การเลิกจองเวรในพุทธธรรม รวมพระธรรมเทศนา 4 หน้า 29
หน้าที่ 29 / 94

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้เสนอเรื่องราวของหญิงผู้ถวายบุตรแด่พระพุทธองค์และนางยักษิณีที่ไม่สามารถเข้าไปในวัดได้ พระพุทธองค์ตรัสสอนให้เลิกจองเวรกัน เช่นเดียวกับการที่งูและพังพอนต่อสู้กันตลอดเวลา การผูกโกรธและอาฆาตทำให้เราต้องวนเวียนในสังสารวัฏ การให้อภัยจึงเป็นทางออกเพื่อให้มีชีวิตที่สงบสุขและลดความทุกข์ ในที่สุดทั้งสองฝ่ายได้เลิกจองเวรและเข้าสู่โสดาปัตติผล.

หัวข้อประเด็น

-การให้อภัย
-การเลิกจองเวร
-พระธรรมเทศนา
-พุทธบริษัท
-สังสารวัฏ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

29 รวมพระธรรมเทศนา ๔ ท่ามกลางพุทธบริษัท หญิงนั้นได้อุ้มบุตรเข้าไปหาพระ พุทธองค์ วางบุตรลงแทบพระบาท กราบทูลว่า “ข้าพระองค์ขอถวายบุตรนี้แด่พระองค์ ขอ พระองค์ได้โปรดประทานชีวิต ให้แก่บุตรของข้า พระองค์ด้วยเถิด” ฝ่ายนางยักษิณีไม่สามารถเข้าไปในวัดได้ เนื่อง จากสุมนเทพ ผู้สถิตอยู่ที่ซุ้มประตูไม่อนุญาต พระ ศาสดาจึงรับสั่งพระอานนท์ให้ไปเรียกนางยักษิณีเข้ามา เมื่อพร้อมหน้ากัน แล้วจึงตรัสว่า “เพราะเหตุใด พวกเธอจึงจองเวรกันอย่างนี้ ถ้าหากพวกเธอไม่มาพบเราแล้ว เวรของพวกเธอจะ เป็นอย่างนี้อยู่ชั่วกัปป์ เหมือนเวรของงูกับพังพอน หมี กับไม้ตะคร้อ กากับนกเค้า เพราะฉะนั้นจงเลิกจอง เวรกันเถิด เพราะเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร” เมื่อพระพุทธองค์กล่าวจบ นางยักษิณีก็ได้ตั้ง อยู่ในโสดาปัตติผล แล้วทั้งสองก็เลิกจองเวรกัน ตั้งแต่ บัดนั้นเป็นต้นมา การผูกโกรธ ผูกอาฆาตพยาบาท จะเป็น เหตุให้เราต้องหลงวนอยู่ในสังสารวัฏฏ พอเกิดมาเจอ กันเมื่อใด ก็จะคอยล้างผลาญกันร่ำไป เหมือนอย่าง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More