อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ : หน้า 19/118

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 1 ลิงค์แจกอย่างเดียวกัน ส่วนสัพพนามอื่น ๆ มีแบบแจกประจำให้ลิงค์ เหล่านั้น ในประเทศที่มีสัพพนามอยู่ด้วย เป็นการง่ายต่อการสันนิษฐาน ลงไปว่าเป็นลิงค์ใดแน่ เช่นมีสัพพนามอยู่ว่า เอโส เอสา เอต ๓ , คำนี้ ก็เป็นการบอกชัดอยู่แล้วว่า เป็นลิงค์อะไร เอโส เป็นปุ๊ลิงค์ ถ้าเป็น วิเสสนะของศัพท์ที่มีอิการันต์เช่น เอโส สมาธิ เราจะรู้ว่า สมาธิ เป็นปุ๊ลิงค์ เพราะ เอโส สัพพนามเป็นเครื่องบอก และเมื่อเห็นศัพท์ ว่า ชลุลิ เป็นอิตถีลิงค์ ในนปุสกลิงค์ก็เช่นเดียวกัน เช่น เอต์ อกุจิ เป็นต้น แม้ในวิภัตติอื่น ๆ ก็พึงสังเกตตามลิงค์โดยวิธีนี้ ก็จะรู้ได้ว่าการันต์นั้นเป็นการันต์ของลิงค์อะไรแน่ ส่วนวิภัตติ เวลาแจกแล้วในลิงค์เดียวกันพ้องกันบ้าง เช่นจุตตถี ฉัฏฐีวิภัตติ ข้อนี้สังเกตอายตนิบาตประจำวิภัตตินั้น ๆ ว่าอย่างไหน จะเหมาะสมกว่า แล้วก็แปลอย่างวิภัตตินั้น ส่วนที่ต่างลิงค์มีรูปเหมือน กันบ้าง เช่น ปุริสาย กับ กญฺญาย สุขาย เหล่านี้มีรูปเหมือนกัน ข้อนี้ เราต้องสังเกตและอาศัยความจำหมายไว้ ในเมื่อพบศัพท์เหล่านี้ในที่ อื่น ๆ คือเป็นวิภัตติอื่นอยู่ ว่ามีรูปเป็นอะไร เป็นลิงค์ใดแน่ แล้วนำ มาสันนิษฐานขึ้นขาดในที่นี้ว่า ปุริสาย เป็นลิงค์ เป็นจตุตถีวิภัตติ เพราะเอาอะที่สุดของ ปุริส กับ ส จตุตถวิภัตติเป็น อาย จึงเป็นเช่น นั้น สุขาย ก็เปลี่ยนเช่นนั้นเหมือนกัน แต่ สุข ศัพท์เป็นปุ๊สกลิงค์ เพราะในที่อื่นมีปรากฏอยู่ตื่นคาดว่า สุข ส่วน กญฺญาย ย่อมรู้จาก ที่มาแห่งอื่นว่าเป็นอิตถีลิงค์โดยกำเนิดว่าเป็น อาการันต์ อีกอย่าง 18