พระธรรมเทศนาและการตั้งใจในพระพุทธศาสนา รวมพระธรรมเทศนา 4 หน้า 72
หน้าที่ 72 / 94

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้ พระบรมศาสดาทรงให้กำลังใจพระภิกษุที่รู้สึกหมดหวังในการบรรลุธรรม พร้อมเน้นถึงความสำคัญของการตั้งใจและความเพียรในการปฏิบัติธรรม และยกตัวอย่างความสำเร็จจากอดีตที่เกิดจากความเพียร ความตั้งใจให้พระภิกษุรู้ว่าวิธีการบรรลุธรรมต้องมีแนวทางที่ถูกต้องเพื่อให้สามารถข้ามผ่านทุกข์ไปได้ในอนาคต

หัวข้อประเด็น

-การบรรลุธรรม
-ความตั้งใจในพระพุทธศาสนา
-การทำบุญ
-บทบาทของพระภิกษุ
-ความเพียรในอดีต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

72 รวมพระธรรมเทศนา ๔ คงไม่ได้บรรลุอะไร สู้ลาสิกขาออกไปเป็นฆราวาสยัง จะดีกว่า แล้วหมั่นมาทำบุญ มาฟังธรรมจากพระพุทธ เจ้า คงจะเป็นปัจจัยเกื้อหนุนให้บรรลุธรรมในภพชาติ ต่อไปได้บ้าง พระบรมศาสดาทรงรู้วาระจิตของพระภิกษุรูปนี้ และทราบถึงความตั้งใจจริงของท่าน เพียงแต่ยังปฏิบัติ ไม่ถูกวิธีเท่านั้น จึงเรียกมา แล้วตรัสให้กำลังใจว่า “เธอบวชในศาสนา อันเป็นเครื่อง นำออกจากทุกข์ได้ ทำไมจึงไม่ให้เขา รู้จักเธอว่า เป็นผู้มักน้อยสันโดษ เป็น ผู้สงัด ไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะ หรือว่า เป็นผู้ปรารภความเพียรเล่า สมัยก่อนเพราะเธอคนเดียวเท่านั้น ทําให้กองเกวียน ๕๐๐ เล่ม สามารถเดิน ทางผ่านทะเลทรายอันทุรกันดารไปได้ ทำให้ทุกคนได้รับความสุข ก็เพราะความ เพียรของเธอผู้เดียวเท่านั้น แต่เหตุไร บัดนี้เธอจึงละความเพียรเสีย” จากนั้นพระองค์ทรงระลึกชาติในหนหลัง ตรัส เล่าเรื่องในอดีตชาติให้ฟังว่า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More