การบริโภคข้าวและการให้ทานในพระพุทธศาสนา : หน้า 261/278

ประโยค ๑ - อันดับธรรมบทแปล - หน้าที่ 258 ว่าตนจะบริโภคข้าวที่ตนเอง ต้องให้ทานยอด ๆ เสียก่อน ๕ ครั้ง คือเมื่อเก็บเกี่ยวเสร็จ เมื่อเก็บเกี่ยว เริ่มหนวด เมื่อหงูสก แม้ใส่ ถาดแล้ว เมื่อปลูกทามาถึงแล้ว ไม่ได้ให้ก่อน ไม่บริโภค สมเด็จพระศาสดาวทร่งอุปัอมย์แห่งอนาคามผลของพรามณ์และ พรามณ์ จึงเสด็จไปยังที่ประตู ประจวบกับเวลาเขากำลังบริโภค พรามณ์ไม่เห็น ส่วนพรามณ์มีเหลือบมาเห็นแต่ไม่บอกสามี เพราะรู ้ อัยยัคว่า ถ้าพรามณ์เดิน เหน คงยกข้าวสำรับตนเอง บางไม่อยากงง ให้อิ อีก จึงหนิงหลังบังเสี่ยแล้วเหลือบชำเลืองดูอีกว่า จะเสด็จกลับหรือ ยัง พระองค์ยังไม่เสด็จกลับ พรามณ์จะพูดดัง ๆ ก็กลัวสามีจะได้ยิน จึงออกมาใกล้ ๆ ดููแาว ๆ ว่า เชิญเสด็จโปรดข้างหน้า พระองค์ แสดงว่าทำไม่ไปๆ นางก็ลำขึ้นปล่อยก็ออกมา ทำให้พรามณ์เห็น พระศดา ตกแตกดูราวว่าไม่บอก รับอาหารที่ตนหลังบริโภค มาด้วย พลางว่าว่า เคยถวายทานที่อด ๆ ๆ คราวนี้แบ่งบริโภคเสีย ครึ่งหนึ่ง เหลืออีกครึ่งหนึ่งโปรดรับเถิด พระองค์รับส่ง ว่า พรามณ์ซึ้ง ยอด กลาง หรือเด่นอีกครึ่งเรา เพราะเราหามีอุปาทิตหรือปฏิฐิชีวี-ปรกอผองสภาที่ผู้อื่นอุทิศให้เป็นอยู่ การอ้อมพระองค์นี้ ทำให้ พรามณ์เสด็จไปล่องใกล้ ๆ ดููถามปัญหา เมื่อทรงแก้แล้ว พรามณ์และ ภาราได้สำเร็จอนามิผล เมื่อทรงอธิษฐานแล้ว ตรัสพระคาถาว่า :- ๑๓๔ ยกคุกโต มชฺฌโต ผู้อาสัยปัจจัยที่ผู้อื่นให้เป็นอยู่ พึง เสด็จ ว่า ปัญญู ได้ก่อนบัวชนิดใด จากส่วนของ ปรกองค์ จากส่วนกลาง หรือจากส่วนเหลือ ๑๓๔ มน ฑู ๕/ ๕