวสี ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 160 ช้านาญในการเข้า ชำนาญในการดำรงอยู่ ชำนาญในการออก ชำนาญในการพิจารณา ( ทบทวน) พระโยคาวจรนึกหน่วงเอาปฐมฌาน

บทความนี้พูดถึงคำชี้แจงในวสี ๕ ของพระโยคาวจร ซึ่งได้แก่ อาวัชชนวสี สมาปัชชนวสี และวสีอื่นๆ โดยนำเสนอถึงความสำคัญของการเข้าและออกจากฌาน รวมถึงแนวทางในการพัฒนาตนเองในด้านการทำสมาธิและปฏิบัติธรรม นอกจากน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 167 " ถึงกระนั้น (ก็พึงทราบว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสคำว่า วิตกก วิจาราน รูปสมา ดังนี้ไว้ ก็เพื่อแสดงว่า เพราะองค์หยาบๆ ล่วง ไป ความบรรลุฌานที่ยิ่งกว่าปฐ

บทความนี้อธิบายความหมายของคำว่า 'วิตกกวิจาราณ์ รูปสมา' ที่แสดงถึงเหตุผลที่ทำให้ทุติยฌานมีความสัมพันธ์กับการระงับวิตกวิจาร การเข้าใจถึงการมีอยู่และการไม่มีของวิตกวิจารในทุติยฌานนั้นมีความละเอียดอ่อน ซึ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 237 ขึ้นแล้ว ยังมนสิการให้เป็นไปว่า อฏฐิก ปฏิกูล อฏฐิก ปฏิกูล (อัฏฐิกอสุภปฏิกูลๆ ) เถิด [ลักษณะนิมิตทั้งสองในอัฏฐิกอสุภ ท่านกล่าวไว้ ( ในอรรถกถา ) ว่า "

บทความนี้กล่าวถึงลักษณะนิมิตในอัฏฐิกอสุภที่มีทั้งอุคคหนิมิตและปฏิภาคนิมิต โดยระบุความแตกต่างระหว่างนิมิตแต่ละประเภทในกรรมฐานและเน้นความสำคัญของการเห็นความเป็นอสุภในบริบทต่างๆ ในอรรถกถา ความเข้าใจในนิม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 289 บรรลุได้ อนึ่ง ศาสนธรรมนั้น ( เมื่อ ) บุคคลฟังอยู่ ก็นำความงามมา ให้ได้โดยแท้ แม้ด้วยการฟัง โดยข่มนิวรณ์ได้ ในขณะฟัง ) เพราะ เหตุนั้น จึงชื่อว่างามใน

ในบทนี้กล่าวถึงความงามที่เกิดจากการฟังและปฏิบัติศาสนธรรมซึ่งนำมาซึ่งความสุขและความเป็นตา ที่มีความงามในเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย ผ่านการประกาศพรหมจรรย์และแสดงศาสนธรรมต่างๆ โดยใช้หลักการของพยัญช

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 1 ลิงค์แจกอย่างเดียวกัน ส่วนสัพพนามอื่น ๆ มีแบบแจกประจำให้ลิงค์ เหล่านั้น ในประเทศที่มีสัพพนามอยู่ด้วย เป็นการง่ายต่อการสันนิษฐาน ลงไปว่าเป็นลิงค

ในบทนี้จะอธิบายเกี่ยวกับบาลีไวยากรณ์ซึ่งมีความสำคัญต่อการศึกษา โดยเฉพาะในเรื่องนามและอัพยยศัพท์ หากมีสัพพนามจะช่วยให้นักเรียนทราบได้ง่ายขึ้นว่าคำนั้นอยู่ในประเภทใด การใช้ลิงค์เพื่อระบุประเภทของคำในบาล

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 36 เอก. ปญฺ ภวตา เอา นฺต กับ สมา เป็น ตา โภตา เอา นุต กับ สมา เป็น ตา แล้วแปลง พหุ. ภวนฺเตหิ, ภวนฺเต (แปลง เหมือน ต. พหุ.) ภว เป็น โภ ฉ. ภวโต, โภ

เนื้อหาเกี่ยวกับการวิเคราะห์ไวยากรณ์บาลี โดยเฉพาะประมวลการจัดการรูปแบบของนาม และการใช้ศัพท์ในคำอธิบาย พร้อมตัวอย่างการแปลงคำ เพื่อเข้าใจการใช้ในประโยคอย่างถูกต้อง. การศึกษาไวยากรณ์เหล่านี้สำคัญต่อการเ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 45 มน ศัพท์ที่เป็น นปุสกลิงค์ แจกอย่างนี้ :- เอก. ป. มน ท. มน เหมือน อ การันต์ในนปุสกลิงค์ ต. มนสา จ. มนโส ปญฺ. มนสา ๕ วิภัตติ แปลกจาก อ การันต์

บทที่ 45 ของการศึกษาบาลีไวยากรณ์จะพิจารณาถึงศัพท์ที่เป็นนปุสกลิงค์ โดยอธิบายว่าในการแจกวิภัตติของคำว่า 'มน' นั้น มีหลายรูปแบบ เช่น เอก, ท., ต. และจ. ซึ่งแสดงให้เห็นรูปแบบต่าง ๆ ในการจัดข้อความ วิธีการ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 51 สังขยา ศัพท์ที่เป็นเครื่องนับนามนาม ชื่อว่าสังขยา เพราะเป็นคำที่ บ่งถึงจำนวนของนามนาม ทางภาษาไทยหรือภาษาของชาติอื่น ๆ นิยมจำนวนเลขของชาตินั้น

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับศัพท์ที่เป็นเครื่องนับนามในภาษาบาลี เรียกว่า สังขยา ซึ่งหมายถึงการบ่งบอกจำนวนโดยเฉพาะ เพื่อให้ทราบว่ามีจำนวนเท่าใด ในภาษาบาลียังมีการจัดสังขยาออกเป็น ๒ ชนิด ได้แก่ ปกติสังขยา แ

ประโยค๑ - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 55 พัน หมื่น ฯลฯ จัดเป็นเอกวจนะ ถ้ามีศัพท์สังขยาตั้งแต่สองขึ้น ไป อยู่ข้างหนึ่ง จัดเป็นพหุวจนะ เช่น สองร้อย สองพัน สองหมื่น เป็นต้น. วิธีแจกวิภั

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับการใช้บาลีไวยากรณ์ในเรื่องของนามและอัพยยศัพท์ โดยเริ่มจากการจำแนกศัพท์สังขยาออกเป็นเอกวจนะและพหุวจนะ พร้อมวิธีการแจกวิภัตติที่เหมาะสม โดยใช้ตัวอย่างจากจำนวนที่แตกต่างกัน เช่น ส

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 56 กําหนดวจนะของสังขยา ตั้งแต่ ทวิ ถึง อฏฐารส เป็นพหุวจนะอย่างเดียว ตั้งแต่ เอกูนวีสติ จนถึง อฏธนวุฒิ เป็นอิตถีลิงค์ เอกวจนะ อย่างเดียว. ตั้งแต่

บทนี้กล่าวถึงการอธิบายบาลีทางไวยากรณ์ที่เกี่ยวข้องกับการจำแนกนามและอัพยยศัพท์ โดยเฉพาะการกำหนดวจนะของสังขยา ซึ่งระบุว่า ตั้งแต่ ทวิ ถึง อฏฐารส เป็นพหุวจนะ และจาก เอกูนวีสติ ถึง อฏธนวุฒิ เป็นเอกวจนะ มี

แล้ว. ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 69 ตัวอย่างทั้งสองที่ยกขึ้นมาจนอ้างนั้น ลองนึกเปรียบเทียบดูว่ามีข้อ แตกต่างหรือเหมือนกันอย่างไรบ้าง เมื่อกำหนดถึงใจความโดยเฉพาะ แล้วก็เหมือ

บทที่อธิบายเกี่ยวกับการใช้งานของนามและสัพพนามในบาลีไวยากรณ์ โดยมีการเปรียบเทียบตัวอย่างที่แสดงความแตกต่างในการใช้คำซ้ำซากและการใช้สัพพนามเพื่อลดการซ้ำซาก ซึ่งถือเป็นวิธีการที่ถูกต้องตามภาษาที่นิยม โดย

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 82 วิเสสนสัพพนามนี้ ไม่ได้เป็นคำพูดที่ใช้แทนตัวนามนามโดยตรง ทีเดียว มีลักษณะคล้าย ๆ กับคุณนาม แต่ก็ไม่ได้เป็นคุณนามแม้ เพียงโดยปริยาย เมื่อใช้ประ

บทความนี้อธิบายถึงวิเสสนสัพพนามในภาษาบาลี ซึ่งมีความสำคัญในการทำให้คำแสดงความแตกต่างระหว่างนามนามต่าง ๆ โดยวิเสสนสัพพนามจะทำหน้าที่ประกอบกับนามเพื่อชี้แจงลักษณะ และให้ผู้เรียนเข้าใจถึงประเภทต่างๆ ของว

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 89 หาความกำหนดแน่นอนลงไปเดียวไม่ได้ ส่วนคำต่อไปนอกจาก เอก กับ กี๋ มี อญฺญ เป็นต้น ก็มีนัยเดียวกัน เอก ถ้าผู้ศึกษาตรวจดูในข้อ ๒๓-๘๑ เล่มนาม และ อั

เนื้อหาเกี่ยวกับการกำหนดแน่นอนของเอกในบาลีไวยากรณ์ แยกประเภทของเอกออกเป็นสังขยา และอนิยมวิเสสนสัพพนาม โดยสังขยาจะนับจำนวนของนามนาม ส่วนอนิยมวิเสสนใช้ประกอบกับบทนามเพื่อสละสลวยในการกล่าวถึงในพระสูตรต่า

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 100 อุปสัคมี ๒๐ คือ อติ อธิ อนุ อป อปี อภิ อว หรือ โอ ลง อา อุ อุป ทุ นิ นิ ป ปฏิ ปรา ปริ วิ ส สุ ยิ่ง, เกิน, ล่วง ยิ่ง, ใหญ่, ทับ น้อย, ภายหลัง,

ในบทนี้จะมีการนำเสนอเกี่ยวกับคำอุปสัคในภาษาบาลี ซึ่งมีทั้งหมด 20 คำ เช่น อติ, อธิ, อนุ, อป และอื่นๆ ซึ่งคำเหล่านี้มีความหมายและการใช้งานที่แตกต่างกัน โดยอธิบายถึงวัตถุประสงค์และความหมายของแต่ละคำ โดยเ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 110 "ทพฺพสมาวาย" เข้ากับกิริยา เรียกว่า "กิริยาสมวาย." นอกจาก นี้เรียกว่า "กิริยาวิเสสน." ทั้งสิ้น. ๓. ปัจจัย ปัจจัยในแผนกอัพยยศัพท์นี้ มีหน้าที่

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของปัจจัยในอัพยยศัพท์และบทบาทของมันในการกำหนดวิภัตติของนามและธาตุในภาษาบาลี โดยเน้นว่าแต่ละปัจจัยมีการประยุกต์ใช้ที่เฉพาะเจาะจงและการแยกประเภทของปัจจัยในนามแท้ๆ มีทั้งหมด 22

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 111 คือ ตติยาวิภัตติ ๑ ปัญจมีวิภัตติ ๑. ตติยา ให้แปลอายตนิบาตว่า "ข้าง" ปัญมี ให้แปลอายตนิบาตว่า "แต่" ดังอุทาหรณ์ ต่อไปนี้ :- ศัพท์เดิม ปัจจัย ร

เนื้อหาเกี่ยวกับตติยาวิภัตติและปัญจมีวิภัตติในบาลี ซึ่งอธิบายการใช้คำว่า 'ข้าง' และ 'แต่' พร้อมทั้งตัวย่างการแปลศัพท์เดิมและรูปสำเร็จ เช่น สพฺพ โต (ทั้งปวง) และ อญฺญโต (แต-นอกนี้) เช่นเดียวกับการแปลคำ

ปัจจัย รูปสำเร็จ ศัพทเสม ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 113 แปลว่า ต ตุถ ตตฺถ ใน-นั้น ต ตหี ใน-นั้น ต ห์ ตห์ ใน-นั้น เอต ตร อตฺร ใน-นั่น เอต ถ อตฺถ ใน-นั่น เอก ตร เอกตร ใน-เคีย

ในบทนี้เราจะพูดถึงการอธิบายบาลีไวยากรณ์ที่เกี่ยวกับนามและอัพยยศัพท์พร้อมตัวอย่างของแต่ละประเภท เช่น 'ใน-นั้น', 'ใน-เคียว', 'ใน-เดียว'. จะมีการแสดงรูปสำเร็จต่าง ๆ ที่มีลักษณะเฉพาะ รวมถึงการใช้ปัจจัยในร

ดังนี้ - หน้าที่ 7 ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้ เล็กทั้งใหญ่ ทั้งสุกทั้งดิบ ล้วนมีความแตกเป็นที่สุด ฉันใด ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายก็เป็นฉันนั้น น้ำค้างที่ยอดหญ้า เพราะดวงอาทิตย์ขึ้นมา ก็ เห

เนื้อหาเน้นถึงความตายที่เข้ามาเปรียบเสมือนเพชฌฆาตที่รอที่จะคร่าชีวิตของมนุษย์ รวมถึงการเตือนให้ระลึกถึงความไม่แน่นอนของสมบัติในชีวิตที่อาจสูญเสียไปได้ทุกเมื่อ การมีสมบัติยังคงอยู่ได้ก็ชั่วขณะหนึ่งก่อน

0 ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - ๑ - หน้าที่ 45 ถามว่า พึงถือเอานิมิตในผมทั้งหลายอย่างไร ? ตอบว่า จึงถอนผม เส้น ๑ หรือ ๒ เส้น วางลงที่ฝ่ามือแล้วกำหนดสี (ของมัน) ก่อน จะดูผมทั้งหลายแม้ในที่ ๆ เ

บทความนี้กล่าวถึงวิธีการพิจารณานิมิตในผม ซึ่งรวมถึงการถอนผมและการตรวจสอบลักษณะของโกฏฐาสตามสีและสัณฐาน . เนื้อหายังระบุถึงการพิจารณาความเป็นปฏิกูลของโกฏฐาสและการเลือกลักษณะซึ่งมีความสำคัญในการปฏิบัติธร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 49 ตัดตอนด้วยพื้นรากของตนอัน (หยั่ง) เข้าไปในหนังหุ้มสรีระประมาณ ลิขา ๑ ตั้งอยู่ เบื้องบนตัดตอนด้วยอากาศ เบื้องขวางตัดตอนด้วย เส้นขนด้วยกัน การกำหนดตัด

เอกสารนี้วิเคราะห์การตัดตอนในวิสุทธิมรรคเกี่ยวกับการกำหนดเล็บและลิขา โดยชี้ให้เห็นว่าการตัดตอนนี้มีลักษณะเป็นบันทึกที่ระบุขอบเขตของร่างกายและส่วนต่างๆ เช่น เล็บและนิ้ว บทเรียนในวิสุทธิมรรคยังให้ความสำ