ม้าสินธพและการต่อสู้ที่สำคัญ : หน้า 67/94

67 รวมพระธรรมเทศนา ๔ จึงให้นอนอยู่ที่หน้าประตูพระราชวัง ปลดเกราะออก เพื่อจะผูกเกราะให้กับม้าตัวอื่น ม้าสินธพรู้ว่าไม่มีม้า ตัวไหน หรือแม้ม้าทั้งชมพูทวีปก็ไม่สามารถจะทำลาย กองทัพที่ ๗ ซึ่งเป็นทัพที่แข็งแกร่งได้ นั่นหมายถึงว่า ความเพียรที่เราได้กระทำไว้ทั้ง หมดย่อมสูญเปล่า และแม่ทัพม้านี้ก็จักต้องตายใน สนามรบ พระเจ้าพรหมทัตก็จะตกอยู่ในเงื้อมมือของศัตรู ราชวงศ์ก็จะถึงกาลอวสาน ฉะนั้นทั้งๆ ที่ยังนอนบาดเจ็บ อยู่นั้น ม้าสินธพได้กล่าวกับแม่ทัพว่า “ท่านแม่ทัพ ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงยิ่งนัก นอก จากเราแล้ว ม้าตัวอื่นที่จะสามารถรบชนะนั้นย่อมไม่มี เราจะไม่ทําสิ่งที่เราได้เพียรพยายามทำไปแล้วให้เสียหาย ท่านจงพยุงเราลุกขึ้น แล้วผูกเกราะให้เราเถิด” แล้วได้กล่าวคาถานี้ว่า “ม้าสินธพอาชาไนยถูกลูกศรแทงแล้ว แม้ นอนตะแคงอยู่ข้างเดียว ก็ยังประเสริฐกว่าม้าทั้ง หลาย แม่ทัพท่านจงสวมเกราะให้เราออกรบเถิด" แม่ทัพม้าได้ร้องไห้เพราะสงสารม้าสินธพ ได้ พยุงม้าสินธพให้ลุกขึ้น เอาผ้าพันแผลอย่างเรียบร้อย แล้วก็ออกทําการรบอีกครั้ง