ส.ค.ส. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 44 / 3693

๑ - หน้าที่ 108 ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - เล่นหัวสัพยอกกับมาตุคามอยู่ เขายินดีด้วยการซิกซ์เป็นต้นนั้น ฯลฯ เราบอกได้ว่า เขาย่อมไม่พ้นจากทุกข์ได้เลย. (๓) ดูกรพราหมณ์ อีกข้อหนึ่ง สมณะก็ดี พร

บทที่กล่าวถึงแนวคิดเกี่ยวกับการพ้นทุกข์ พร้อมยกตัวอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างสมณะและพราหมณ์กับมาตุคาม โดยเน้นถึงความยินดีในสภาพของสิ่งต่างๆ ที่ไม่เที่ยงและอาจนำไปสู่อาการทุกข์. ไม่ว่าจะเป็นการมี

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 17 สระสนธิ ในสระสนธิ ได้สนธิกิริโยปรกณ์ ๓ อย่าง คือ โลโป ๑ อาเทโส ๑ อาคโม ๑ วิกาโร ๑ ปกติ ๑ ที่โฆ ๑ รสส์ ๑. ขาดแต่สญฺโญโค อย่างเดียว เพราะสระจะ

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับสระสนธิในบาลี โดยมีการสนธิกิริโยปรกณ์หลากหลายชนิด เช่น โลโป อาเทโส อาคโม และวิการ โดยเน้นไปที่หลักการและข้อกำหนดในการลบสระหน้าและหลัง ทั้งนี้เพื่อให้ผู้เรียนสามารถเข้าใจและประย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 1 วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ กัมมฐานคหณนิเทส เพราะเหตุที่สมาธิ ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงไว้ด้วยหัวข้อ คือ จิต ตามพระบาลี ( นิกเขปบท ) ว่า สีเล ปติฏฺฐา

ในบทความนี้นำเสนอการอธิบายเกี่ยวกับสมาธิที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงไว้ในพระบาลี ซึ่งมีความสำคัญต่อการบำเพ็ญในทางโยคะ การตั้งมั่นในศีล และความพยายามบรรลุธรรมตามที่พระองค์ได้สอน. สาระสำคัญคือ การเข้าใจ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 164 ( แก้ สมุปสาทน์ ) บท สมุปสาทน์ มีวินิจฉัยว่า ศรัทธาท่านเรียกว่า สัมปสาทนะ แม้ฌานก็เรียกสัมปสาทนะ เพราะประกอบด้วยความใสผ่อง ดุจผ้า ที่เรียกว่าผ้าเขียว

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของสมุปสาทน์ในวิสุทธิมรรค โดยเน้นถึงการที่ศรัทธาและฌานเรียกว่า 'สัมปสาทนะ' อันเนื่องจากความใสผ่องของใจควบคู่ไปกับการวิเคราะห์เจตโสในอรรถวิกัป การแสดงถึงคุณลักษณะและความสำคัญของ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 266 คือ ตกตะกอน อยู่ในสันดาน) ทรงรู้จริต (ปกติของจิต ) ทรงรู้อธิมุติ (ความโน้มเอียงแห่งจิต ) ของสัตว์ทั้งปวงหมด ทรงรู้สัตว์ทั้งหลายที่มี กิเลสดุจธุลีในดว

เนื้อหาเกี่ยวกับความรู้ในวิสุทธิมรรคที่ครอบคลุมถึงลักษณะของจิต การรู้จักสัตว์ทั้งหลาย และขนาดของจักรวาลที่มีขนาดใหญ่ กล่าวถึงจิตที่มีอาการดี และการสอนให้รู้ง่ายหรือยาก โดยขึ้นอยู่กับเกณฑ์เช่น ศรัทธาแล

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 273 ทิศเดียว " ดังนี้เป็นต้น บัณฑิตพึง (นำมากล่าว ) ให้พิสดาร เทอญ [แก้อรรถบท สตฺถา เทวมนุสฺสานํ] พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระนามว่า สตฺถา (ศาสดา) เพราะทรง พ

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงมีพระนามว่าสัตถา (ศาสดา) เนื่องจากทรงสอนเวไนยสัตว์ให้เข้าถึงประโยชน์ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า โดยเปรียบเทียบถึงการนำของสัตถวาหะ (นายกองเกวียน) ที่นำหมู่เกวียนข้าม

ประโยค๑ - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 2 แม้ในภาษาไทยก็มีใช้เหมือนกัน เช่นคำว่า ดิน น้ำ ไฟ ลม เป็นต้น ล้วน เป็นคำเดิมทั้งสิ้น, คำพูดผสมซึ่งปรุงขึ้นจากธาตุและปัจจัยต่าง ๆ สำเร็จ โดยสาธ

เอกสารนี้อธิบายถึงบาลีไวยากรณ์โดยเฉพาะนามและอัพยยศัพท์ ที่พบในภาษาไทย เทคนิคในการประกอบคำ และตัวอย่างเช่นคำว่า ดิน น้ำ ไฟ ลม ที่เป็นคำเดิม รวมถึงการใช้สัญญัติศัพท์ เช่น โรงเรียน และ ร้านค้า นามศัพท์แบ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 78 อุดมบุรุษ ผู้พูด ผู้ฟัง อิฉัน ผู้น้อย (หญิง) ผู้ใหญ่, ไม่ใช่เจ้านาย ตู (โบราณ) สามัญ สามัญ ข้า (โบราณ) ผู้น้อย ผู้ใหญ่ ข้า, กู (ไม่สุภาพ) ผู้เ

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับอุดมบุรุษในภาษาบาลี โดยเจาะลึกถึงปุริสสัพพนามที่ใช้ในการสนทนา รวมถึงประเภทต่างๆ ของการใช้คำ เช่น อิฉัน ผู้ใหญ่ สามัญ และคำแปลที่แตกต่างกันตามกาลสมัยและท้องถิ่น ผู้เขียนแสดงให้เ

ประโยคด - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 96 สัพพนามทั้งปวงเปลี่ยนรูปได้ ක ผู้ศึกษาพึงสังเกตในนาม ข้อ ๕๓ ให้ดี จะเห็นได้ว่า สัพพนาม ทั้งหมด ทั้งที่เป็นอนิยมและนิยม เมื่อลงปัจจัยในอัพยยตั

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการศึกษาสัพพนามในภาษาบาลี ซึ่งมีการเปลี่ยนรูปเมื่อใช้ร่วมกับอัพยยตัทธิต และการใช้ศัพท์ในฐานะที่เป็นตติยาวิภัตติและสัตตมีวิภัตติ การแจกวิภัตติของสัพพนามจะแตกต่างจากนามนาม ผู้เรียนคว

ย อม กตร ศัพท์เดิม ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 112 ปัจจัย รูปสำเร็จ แปลว่า โต ยโต แต่-ใค " อมุโต แต่-โน้น การโต แต่-อะไร กุโต แต่-ไหน ๒. ปัจจัย ๔ คือ ตร, ตก, ห, ธ, ธิ, หี, ห

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์ไวยากรณ์บาลี โดยเน้นที่นามและอัพยยศัพท์ ได้แก่ การใช้ปัจจัยที่สำคัญ เช่น ตร, ตก, ห, ธ และอื่น ๆ ซึ่งช่วยให้เข้าใจการเชื่อมโยงในภาษาบาลี พร้อมตัวอย่างที่สะดวกต่อการศึกษาและเข

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 42 ประกอบอธิจิตพึงมนสิการปัคคหนิมิตส่วนเดียวเท่านั้นไซร้ ย่อมเป็น ได้ที่จิต (ของเธอ) จะพึงเป็นข้างอุทธัจจะเสีย ถ้าภิกษุผู้ประกอบ อธิจิตพึงมนสิการอุเบกขาน

บทความนี้กล่าวถึงวิธีการควบคุมจิตของภิกษุ โดยเน้นให้เห็นความสำคัญของการมีสมาธิและการประมวลอารมณ์ให้ถูกต้อง เพื่อให้จิตมีความอ่อนและผ่องใส ทำให้สามารถพ้นจากอาสวะได้ นอกจากนี้ยังเปรียบเทียบกับการทำทองเพ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 48 ไปแต่หมู่บ้าน ย่อมเป็นของน่าเกลียดไม่น่าบริโภคสำหรับคนชาวเมือง ฉันใด แม้ผมก็ฉันนั้น ชื่อว่าน่าเกลียด เพราะเกิดด้วยน้ำที่ซึมออก มาแต่โกฏฐาสมีน้ำเหลือ

เนื้อหาในวิสุทธิมรรค แสดงถึงความปฏิกูลที่เกิดจากโกฏฐาสซึ่งมีส่วนผสมหลากหลายเช่น น้ำเหลือง เลือด และน้ำดี นอกจากนี้ยังมีการเปรียบเปรยถึงการเกิดของผมว่าเป็นสิ่งน่าเกลียด เนื่องจากเกิดในที่ไม่สะอาด เช่น

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 94 (ในการภาวนา) แก่โยคาวจรภิกษุนั้น จึงตรัสคำว่า อรญฺญคโต วา เป็นอาทิ [แก้อรรถบทต่าง ๆ แห่งบาลีคำเฉลย] ในบทเหล่านั้น บทว่า อรญฺญคโต ความว่า ในบรรดาป่า อั

บทความนี้เสนอความรู้เกี่ยวกับการภาวนา บทความอธิบายความหมายของคำบาลีที่สำคัญ เช่น อรญฺญคโต รุกขมูล และ สุญญาคาร โดยชี้ให้เห็นถึงสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับการปฏิบัติธรรม รวมถึงการเลือกสถานที่สงบและว่าง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 97 ความมีอารมณ์เดียว ความไม่ส่ายไปมาแห่งจิต ด้วยอำนาจแห่งการ หายใจออกยาวอยู่ สติย่อมตั้งมั่น (ในอารมณ์นั้น) เธอก็เป็นสโตการี ด้วยสตินั้น ด้วยความรู้นั้น

บทความนี้วิเคราะห์เกี่ยวกับความมีอารมณ์เดียวและความไม่ส่ายไปมาแห่งจิต โดยเน้นบทบาทของการหายใจเข้ายาวและออกยาวในการทำให้สติตั้งมั่น พร้อมอธิบายศัพท์ทางการแพทย์ เช่น อัสสาสะและปัสสาสะ ที่สะท้อนถึงการทำง

๒ นี้ คือ ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 188 (๑) สพฺพา อิตถิโย อเวรา ฯเปฯ อตฺตานํ ปริหรันตุ ขอสตรีทั้งหลายทั้งปวง จงเป็นผู้ไม่มีเวร ฯลฯ รักษาตนอยู่เถิด (๒) สพฺเพ ปุริสา---- ขอบุรุษทั้ง

ในวิสุทธิมรรค ภาค ๒ ตอน ๑ มีการอธิบายถึงเมตตาจิตและการรักษาตนให้เป็นผู้ไม่มีเวร โดยเสนอคำขอให้สัตว์ทุกประเภท ไม่ว่าจะเป็นสตรี บุรุษ อริยชน และอนริยชน รวมถึงเทพ และมนุษย์ให้รักษาตนเองและอยู่อย่างไม่มีเ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 192 ร่างกาย เรียกอัตภาพ อีกนัยหนึ่ง อัตภาพ ก็คือขันธ์ ๕ นั่นเอง คำว่าอัตภาพนี้ ก็เป็นแต่คำที่หมายเอาขันธ์ ๕ บัญญัติขึ้นโดยสภาวะ สัตว์ทั้งหลายนับเนื่องอยู

ในเนื้อหานี้ได้มีการวิเคราะห์คำว่าอัตภาพซึ่งหมายถึงขันธ์ ๕ และการทำความเข้าใจสัตว์ทั้งหลายในแง่มุมต่าง ๆ คำเหล่านี้ช่วยชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของคำในปรัชญาและการปฏิบัติในแนวทางแห่งการทำจิตให้บริสุทธ

* ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 71 ความว่า ธาตุภายในเป็นที่อาศัยแห่งวิญญาณวัตถุ วิญญัติ และอินทรีย์ ทั้งหลาย มีอิริยาบถ มีสมุฏฐานสี่ (ส่วน) ธาตุภายนอกมีประการ ตรงกันข้ามกับธาตุในที่กล

มีการกล่าวถึงความแตกต่างระหว่างธาตุภายในและภายนอก โดยเฉพาะความสัมพันธ์ระหว่างปฐวีธาตุและความเป็นปัจจัยช่วยกันของธาตุต่างๆ ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับวิญญาณวัตถุรวมถึงอินทรีย์ทั้งหลา

ประโยค - อภิบาลใจวารณี สมาสและติชิต - หน้าที่ 9 คำกิจะสะสมสวยขึ้น เช่น นิ้วปลิว เป็นต้น สีผิวสะสมบางคำ เมื่อเปลี่ยนสมาสแล้ว ก็เปลี่ยนไปบ้าง เช่น มหาโด้ ปรุโล เป็น มหา- ปรุโล เพราะ มหนุต ศัพท์ เมื่อข้า

เนื้อหาเกี่ยวกับการทำความเข้าใจการสร้างสมาสในภาษาไทย โดยมีการยกตัวอย่างการเปลี่ยนแปลงของคำเมื่อเข้าสมาส และหลักการในการแปลคำศัพท์ที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังมีการสังเกตเกี่ยวกับการทำสมาสและคุณนาม โดยเน้

ประโยค - อธิบายวิถีชีวิต - สมถะและตัณหา - หน้าที่ 92 ด้วยวิถีติ้ง ๑ ในมานัง ๓ ไม่ได้. ปัจจัยที่พ้องกัน ณ ปัจฉิมปัน ๕ คติธิ คือ โสดตตุ. ราคาธิติ สมถตต. ตคสุดฏิตต. ภาวตต. ถิก ปัน...๒ ตัณทติ คือ โสดตตุ.

เนื้อหานี้กล่าวถึงวิถีชีวิตที่แสดงให้เห็นถึงความเรียบง่าย (สมถะ) และการขาดความโลภ (ตัณหา) โดยทำการวิเคราะห์เชิงลึกเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของปัจจัยที่คล้ายคลึงกันในวิถีชีวิต พร้อมด้วยตัวอย่างและคำอธิบายท

ประโยค~ วิภัชิมรรแปล ภาค 3 ตอน 1 - หน้าที่ 73 [1] ชีวิต สหชาติธรรมทั้งหลาย ย่อมเป็นอยู่ด้วยธรรมชาตินั้น เหตุนี้ ธรรมชาตินั้น จึงชื่อชีวิต (แปลว่าสมชาติครื่องเป็นอยู่แห่งสหชาติ- ธรรม) นั้นหนึ่ง ธรรมชาต

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจในเรื่องชีวิตและสมาธิ โดยอธิบายว่าชีวิตมีลักษณะสำคัญที่เกิดจากธรรมชาติและการเป็นอยู่ ในขณะเดียวกัน ก็จะพิจารณาถึงลักษณะของสมาธิที่ดีและไม่ดี ที่สามารถนำไปสู่การควบคุมจิตและการ