การเปิดทางสู่ความปลอดภัยตามหลักพระพุทธศาสนา : หน้า 70/119

จากพระคำนี้ ยอมแสดงให้เห็นว่า พระองค์ทรงชี้ชัดลงไปเลยว่า มารมีหน้าที่ทางผิด เรียกว่า มิวานรอ์มิดด์ ๘ ซึ่งเป็นทางบาลที่ทำให้ต้องไปเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในอบายภูมิ ๘ ติดลูกอยู่ในวัฏสงสารอย่างทุกข์ทรมานแสนสาหัสไปตลอดกาล พระสัมพุทธเจ้าได้ตรัสเล่าถึงหน้าที่ของพระพุทธเจ้าเป็นเชิงอุปมาว่า "...ยังมีชายคนหนึ่งผู้ปรารถนาประโยชน์ ต้องการจะเก็ถกูม ประสงค์ความปลอดภัยแก่ผู้เนื้อ นั้น เขาเปิดทางที่ปลอดภัย มีความสุขสวัสดิ์ ไปได้ตามชอบใจของผู้นั้น ปิดทางที่ไม่สะดวก กำจัดเนื้อต่อผู้ ทำลายนเนื้อดีแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้มนั้ถตามเนื้อฝูงใหญ่ต้องมียจำนวนมากขึ้น คับคั่งฉับพลัน" จากนั้นก็ทรงอธิบายความหมายของเนื้อความในอุปมาว่า "คำว่า เนื้อด่อมตัวนี้ เป็นชื่อแห่ง ความกำหนดด้วยอำนาจความเพลิดเพลิน คำว่า นางเนื้ออ่ อนี้ เป็นชื่อของ วิวิชฌ คำว่า ชายผู้ปรารถนาประโยชน์ ต้องการจะเก็ถกู ประสงค์ความปลอดภัยนี้ เป็นชื่อของ ตาคดอรนทั่มมันสัมพุทธเจ้า คำว่า ทางที่ปลอดภัย มีความสวัสดิ์ ไปได้ตามชอบใจ นี้ เป็นชื่อของ อธิษฐานเมืองคง์ คือ ๑. สัมมาทิฏฐิ (เห็นถูก) ๒. สัมมาสังกัปปะ (ดำริถูก) ๓. สัมมาวาจา (เจรจากถูก) ๔. สัมมากัมมันตะ (กระทำถูก) ๕. สัมมาอาชีวะ (เลี้ยงชีพถูก) ๖. สัมมาวายามะ (พยายามถูก) ๗. สัมมาสติดี (ละลิตถูก) ๘. สัมมาสติ (ระลึกถูก) ๙. สัมมาสมาธิ (ตั้งจิตมั่นถูก)” ครั้นแล้ว พระพุทธองค์ทรงกล่าวสรุปเป็นเชิงเตือนสติให้เห็นความสำคัญของการเจริญเมรมรรคมิงค์ว่า "ภิกษัทหลาย ด้วยประกาศดังกล่าวมาแล้วนั้น เราได้เปิดทางที่ปลอดภัย มีความสุขดี ที่พวกเธอควรดำเนินให้ได้ตามใจของให้แล้ว และปิดทางที่ไม่สะดวกให้ด้วย กำนั้เนื้อด่อมตัวนี้แล้ว และทำลายเนื้อดี ๆ ไปก็ในที่ควรจะเป็นประโยชน์ก็เถิด เอื้อเฟื้อ อนุเคราะห์จะฟึงกระทำกล่าวทั้งหลาย หากเน้นตกก็ติด้วยเรืองหลายแล้ว นั่นใดไม้ นั่นเรือนว่าง เธอทั้งหลายพึงเผพินิจ อย่าประมาท อย่าได้มีความเดือดร้อนในภายหลัง นี้เป็นคำพร่ำสอนของตกตดสำหรับเธอทั้งหลาย"