สิ่งของที่จำเป็นต้องพกติดตัว : หน้า 97/119

ที่สำคัญอีกอย่างที่ผมจะลืมพกไปไม่ได้เลยก็คือ สมุดโน้ตเล่มเล็ก ๆ ที่ผมใส่สำหรับงาน เดือนความจำและบันทึกย้อนหลัง เช่นเดียวกับที่โทรศัพท์ที่ผมใช้ในตอนนี้ได้พมนงานมารอตอบสนองความต้องการครอบคลุมทั้งหมดแล้ว ผมก็ยังรักและเลือกที่จะจับเก็บกาดไว้ ๆ เรียน ๆ ลงไปในสมุดเล็ก ๆ ต่อไปอยู่อย่างเดิม กระเป๋าเสื้อส่วนใหญ่ข้างจะเย็บติดไว้ที่กางเกงอยู่ในเดียว ไม่ค่อยเห็นช่างคนไหนเย็บกระเป๋าไว้ที่ขาวา คาดว่าถ้าเย็บติดไว้ที่จุดนี้คงจะใช้งานไม่ถนัด ที่ผ่านมา ผมมองลองให้ช่างเย็บกระเป๋าติดทั้งสองข้างขาว ๆ ปากวาวรังรังมากเกินจากเป็น เพราะหลังจากที่มีระเบียบทั้งสองข้างแล้ว ผมพวก ยิงมีกิจใส่ของที่อยากเอามาใส่ยิ่งมากตามไปด้วย นี่คือความจริง ต่อมผมจึงตัดสินใจจะกะเป๋าที่ข้างซ้ายเพียงใบเดียวก็พอ ผมเคยพกดีดสะทอ พกปากกาใส่เงิน สีแดง และสีดำ ๆ พร้อมกันหลายด้าม เสียบทุกด้านไว้ที่กระเป๋าเสื้อจนเป็นแผง นี่มันเพื่อจะดูแลและพร้อมหยิบใช้ในช่วงที่ต้องปรับแต่งฉบับหนังสือ ว่างเมื่อไรก็ฉันปันบิ้นมารับแก้ หยิบปากกา สีกี่ด้าน ฯ เสียบเข้าเสียบออก สามนาทีทั้งก็อาไว้ก่อน มารู้ตัวอีกทีก็เอาไปสวมใส่และเปิดดิมซี่ปิด หลังจากนั้นผมจึงให้เหลือเพียงด้านเดียว ซึ่งผมพยายามให้ปากกาและดิฐดซี่ที่พกอยู่ในสภาพที่พร้อมใช่เสมอ หลายครั้งที่หลงพ่อต้องมีการเขียนและเซ็นชื่อ ท่านก็ใช้ปากกาด้ามพิมพ์น้ำกันกันอยู่เท่านั้นเอง นอกจากปากกา ดินสอแล้ว ของสำคัญอีกอย่างที่ผมต้องพกไว้ในกระเป๋าเสื้อก็คือ กระดาษทิชชูจากประสบการณ์การรับบูบอกว่า จำนวนที่พอเหมาะที่สุดคือ ๒ ไม่ควรเกิน ๓ แน่น โดยพับลงทบเป็นลี่ส่วนใส่ไว้ในกระเป๋า ผมไม่สามารถบู๊ดได้เลยว่า ทิชชูที่พกไว้จะได้ใช้ตอนไหนบ้าง ส่วนใหญ่ได้แต่ประมาณการอย่างคร่าว ๆ ไว้ในใจ อย่างไรก็ดีตาม กรมธเตรียมไว้แล้วไม่ใช่ ไม่เป็นไร ย่อมดีกว่า พอจะใช้แล้วไม่มี ช่วงที่เดินทางออกต่างจังหวัด ทิชชูอาจจะต้องได้ใช่ ๆ อย่างควรที่เดินทางไปบ้านเกิดของหลวงพ่อเพื่อเยี่ยมนโยบาย ระหว่างทางต้องแวะเข้าโรงน้ำมันน้ำมัน ผมจะนำทิชชูมาเกือบไว้แล้วเน่อ ที่ก๊อน้ำ เมื่อหลวงพ่อทำภารกิจเรียบร้อย ก็จะเปิดนำให้ท่านพร้อมกับยืนขึ้นให้ท่าน บทบาทเด่น ๆ ที่เป็นเหมือนฮีโรในหนังของทิชชูผมเห็นก็ คือ ตอนที่ท่านถือเสมะ ในสมัยของคุณนาย ท่านจะมีกระโณ และตัดเศษกระดาษเป็นสีเหลี่ยม เมื่อวันเสมะแล้ว ท่านจะนำกระดาษที่ตัดไว้รวบรวมในกระเป๋า ส่วนหลวงพ่อ ท่านเพิ่มมิมเสมะในช่วงไม่กี่ปัน พวกเราเตรียมมาระกะกระเป๋าไว้ท่าน โดยเลือกกระป๋องพลาสติกทรงกระบอกเตี๋ย ซึ่งเหลืองมีฝาปิด กระป๋องที่บีบขนาดกำลังดีผมเองมาใช้บ่อย ไม่เล็กไปไม่ใหญ่เกินไป เคยเป็นกระป๋องที่ส่งมาก่อน พอยามหมดแทนที่จะขึ้นร่างไว้เอากระป๋องนี้มาประโยคดี เอาถุงพลาสติกใส ๆ ใส่ลงไปเพื่อภายในกระป๋องให้ดูรั่วๆ เดี๋ยวก่อน แล้วกันหนึ่ง เมื่อหลวงพ่อบ่วันเสมะแล้ว เราก็พิชิตรูปเป็นสีสี่ครึ่งบ้างให้เรียบร้อยเมื่อวันที่คุณนายท่านทำ มีบ่อยครั้งตอนอยู่บนนบ หรือระหว่างที่เดิน ๆ อยู่ เกิดขึ้นเสมะขึ้นมาแต่ไม่มีระโนะ หลวงพ่อก็จะขอกุฟุพ้มบวกให้กระเป๋าอีมอใส่แทน แผ่นแรกท่านใช้ธารับเสมะโดยตรง แล้วก็เพิ่มอีกแผ่นเพื่อทอะแผ่นแรกให้มัดชิด โดยที่หลวงพ่อจะคลี่แผ่นที่สองออกมา ทุ่มเทชวนเข้ามา แล้วค่อย ๆ ม้วนปลายที่เหลือไปสุด จากนั้นก็เก็บปลายธูปเข้ามาพร้อมๆ กันในจุดเดียวกัน