คำบูชาพระบรมปฐมสัมพุทธ : หน้า 84/244

ประโยค ๓ - คำบูชาพระบรมปฐมสัมพุทธ ยกศพที่แปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๘๔ อ. พระตกาศ ผ. อญาจาโร เป็นผู้รับสอน (โฆษติ) ย่อมเป็น (ชนา) อ. ชนา ท. ปฏิญาณา ผู้จำเป็นไปแล้ว ละย่อโน ผู้มีปิโตรพง ปิโมณูติ ย้อมหยุดพัน มารพุนธรา จากเครื่องผูกของมาร อติ ดังนี้ ๆ ( อุตโต ) อ. อรรควา ( มคา ) อ. หนทาง ท. ชุมมคาคาโว โหนูด วางเป็นหนทางมีหนทางอันเป็นที่ไปวิ่งแข่งเป็นดิน จน เป็นหรือ ทวาสุขภิทุจิตคตคูคา ( โหนดู ) ว่า ว่า จงเป็น หนทางแห่งทิฏฐิ ๑๒ ไปแล้ว จงเป็น มคิวา แห่งหนทาง ท. สุขเพลิ ม้าทั้งปวงหนา มคิโอ อ. หนทาง อุญจบ โก แนประกอบ ด้วยองค์ ๕ ปนากโร อันเป็นเครื่องกระทำชักชาระ อุญจูน มคาคัน ซึ่งหนทาง ท. ๔ มจิณาทฏิฐ อาที่นี่ มีความเห็นผิดเป็นต้น องค์คดี ด้วยองค์ ท. อัฏฐิ ๘ สมมาริกุจิอาทที มีความเห็นโดยชอบเป็นต้น นิริโอ อามมนี กฎวา คุตสุปิ สงเคราะห์ ทุกปริชมานานกิจจา สายมาโน อันกระทำ ซึ่งนิริโอ ให้เป็นอารมณ์ แล้วจึงมีการกำหนครุ่งๆทุกธ์ เป็นต้น ในสัจจะ ท. เม ส ให้สำเร็จอยู่สตุ่โว เป็นหนทางประเสริฐที่สุด คือว่า อุดมไป เป็นหนทางสูงสุด ( โหติ ) ย่อมเป็น ( อิติ ) คือว่า ตกุ ปกาส ใบมะ ท. เหล่านั้นนา ( ปกสุธ ) แห่งบางวา มคคุณสูวิโก อิติ ดังนี้ ๆ ( อุตโต ) อ. อรรควา วิสัจจะ อ. วิสัจ อนาคติ อนมาแล้วว่ ว่า ( ปุกโล ) อ. บุคคล ภพ พิเภกกล่าว สัจจ Which maiยั