เรื่องราวของความเพียรและความหวัง : หน้า 74/94

74 รวมพระธรรมเทศนา ๔ จาก แหล่งนํ้าเบื้องล่าง จึงกลับไปบอกบริวารให้มา ช่วยกันขุดพื้นทรายใต้กอหญ้านั้น ขุดลึกลงไปจนถึง 50 ศอกแล้วก็ยังไม่พบน้ำ กลับพบแต่แผ่นหินขวางอยู่ เหล่าบริวารเห็นดังนั้น ก็พากันสิ้นหวัง หมด อาลัยในชีวิต ต่างละความเพียร นอนรอคอยความตาย กันอยู่ ณ ที่นั้นเอง แต่เรามิได้ท้อใจ เพราะมิอาจจะเห็นบริวาร ทั้งหมดต้องมาพบกับความหายนะต่อหน้าต่อตา เราได้ ลงไปในหลุมนั้น ลองแนบหูฟังที่แผ่นหิน ได้ยินเสียง น้ำไหลอยู่เบื้องล่าง จึงบอกให้ทุกคนมาช่วยกันเอาฆ้อน ทุบแผ่นหิน ทุกคนก็ได้ช่วยกันทุบจนหมดเรี่ยวหมดแรงไป ตามๆ กัน เหลือเธอเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยังสู้อยู่ เรา จึงบอกให้เธอทุ่มเทเรี่ยวแรงทำต่อไปอีก เธออดทนทุบ แผ่นหินจนเลือดอาบฝ่ามือโดยมิได้บ่นสักคำ ในที่สุด แผ่นหินนั้นก็แตก ลำน้ำได้พุ่งขึ้นมาสูง ราวกับลำตาล ทุกคนดีใจเหมือนตายแล้วเกิดใหม่ เพราะความเพียรของเธอเพียงคนเดียวนี่แหละ พวกเราจึงได้น้ามาดื่มมาใช้กันอย่างสําราญ สามารถ หุงหาอาหารรับประทานได้ พอตกกลางคืน ทุกคนจึง