ข้อความต้นฉบับในหน้า
56
รวมพระธรรมเทศนา ๔
จึงควรหมั่นฝึกฝนอบรมจิตใจของเราให้หยุดให้นิ่ง
จนกระทั่งเข้าถึงผู้รู้แจ้งภายใน คือ พระธรรมกายให้ได้
(นำนั่งสมาธิ)
เป้าหมายอันสูงสุดของชีวิตเราทุกคน คือ การ
แสวงหาสิ่งที่เป็นแก่นสารเป็นสาระที่แท้จริงของชีวิต
และมิใช่เพียงแต่มนุษย์เท่านั้นที่จะต้องแสวงหาสาระ
แก่นสารของชีวิต แม้แต่พญานาคชื่อ “เอรกปัตตะ” ผู้
ทรงฤทธิ์ เป็นราชาแห่งนาคพิภพ ได้ปกครองเหล่า
นาคราชทั้งหลายมาเป็นระยะเวลาอันยาวนาน ด้วยเหตุ
ที่พญานาคราชมีอายุยืนยาว จึงทราบถึงการอุบัติขึ้น
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแต่ละพระองค์
ในสมัยใดที่ไม่มีพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ โลกก็
เหมือนตกอยู่ในความมืดของอวิชชา สรรพสัตว์ทั้ง
หลายก็เป็นผู้มีดวงตามืดบอด ไม่รู้พระสัทธรรม บาง
ยุคแม้แต่คำว่า “นโม” ยังไม่มีใครได้ยินเลย จึงไม่รู้ว่า
จะดำเนินชีวิตไปในทิศทางใด ต้องเวียนว่ายอยู่ใน
สังสารวัฏฏ์อย่างไม่มีทางออก เราเรียกยุคนั้นว่า “กาล
วิบัติ”
ในสมัยใดที่มีพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ ความมืด
มิดที่ปกคลุมปิดบังสรรพสัตว์จะถูกเปิดเผยขึ้น แสงสว่าง
แห่งพระสัทธรรมได้สาดส่องไปทั่วทุกสารทิศ ยังโลกให้