การทำใจหยุดนิ่งในพระธรรมเทศนา รวมพระธรรมเทศนา 4 หน้า 83
หน้าที่ 83 / 94

สรุปเนื้อหา

การทำใจหยุดนิ่งเป็นหลักการสำคัญในการเข้าถึงความจริงสูงสุด ซึ่งพระพุทธเจ้าได้ทรงสอนให้ทำใจให้หยุดอยู่ที่กลางกาย ทั้งยังเน้นว่าการที่เทพบุตรสามารถบรรลุเป็นพระโสดาบันได้นั้นมาจากการทำใจหยุดนิ่ง ไม่ต้องอาศัยยานพาหนะหรือพละกำลัง การทำใจนิ่งทำให้เราสามารถเข้าถึงนิพพาน โลกันตร์ และความละเอียดลึกซึ้งของโลกได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งการหยุดใจจะมีอานุภาพมากที่สุดในโลก

หัวข้อประเด็น

-การทำใจหยุดนิ่ง
-การบรรลุพระโสดาบัน
-คำสอนของพระพุทธเจ้า
-อานุภาพของใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

83 รวมพระธรรมเทศนา ๔ กว้างศอกนี่แหละ ทรงสอนให้ทำนิโรธ คือ ทำใจให้หยุด อยู่ที่กลางกาย เมื่อจบกระแสพระดำรัส เทพบุตรก็สามารถทำ ใจหยุดนิ่ง จนกระทั่งได้บรรลุเป็นพระโสดาบันในขณะ นั้นเอง เทพบุตรได้กล่าวสรรเสริญพระพุทธองค์ว่า “เป็นผู้รู้แจ้งโลก รู้ถึงที่สุดโลก ที่สุดแห่งทุกข์ ไม่มี ใครที่จะเลิศยิ่งกว่าพระองค์อีกแล้ว ทั้งในเทวาและ มนุษย์ทั้งหลาย” เราจะเห็นได้ว่าวิธีการของพระพุทธองค์ ที่จะ ไปให้ถึงที่สุดของโลกนั้น ต้องทำใจหยุดในกลางกาย ฐานที่ ๗ ไม่ต้องมัวเสียเวลาแสวงหายานพาหนะใดๆ ไม่ต้องใช้พละกำลังออกแรงให้เหน็ดเหนื่อย เพียงแค่ ทำใจหยุดใจนิ่งอย่างเดียวเท่านั้น ถ้าฝึกใจให้หยุดได้ เดี๋ยวก็สำเร็จหมด รู้ได้ หมดโลก หมดภพ ทั้งกามภพ รูปภพ อรูปภพ ภพ สาม นิพพาน โลกันตร์ จะอยู่ที่ตรงไหน หรือละเอียด ลึกซึ้งเพียงใด ใจไปถึงได้ทั้งนั้น เพราะใจที่หยุดนิ่งดีแล้ว จะมีอานุภาพยิ่ง กว่าสิ่งใดๆ ในโลก ไม่มีสิ่งใดที่เร็วกว่าใจ และไกล
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More