ข้อความต้นฉบับในหน้า
68
รวมพระธรรมเทศนา ๔
แม้ม้าสินธพจะได้รับความเจ็บปวด เพราะพิษ
ร้ายของลูกศร แต่ก็สู้อดทน บุกทะลวงกองทัพหลวง
ของพระราชาองค์ที่ ๗ จนได้รับชัยชนะ แล้วจับพระ
ราชามาเป็นเชลย
เมื่อบรรลุราชกิจก็กลับเข้าเฝ้าพระเจ้าพรหม
ทัตด้วยความเหนื่อยอ่อน นอนลงที่หน้าพระลานหลวง
พระราชารีบเสด็จออกมาดูอาการของม้าสินธพ
ทรงมิอาจที่จะกลั้นน้ำพระเนตรไว้ได้ ได้แต่โทมนัส
คร่ำครวญอยู่ บัดนั้นม้าสินธพรู้ว่าพระราชาทรงพิโรธ
พระราชาทั้ง ๗ จึงทูลว่า
“ข้าแต่มหาราชผู้เจริญ พระองค์อย่าได้ฆ่า
พระราชาทั้ง ๗ เลย ทรงให้ถวายสัตย์ปฏิญาณแล้วปล่อย
ไปเถิด อิสริยยศที่จะพึงประทานแก่ข้าพระบาท ทรง
มอบให้แก่ท่านแม่ทัพเถิด และอย่าได้ลงโทษท่านแม่ทัพ
เพราะเหตุที่ข้าพระบาทต้องได้รับบาดเจ็บเลย
ขอพระองค์จงตั้งใจบำเพ็ญทาน ศีล ภาวนา
และ ครองราชสมบัติโดยธรรมเถิด” เมื่อกล่าวจบก็สิ้นใจ
พระบรมศาสดาจึงได้ตรัสว่า
“ภิกษุ บัณฑิตในกาลก่อน แม้ถือ
กำเนิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน ได้กระทำความ