การศึกษาพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับอดีตและองค์แห่งความรู้ : หน้า 14/49

การที่พระพุทธศาสนากล่าววิจารณ์จำนวนมากไม่ตรงกันนั้น ไม่ใช่ความขัดแย้ง แต่เป็นเรื่องความมุ่งหมายต่างกัน นักวิทยาศาสตร์เรียนรู้เพื่อ วิจารณ์นำมาใช้ผลิต ตลอด ๆ ส่วนพระพุทธศาสนาเรียนเรื่องอดีตเพื่อ นำความรู้มาขอบมใจ จึงจำเป็นต้องแยกองค์เข้าไปถึงความจริงแท้ จนกระทั่งเหลือ 6 ฤๅษฎู เรื่องอดูให้ประโยชน์อะไร พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงสอนเรื่องอดีตให้พวกเราเพื่อประโยชน์อะไร คำตอบก็คือ เมื่อเราฉลาดจะได้มานำ พิจารณา ไม่ปล่อยใจให้หลงอะไรง่าย ๆ เวลาไปหลงใครสนุก ๆ ส่วนพระพุทธเจ้าทรงพิจารณาเนื่องจาก ที่นำความรู้มาบริหารจิตใจ จึงเป็นประโยชน์แท้ ๆ ในส่วนนี้ก็คือ วิเคราะห์ลงรายละเอียด ว่า ถ้าไม่รู้ พิจารณาอะไร จงพิจารณาแยกออกจากกัน ที่คนรัก ก็จะต้องแยกต่างกันออกไป เพื่อที่จะได้มาหลัก ลักษณะอย่างที่กล่าวแล้วก่อนพระพุทธเจ้าได้สอนไว้ก่อนนี้ จงแยกแยะโดยคนเลือกสอนมากนัก เรื่องอดีตเป็น สนใจแต่เฉพาะสิ่งที่เป็นตัวเองเท่านั้น ก็จะทำให้เข้าใจผิด พิจารณา อดีตไม่ใช่เพื่อให้เป็นเสมอเหมือน เป็นการนำอดีตของตนเองมาพิจารณา จะเป็นการย้อนอดีตไปดูอดีตของผู้อื่น เพื่อที่จะรู้แนวทาง ของตนเอง ให้นำคติต่อกันและกัน ในที่สุดก็จะได้ความเข้าใจ ที่ถูกต้อง รวมถึงการสอนให้ดูอดีตเป็นการสร้างประโยชน์เป็นหลัก นอกจากนั้นจะได้พบลงสลายสืบว่า ใครสร้างโลกกันแน่ เทวดา หรือพระพรหม หรือพระอิทธิ์ หรือพระเจ้า หรือพระอดีตของ โลกก็ขึ้นมาจากอดีตของตน ชีวิตและชีวิตเกิดจากรวมตัวของอดีต ที่ได้ลำลึกส่วนสิ่งที่เรามองไม่เห็น อภิปราย 6 โดยทั่วไปเป็นการสอนธรรมะขั้นพื้นฐาน พระสัมมาสุทเจ้าเพียงแต่ทรงสอนแค่ ติ-๔ แต่พอเจาะลึกเข้าไปในธรรมะก็สิ่งที่รวมอธิบายออกเป็น 6 ฤๅษฎู คือลงจากอดีตนั้น น้ำ ไฟ ลม ซึ่งเรามองเห็นแล้วก็มีอากาศ และอัญญาณธาตุอากาศ ซึ่งเป็นสิ่งที่เรามองไม่เห็น 5. อากาศธาตุ แบ่งออกเป็น อากาศธาตุกายอนอก และอากาศธาตุกายภายใน อากาศธาตุกายอนอกได้แก่ อากาศ ความว่างเปล่า ช่องว่าง ส่วนอากาศธาตุกายใน ได้แก่ ท้องหรือช่องว่างในร่างกายเรา เช่น ช่องท้อง ช่องปาก ช่องสำหรับกินของกินของดื่ม ของสำรองของกินของดื่มไหลออกบ่อย ๆ เป็นต้น