การตรัสรู้ร้อยัล ๔ แห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 71/119

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแสดงให้เห็นว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีน่านที่ว่าทำให้เราคือโลก เรียกว่า จริยธรรมอริยะ ๔ ซึ่งเป็นเส้นทางกำจัดทุกข์และกำจัดโลกล้ออย่างเด็ดขาด ทำให้หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารอย่างถาวร ในฐานะที่ท่านเราเป็นนักสร้างบารมี จะต้องเดินหน้า ศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมเข้าใจดีเดน จะได้ระมัดระวังตัวมิให้ประพฤติผิดพล่าด ขณะเดียวกันก็เดินหน้าศึกษาและปฏิบัติตามมรรคมอสงค ๔ให้จง ๆ ยิ่ง ๆ ขึ้นไป เพื่อเอามาเก็บเล่าส ล้วนหนึ่งเราจะอนุสรณ์หลักใช้รวมกันในการชีวิฉเราออกได้อย่างกาวาร สามารถกล่าวคุณออกไปได้ ตามเส้นทางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงเดินมาถึงนี้เอง เนื่องจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประจำชัดว่าการดำรงความจริงทั้ง ๔ ประการ ของพระองค์สามารถช่วยให้พุทธสาวกหลุดพ้นจากคุณแห่งวัฏสงสารเป็นจำนวนมากมายมหาศาล พระองค์จึงทรงทุ่มชีวิตเผยแผนทางตรัสรู้ร้อยัล ๔ นี้ ให้ขยายออกไปกว้างไกลได้มากที่สุด เพื่อให้ชาวโลกความจริงว่า ๑) ชีวิตนี้เป็นทุกข์ เพราะเราคือนักโทษประทุษร้ายก่อรับแห่งวัฏสงสารอยู่ ๒) ทุกข์นั้นหลายเกิดจากกิเลสเป็นตัวบีบคั้นให้เกิดความwantอยากไม่สิ้นสุด กำจัดกิเลสได้เมื่อใดก็หามทุกข์เมื่อนั้น เพราะพันจากสภาพนักโทษแล้ว ๓) อริยสัจ ๔ เป็นธรรมที่อยู่แล้วในธรรมชาติ ไม่ว่าจะมีคุณหรือไม่ก็ ตาม ๔) การตรัสรู้ร้อยัล ๔ ไม่ใช่สิ่งที่ผูกขาดไว้เฉพาะบุคคลใดคนหนึ่งเท่านั้น แต่เป็นความจริง สกัดที่มนุษย์ทุกคนสามารถตรัสรู้ได้ ผู้ตรัสรู้ร้อยัล ๔ โดยไม่เคยเรียนรู้จากผู้นั้น มีคำศัพท์เรียกว่า “สัมมาสัมพุโธ” หรือ “พระสัมมาสัมพุทธเจ้า” ๕) การตรัสรู้ร้อยัล ๔ ทำสำเร็จได้ด้วยการปฏิบูญาเท่านั้น การดำริต่อสิ่งสามารถช่วยให้เกิดความเข้าใจมากขึ้น เกิดกำลังใจมากขึ้น สงบใจได้มากขึ้น แต่ไม่สามารถทำให้ตรัสรู้ร้อยัล ๔ ได้ หากชาวโลกตั้งใจปฏิบัติอิริยาบทมองด์ ๘ อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ย่อมสามารถตรัสรู้ร้อยัล ๔ ได้ กล่าวคือวันไหนที่เรามองเห็นชัดด้วยอำนาจวิจฉา ๓ ว่ากิเลสเป็นตัวบันดาลใจให้เป็นทุกข์ วันนั้นคือวันประกาศอิริยาบธรรมของเราอย่างแท้จริง หลุดพ้นจากสภาพนักโทษในวัฏสงสารได้อย่างง่ายดาย เพราะฉะนั้นการปฏิบัติอิริยาบทมองด์ ๘ จึงเป็นสิ่งที่ต้องลงมือทำในวันที่นี้ ๆ จะรอช้าอยู่ไม่ได้... (อ่านต่อฉบับหน้า)