การฝึกสมาธิกับการเหาะเหินในอดีต รวมพระธรรมเทศนา 4 หน้า 80
หน้าที่ 80 / 94

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในพระธรรมเทศนานี้นำเสนอถึงความสามารถที่มหัศจรรย์ของมนุษย์ในการเหาะเหินเมื่อไม่มีเทคโนโลยี โดยการฝึกสมาธิอย่างจริงจัง ซึ่งมีตัวอย่างจากมาณพชื่อ 'โรหิตัสสะ' ที่สามารถเหาะไปหากินในป่าหิมพานต์ได้อย่างรวดเร็ว และสำรวจความจริงอันยิ่งใหญ่ของจักรวาล คำสอนเหล่านี้เปิดเผยถึงการเข้าถึงความมีสติมีสมาธิที่ลึกซึ้ง ซึ่งนำไปสู่การรู้แจ้งในความเป็นจริงของโลกและชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-การฝึกสมาธิ
-ฤๅษีโรหิตัสสะ
-ฌานสมาบัติ
-การเหาะเหินในอดีต
-ความจริงของจักรวาล

ข้อความต้นฉบับในหน้า

80 รวมพระธรรมเทศนา ๔ ยังไม่สิ้นสุด ส่วนคนในสมัยก่อน แม้ไม่มียานอวกาศ แต่ มีสิ่งที่มหัศจรรย์ยิ่งกว่า นั่นคืออาศัยการฝึกสมาธิ ฝึก จิตให้ชำนาญจนเป็นวสี แล้วเข้าลหุสัญญา ทำกายเบา เท่ากับใจ ก็สามารถเหาะไปยังสถานที่ต่างๆ ได้ ไป ถึงโลกอื่นได้ ไปด้วยกายเนื้อนี่แหละ อาศัยฌานสมาบัติ เป็นบาท การไปด้วยวิธีนี้มีความรวดเร็วมากกว่ายาน อวกาศหลายเท่า แล้วยังไปได้ไกลไม่มีประมาณอีกด้วย ทั้งไปได้เร็วและไกล แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่สามารถพบ คำตอบที่สุดของโลกได้ ในสมัยก่อนพุทธกาล ได้มีมาณพคนหนึ่งชื่อ “โรหิตัสสะ” อยากจะรู้ความเป็นจริงของโลกว่า ที่สุด ของโลกหรือที่สุดของจักรวาลอยู่ที่ไหน เมื่อเรียนจบศิลปวิทยา ทั้ง ๑๘ สาขาแล้ว ก็ พยายามศึกษาค้นคว้าด้วยตัวเอง โดยออกบวชเป็นฤๅษี ตั้งใจฝึกสมาธิอย่างจริงจัง จนสามารถทําฌานสมาบัติ ให้เกิดได้ เป็นฤๅษีที่มีฤทธิ์มีเดช สามารถเหาะเหินเดิน อากาศไปได้ตามความปรารถนา เวลาจะไปแสวงหา อาหารและผลไม้ ท่านก็จะเหาะไปยังป่าหิมพานต์ หรือ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More