0 ครั้ง
ในบทนี้พูดถึงความละอายใจในชีวิตที่ไม่มีแก่นสารของนักบวช โดยการปลีกวิเวกและหาความสงบ รวมถึงความสำคัญของการระลึกถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่กระตุ้นให้ท่านทำจิตให้ผ่องใสและมีความปีติ การทำความเพียรจนสิ้นชีวิตนำไปสู่การเกิดในพรหมโลก นอกจากนี้ยังสามารถพบว่าเมื่อจิตผ่องใส บุคคลพึงหวังสุคติได้ตามคำสอนของพระพุทธองค์
-ความสำคัญของการปลีกวิเวก
-การทำจิตให้ผ่องใส
-การระลึกถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
-ผลของการปฏิบัติธรรมและการเกิดในพรหมโลก