ความหมายของธรรมและการหลุดพ้นจากทุกข์ในพระพุทธศาสนา : หน้า 64/194

ประโยค ๑ คำฉิสมพระเป็นมิ่งขวัญ ยกพุทธแปล ภาค ๑ หน้า ๖๓ ให้ตกล ในสังสารวัฏ แล้วเสวยชึ่งทุกข์นั้นเทียว (โหติ) ย่อมเป็น ป ส่วนว่า ชมรมโส อ. รสแห่งธรรม สุตุตตัสโลภิจิญจุมสูงโด อันอันบันติตับพร้อมแล้วว่าธรรมอันนี้เป็นฝ่าแห่งพระปัญญาเป็น เครื่องครัส ๑๓ ด้วย นวโลกุตตรสมองอาจ จ อันอันบันติบาท พร้อมแล้วว่าธรรมอันนี้เป็นโลภตร ๙ ด้วย โอเอโล นัได อย่อ (โส) ชมรมโส อ. รสแห่งธรรมนี้นี้นั้นเทียว เสฏฐ เป็นสระสักริที่สุด สุขพาราม กล่าวว่าองปวง ท. (โหติ) ย่อมนเป็น ๆ เตน การณง เพราะเหตุนั้น (วัง) อ. พระคำส์ว่า ชมรมโส อ. รสแห่งธรรม ชินาติ ย่อมชนะ สุพรุส ซึ่งสร้างปวงปวง อิศ ดังนี้ (สุตตรา) อันพระศาสดา จุดตุ คุตติ ครัสแล้ว ๆ ปน อ่งี้ ปุตตติ อ. ความดีในบุตรด้วย ธีรติ จ อ. ความยินดีในปติด้วย ธนติ จ อ. ความยินดีในทรัพย์ด้วย อดิธีติ จ อ. ความยินดีในผู้หญิงด้วย นฤจิตดาวตาทาร์ติภาค อนุปปถภา รติ จ อ. ความยินดี อันมีประเภทใช้หนึ่ง อันตามด้วยความยินดี มิความยินดีในการฟ้องและการขับร้องและการประกอบเป็นดั่งด้วย ยา เอส นัได สาไบ รติ อ. ความยินดีแม้นั้น ปวงโย เป็นปัจจัย สัสารวัฏ ปาตตรวา ทุกขบานวนสุดเอา แห่งยังอัสสัตว์ให้ตกไป ในสังสารวัฏ แล้วเสวยชึ่งทุกข์นั้นเทียว (โหติ) ย่อมเป็น ปน ส่วนว่า ปีติ อ. ความอิ่มใจ อุปปชมหาน อันเกิดขึ้นอยู่ อนุโต ในภายใน (ปุคคลสต) ของบุคคล กนดุสตา ว่า ผู้กล่าวอยู่ดี สุขนุศล ว่า ผู้พออยู่ดี ว่าอณาดุศส ว่า ผู้บกอยู่ดี ธมม์ ซึ่งธรรม