พระธัมปฺปทูตฉบับแปล ภาค ๙ : หน้า 217/304

ประโยค - พระรำพนฺ - พระธัมปฺปทูตฉบับแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 215 พราหมณ์..." [แก้วรถ] บรรดาเทพหน้าท่าน บทว่า อุรุกฺขี เป็นคำว่า เรา ยอมเรียกบุคคลนั้น คือเห็นนั่นนั่น ผู้ถือว่าไม่เคยนึก คือความ ไม่มีอำนาจในพวกโลภมาหาน แม้ผู้ถืนนั่นแสดง คำอธิบายแห่ง ความอคติว่า ผู้ถืออาชญาอันปลอดแล้ว ใน ที่ทั้งหลาย ผู้ถืออาชญาในตน เพราะความเท็จเป็นผู้ไม่ว่าน จากการให้ประหารชนะหล่อเนิน ในเมื่อก่อนให้หรือศัตรู ในเมื่อ ไม่มี ผู้ถืออาไม่ถือนั้น เพราะความไม่มีมีการยึดถือนั้น ในชน ทั้งหลาย ผู้ถือว่ามความถือนั้น เพราะความที่ถืออันธัง ๕ ว่า "เรา" ว่า "ของเรา" ว่า เป็นพราหมณ์. ในกลางบเทศนา ชนะเป็นอันมาก บรรลุอธิผลทั้งหลาย มี โศดาคปิตติผลเป็นต้น ดังนี้แล. เรื่องสามเณร จบ.