ประสบการณ์การนั่งสมาธิของสามเณร : หน้า 48/119

เกิดมาว่าจะมาแก้ว พอพบแก้วพึ่งกำ ทำให้ใส่อยู่ ขึ้นไป สามเณรมาศักดิ์ สายทอง อายุ ๑๙ ปี โครงการอุปสมบทหมู่ระดับอุดมศึกษา รุ่นที่ ๑๘ วัดพระธรรมกาย “การนั่งสมาธิสามเณรไว้จิ้วปลออย่างทุกอย่าง ในช่วงแรกฟังมาก หลัง ๆ ก็เลิกฟัง จนสัปดาห์ผ่านไปเริ่มเห็นดวงแก้วแบบบราง ๆ ที่กลางท้อง จันทรังถึงวันตักบาตรพระใหม่ ในช่วงนั่งสมาธิคนเดินนิ่ง สามเณรทำใจนิ่ง ๆ สบาย ๆ ปล่อยวางไม่ได้คิดเรื่องอะไร สีพักก็เห็นดวงบรรลัยมพุ่งกลางท้อง สวยมาก พอดอกบัวนอกก็มีหลวงปูทองคำพูดออกมาจากดอกบัว “หลังจากนี้ก็มีประสบการณ์ดี ๆ เกิดขึ้นเรื่อย ๆ โดยเห็นองค์พระราง ๆ ที่กลางท้อง จนได้โอกาสไปบรรรณะของพระเดช-พระคุณหลวงปูที่วัดปากน้ำ ภายใจสุข สามเณรได้รับิฐฐานจิตกับหลวงปูว่า ถ้าองค์พระที่ท่านเจอคือองค์พระภายในและนำไปสู่ความสุขภายใน ขอให้ผมได้เห็นองค์พระที่ดีดังว่าส่งไปด้วยเทอญ “ในระหว่างที่เดินทางกลับ สามเณรก็รังรำไปด้วย จนกลับมาถึงวัดก็ได้ดับธรรมอีก นั่งไปพักก็เห็นองค์พระรางค์ชัดขึ้นกว่เดิมสามเณรดูไปเอง ไม่ติเต้น ก็เห็นท่านไดมากขึ้น ใส่ยิ่งกว่าระจกที่ชื่อมาใหม่ ๆ สว่างยิ่งกว่าแสงดวงอาทิตย์ในตอนกลางวันที่มีแสงร้อน ๆ เสียอีก