สวดธรรมัจกับปั=ว่า : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 11 / 290

ประโยค๕- มงคลคติที่เป็นเปล เล่ม ๒- หน้า155 ข้างเคียง) ดี ๑ เป็นผู้ไม ่ประพฤติเลว (นอกใน) ๑ รักษาทรัพย์ ที่สามิมาแล้ว ๑ เป็นผู้ยืนไม ่เกี่ยวข้อง ในงานทั้งปวง ๑ คุณณิฎฐุ ทิศเบื้องหลังอริยา อันสมานรำงวุ

บทความนี้เสนอหลักการของมงคลคติที่เป็นเปล โดยเน้นการจัดการงานและการสงเคราะห์ธรรม สำหรับการสร้างสุขในชีวิต จัดการงานด้วยดี รวมถึงการส่งเสริมการอยู่ร่วมกันในชุมชนอย่างมีความสุข ในการนี้ยังมีการพูดถึงความ

ประโยค๕- มังคลิดที่นี่เนิลเปล่ เล่ม ๒ - หน้าที่ 327 ไปให้นวันมหรสพเป็นต้น เพื่อเป็นบรรลุการอันเกิดขึ้นในที่นี้เอง จากที่อื่น ตามสมควร." [ไม่ประกฤติอกใจ] ฐานะที่ ๓ ว่า อนติถิรินี คือ ภริยาไม่ละทิ้

เนื้อหานี้สำรวจคุณสมบัติและบทบาทที่ควรมีของภริยาในสังคมไทย โดยเน้นถึงสิ่งที่ภริยาควรทำ เช่น การไม่ละทิ้งสามี การดูแลทรัพย์สินที่สามีหาได้ และการขยันในกิจกรรมต่างๆ แม้อาจมีการเปรียบเปรยถึงความเกียจคร้า

Here is the extracted text from the image: ประโยค๔ – มังคลัตถทีปนปะ ๒ – หน้าที่ 354 อาทักขะ ไว้มืองหน้า ให้กับแก่ชาวชุมพูเวทีทั้งสัง ข้ามเจ้าขัง ไม่ลุกขึ้นเพียงใด ที่ซึ่งข้าพเจ้าอา ฯ (ข้าวสาลีในครึ่

เนื้อหาเกี่ยวกับความปรารถนาของผู้ที่อาศัยอยู่ในชุมพูเวที รวมถึงการแสดงถึงความรักที่มีต่อนายของตน โดยผู้ใช้คำอธิษฐานตามคำสอนของพระปัจเจกพุทธเจ้าในบริบทนี้ ทั้งนี้ความร่ำรวยและการเป็นมรดกต่อสกุลก็ถูกนำม

ประโยค ๑ - อันดับธรรมบทแปล - หน้าที่ 258 ว่าตนจะบริโภคข้าวที่ตนเอง ต้องให้ทานยอด ๆ เสียก่อน ๕ ครั้ง คือเมื่อเก็บเกี่ยวเสร็จ เมื่อเก็บเกี่ยว เริ่มหนวด เมื่อหงูสก แม้ใส่ ถาดแล้ว เมื่อปลูกทามาถึงแล้ว ไม่

บทความนี้กล่าวถึงการบริโภคข้าวและการให้ทานก่อนบริโภคตามคำสอนของพระพุทธเจ้า โดยมีเหตุการณ์เกี่ยวกับพรามณ์ที่เฝ้าดูการถวายทานและความเข้าใจในธรรมะ ซึ่งนำไปสู่การบรรลุอนาคามผลของพรามณ์และการเผยแผ่กุศล

ประโยค - พระธรรมปิฎกฐัษฎาภาแปล ภาค ๖ - หน้า 157 สัวโร่ ความเป็นผู้รู้จักพอดี คือความรู้จักประมาณ ชื่อว่า มุตตภูญฺญา ว่า ปนฺติ ได้แก่อิชฺฌฺวา ว่า อธิโมฺทิตฺถ ความว่า ในจิตอันยิ่ง กล่าวคือ จิตที่สรรเสร

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของความรู้จักพอดีและการบรรลุจิตที่มีคุณค่า ผ่านคำสอนของพระพุทธเจ้า ประกอบด้วยประการต่าง ๆ ที่นำไปสู่การเข้าถึงอริยผล ทั้งนี้ยังกล่าวถึงปัญหาของพระอานนทเถระและการทำความเข้าใจในพ

ประโยค - พระบรมปฏิอฐฉบับแปล ภาค 6 - หน้าที่ 263 นายปุณณะ ชาตรวรรนี้ ข้าพระองค์ได้ถวายไม้สนและน้ำ บัวนาปาแก่พระธรรมเสนาบดี ส่วนภรรยาของข้าพระองค์ ได้ถวาย กฏที่เขานำมาให้ข้าพระองค์แก่พระธรรมเสนาบดีนั้น

เนื้อหาบอกเล่าถึงการถวายทองคำและน้ำบัวนาปาแก่พระธรรมเสนาบดีของนายปุณณะ โดยที่พระราชาได้ทรงสอบถามถึงทองคำที่ได้ถวาย และยืนยันว่าทองคำนี้ได้กลายเป็นทองคำแท้ในที่สุด นายปุณณะได้รับตำแหน่งเศรษฐีหลังจากเหต

ประโคม - พระธัมปิฏกฐากาแปล ภาค ๑ หน้า 77 แล้ว ด้วยอรหัตผลกรรม ผู้มีแส่ชื่อว่าคุณดี ดังนี้แล้ว ได้ครัสพระคามเหล่านี้ว่า:- "พระผู้มีความเมียมีความตระหนี่ โอ้อวด จะชื่อว่านาคดี เพราะเหตุสุข้อว่าการพูดจ

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์ความหมายของการเป็นคนดีตามคำสอนในพระธัมปิฏกฐากา โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการมีคุณธรรมและการหลีกเลี่ยงความตระหนี่ พร้อมทั้งกล่าวถึงลักษณะของคนที่มีคุณสมบัติดีในทางธรรม การอ

ใด นักปราชญ์ทั้งหลาย กล่าวความกำหนดและ ความย่อใจนั้นว่า เป็นเครื่องจองอันมั่นคง มีปติหนี้ยง อันหย่อน (แต่) เปล่งได้ โดยยาก นักปราชญ์ทั้งหลาย ตัดเครื่องผูกมัด นั้นแล้ว เป็นผู้ไม่มีมิตรดี ละกามสุขแล้วบว

เนื้อหาเกี่ยวกับการตีความของนักปราชญ์เกี่ยวกับการกำหนดและความย่อใจ การเข้าใจในธรรมชาติและวิธีการตัดขาดจากความผูกพัน โดยอ้างถึงพระพุทธเจ้าและการใช้ศาสตรในการพัฒนาความเข้าใจ เพื่อการตีความที่ลึกซึ้งยิ่ง

ประโยค - พระมังปฏิรูปฉกแปล ภาค ๙ - หน้า 39 ในลากจบเทศนา การบรรจุธรรมพิซซ ได้มีแล้ว แก่ชนะเป็นอัมมก. รุ่งขึ้นวันหนึ่ง พวกภิษุสนทนากันในโรงธรรมว่า "ผู้มีอายุ ทั้งหลาย เหตุคืออาศัยลูกสวนนี้ฟัน เที่ยวไปก

บทสนทนาระหว่างภิษุเกี่ยวกับอุปนิสัยสำหรับการเป็นพระอรหัต เป็นการแลกเปลี่ยนความรู้ในโรงธรรม โดยพระศาสดาได้เสด็จมาและตั้งคำถามเกี่ยวกับเรื่องที่ภิษุพูดคุยกัน เพื่อชี้แจงความสำคัญของความเป็นอรหัตและประสบ

ประโยค - พระรำพนฺ - พระธัมปฺปทูตฉบับแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 215 พราหมณ์..." [แก้วรถ] บรรดาเทพหน้าท่าน บทว่า อุรุกฺขี เป็นคำว่า เรา ยอมเรียกบุคคลนั้น คือเห็นนั่นนั่น ผู้ถือว่าไม่เคยนึก คือความ ไม่มีอำนาจ

เนื้อหาพูดถึงบทบาทของพราหมณ์ในสังคมและความอคติที่มีต่อการถืออาชญา ในบริบทของความเป็นอิสระและการไม่ยึดมั่นในสัญญาบางอย่าง พระธัมปฺปทูตอธิบายว่าการเอาชนะเป็นกุญแจสำคัญในการบรรลุผลทางจิตวิญญาณ ซึ่งพระธรร

ประโคม - พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 289 [พระเทวบรรจุพระอธิษฐาน] พระวัดกสิณะนั้น สายยามมณีโด่ย ถูกพวกพราหมณ์ถามใน ระหว่าง ว่า "ท่านเรียนมนต์ได้แล้วหรือยัง ?" จึงตอบว่า "พาก ท่านรอค่อน ฉันกำลั

ในหน้าที่ 289 ของพระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ มีการพูดถึงพระวัดกสิณะและการตอบคำถามเกี่ยวกับความรู้ โดยพระศาสดาได้ตรัสถึงบุคคลที่รู้แจ้งและเข้าถึงความรู้เกี่ยวกับสัตว์ทั้งหลาย รวมถึงการไม่ให้ดูถูกผู้มีความ

ประโยค - กำเนิดพระสัมพุทธเจ้า ยกเว้นแปลภาษ ๑ หน้า ๗๑ คืออะไรเป็นต้นหนา เอาไปปี แล้ว อ. รอยอรหนึ่ง นฤดิ ย่อมไม่มี สุข สมุทุพุทุสุข สมุทุพุทุสุขเจ้าของใด ดูเหอะ อ. ท่าน ท. นฤสถ จักนำไป ดิ สมุทุพุทุ ซึ่ง

บทความนี้สำรวจถึงการกำเนิดของพระสัมพุทธเจ้า โดยกล่าวถึงบทบาทและคุณค่าของพระองค์ในพระพุทธศาสนา มุ่งเน้นที่ประเด็นสำคัญเกี่ยวกับการเข้าถึงความสุขและการดำเนินชีวิตตามหลักการของพระพุทธเจ้า ซึ่งสามารถนำไปส

ประโยค - คำินิธิพระธัมปัจจิจกา ยกขึ้นแกว่ง ภาค ๓ หน้า ที่ 152 สิ้นวาระ ๓ ตโยธ อำนีน ในกาลนี้ โส ราชา อ. พระราชานั่น ปราชิตวา ทรงแพ้แล้ว อาคโต เสด็จมาแล้ว กวา ทรงกระทำแล้ว อาหารป่าปัด ที่จะเข้าไปได้ด้ว

บทความนี้นำเสนอความหมายของชัยชนะและความแพ้ผ่านหลักของพระธัมปัจจิจกา โดยให้ความเข้าใจเกี่ยวกับการดำรงชีวิตที่เป็นประโยชน์ ความสัมพันธ์ระหว่างการชนะและความพ่ายแพ้ในชีวิต และบทเรียนที่สำคัญที่เราควรนำไปป

ประโยค ๓ - คำบูชาพระบรมปฐมสัมพุทธ ยกศพที่แปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๘๔ อ. พระตกาศ ผ. อญาจาโร เป็นผู้รับสอน (โฆษติ) ย่อมเป็น (ชนา) อ. ชนา ท. ปฏิญาณา ผู้จำเป็นไปแล้ว ละย่อโน ผู้มีปิโตรพง ปิโมณูติ ย้อมหยุดพัน

เนื้อหานี้กล่าวถึงคำบูชาพระบรมปฐมสัมพุทธ โดยอธิบายถึงเส้นทางแห่งธรรมะที่พาผู้ปฏิบัติไปสู่ความเข้าใจที่แท้จริง พร้อมกับการเผยแพร่ธรรมะในรูปแบบต่างๆ เพื่อการปฏิบัติที่เหมาะสม สะท้อนถึงองค์ประกอบต่างๆ ที

ประโยค ๑ คำฉิสมพระเป็นมิ่งขวัญ ยกพุทธแปล ภาค ๑ หน้า ๖๓ ให้ตกล ในสังสารวัฏ แล้วเสวยชึ่งทุกข์นั้นเทียว (โหติ) ย่อมเป็น ป ส่วนว่า ชมรมโส อ. รสแห่งธรรม สุตุตตัสโลภิจิญจุมสูงโด อันอันบันติตับพร้อมแล้วว่าธร

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของธรรมในพระพุทธศาสนา รวมถึงการเข้าใจถึงทุกข์และการหลุดพ้นจากสังสารวัฏ ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงสอนให้เราทราบถึงความยินดีในสิ่งต่าง ๆ และความหมายของการมีธรรมะในชีวิต เพื่อช่วยให้ผู้ปฏ

ประโยค๒ - ชุมป่าอักษร (ปฐมภาค) - หน้าที่ 21 นโย. เตส อิมสุมิ จาน นิสรุตนิจิรามโม อรินปอโต โส อุดโต โท โย อรินปอโ โตซา เวนาคูนโอโ สญญา คูนโอโ สงบารุณโโติ เอด หิ มินา ปุจพงอิม เอสตานิค มินา- ปุพพูรม ม

เนื้อหาในบทนี้แสดงถึงแนวคิดที่ซับซ้อนเกี่ยวกับการดำรงอยู่และการเปลี่ยนแปลงในชีวิต เช่น การวิเคราะห์คำพูดและระดับของการรับรู้ รวมถึงแนวทางในการพัฒนาความเข้าใจเกี่ยวกับตนเองและสิ่งรอบตัว โดยอาจจะพูดถึงค

ประโยค๒ - พระธัมปทัตถุภคองแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 112 พึงให้พิสดาร โดยยิ่งอ่อนมีในก่อนนั้นแล [ตั้งชื่อเด็กทั้ง ๒] เพราะเด็กมันก็ดีดในหนทาง มารคาบดำก็ตั้งชื่ออยู่ผู้เกิดก่อนว่า “มหาปันอก.” ตั้งชื่อบุตรผู้เ

ในเนื้อหานี้ประกอบไปด้วยการตั้งชื่อเด็กชายสองคนที่ชื่อมหาปันอกและจูฟันอก แม่ของเด็กทั้งสองได้พูดถึงญาติของตนว่ามีอยู่ในนครราชคฤห์ ในระหว่างการพูดคุย เด็กที่ชื่อมหาปันอกได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับญาติของตน ว

ประโยค - พระธรรมปิฎกปรับแปล ภาค 4 - หน้าที่ 77 ที่เรากล่าวชอบแล้ว ชนเหล่านั้นล้วนบ่งบงมาร ที่ข้ามได้ถามอย่างเอกแล้ว จักถึงฝั่ง." [แก้วรรถ] บรรดาบทเหล่านั้นว่า อุปปา คือ นิคหน่อย ไ่ด้แก่ ไม่มาก. ว่า

ในบทนี้กล่าวถึงการฟังธรรมที่ถูกต้องซึ่งนำไปสู่การบรรลุพระนิพพาน ชนที่มีการปฏิบัติสมควรแก่ธรรมจะสามารถข้ามบ่อมารไปยังฝั่งแห่งความหลุดพ้นได้ อธิบายถึงอุปนิสัยและผลของการฟังธรรมที่นำไปสู่การปฏิบัติจริงแล

ประโยค๒ - คำชูรีพระมงกุฎถูกต้อง ยกพัณฑ์เปล ภาค ๑ หน้า ๑๙๗ เอโอ สตูโอ อ. สัตว์วันนี้ มายปี แม่อันเรน โชมฌณเท นิสเนนเอว ผู้นั่งแล้ว ที่จุดแห่งต้นโพธิ์นี้เทียว ทูโทรี เห็นแล้ว อ๋อ อ. เรน น Região ไม่กล่

บทความนี้สำรวจบทบาทและความสำคัญของพระมงกุฎในประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมไทย โดยกล่าวถึงบทบาทของพระราชาในการอนุรักษ์และส่งเสริมคุณค่าทางวัฒนธรรม ในขณะที่มีความสำคัญในด้านสัญลักษณ์ของอำนาจในพระราชวงศ์ไทย กา

ประโยค ๒ - คำฉันท์พระบรมปฎิทูต ยกคำที่แปล ภาค ๔ หน้า 70 ปาเท ที่พระบาท ตกคาสสุด ของพระตกสุด องคตรสุด ปริสุทธิ์ (เกษช ทนโต) วิชา เป็นราชาว่าให้อยู่ ซึ่งเกษช แก่ชูคนใด คนหนึ่ง (หฤวา) เป็น พุทธิ พันธ์ แ

เนื้อหาในหน้าที่ 70 ของภาค ๔ เกี่ยวกับคำฉันท์พระบรมปฎิทูต โดยพูดถึงความหมายและการอธิบายแง่มุมต่างๆ ของคำที่เกิดขึ้นในบทความ พร้อมให้เห็นถึงบริบทความเข้าใจของพระพุทธเจ้าและการเผยแผ่คำสอนที่สำคัญ ผลจากก