อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ : หน้า 80/118

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 78 อุดมบุรุษ ผู้พูด ผู้ฟัง อิฉัน ผู้น้อย (หญิง) ผู้ใหญ่, ไม่ใช่เจ้านาย ตู (โบราณ) สามัญ สามัญ ข้า (โบราณ) ผู้น้อย ผู้ใหญ่ ข้า, กู (ไม่สุภาพ) ผู้เป็นนาย, เพื่อนกัน คนใช้, เพื่อกัน เรา (โบราณ) ผู้ใหญ่ ผู้น้อย เรา ทั่วไปหลายคน ทั่วไปไม่ใช่เจ้านาย และขุนนางชั้นสูง ข้าพเจ้า ข้าเจ้า ทุก ม ใช้เป็นกลางทั่วไป คำแปลของปุริสสัพพนาม คือ ๓ ตุมห อมห ที่กล่าวมา แล้วนี้ ยังไม่สิ้นเชิง คำพูดของภาษาไทยที่ใช้ในคำประเภทนี้มีมาก อาจหมุนเวียนไปตามกาลสมัย และท้องถิ่นนั้น ๆ นิยมกัน วิธีใช้ ตุมห และ อมห ทั้งสองศัพท์นี้ สำหรับใช้แทนนามคู่สนทนา ดังกล่าวแล้ว และ จะต้องนำไปแจกวิภัตติเสียก่อนเหมือนศัพท์ทั้งหลายอื่น แต่การแจก วิภัตตินั้น ก็แจกมีรูปอย่างเดียวกันทั้ง ลิงค์ และ อิตถีลิงค์ ดังที่ท่าน แสดงไว้ในแบบนามนั้นแล้ว