การปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระผู้มีพระภาค : หน้า 75/119

โย โส สาวาการโต ภาวนา ธรรมิฏิ พระธรรมนันได เป็นธรรมทีพระผู้พระภาคเจ้า ได้ตรัสไว้แล้ว มีความไว้ในเบื้องต้น ท่ามกลาง และในที่สุด ประกาศหลักการดำเนินชีวิตได้อย่างบริสุทธิบริบูรณ์ 2. สมาธิ สติ ; ผู้ปฏิบัติจะพิสูจน์ด้วยตนเอง คือ ถ้าปฏิบตาน ยอมประจักษ์เห็นได้ด้วยตนเองไม่ต้องเชื่อ ตามผู้อื่น 3. อาณาวิ อาโลโก : ไม่นับกับกาลเวลา ปฏิบัติถูกต้องตามที่ทรงสอนเมื่อไรก็บรรลุได้ทันที อีกทั้งเป็นจริงอยู่เสมอไ ในเป็นจริงอย่างนั้นไม่จำกัดกาล 4. เอเปสิโลโก : ควรเรียกให้มามิว่า คือ เชิญชวนให้มาพิสูจน์และท้าทายต่อการตรวจสอบ เพราะเป็นของจริงและดีจริง เข้าสู่ได้จริง 5. โอปนยิโก : ควรน้อมนำมาประพฤติปฏิบัติ ดิ คือ ควรน้อมเข้ามาไว้ในใจและลองปฏิบัติด้วยตัวเอง อีกทั้งเป็นสิ่งนำพุทธปฏิทินเข้าถึงนิพพาน 6. ปฎจตุ เวทตุผง วิญญาณ : เป็นธรรมผู้รู้ได้เฉพาะตน คือ เป็นวิถีของวิญญาณ จะรู้ได้ด้วยตัวเอง ต้องทำเองจึงบรรลุได้ ทำแทนกันไม่ได้ ใครจะรู้เห็นกับเราไม่ได้ ปล. เมื่อทราบความหมายของธรรมคุณ ๆ ประกอบแล้ว พฤติศาสตร์นิกก็ควรสวดสรรเสริญ ด้วยจิตที่เลื่อมใส เพราะจะก่อเกิดอัชฌาสัยใหม่ โดยอ้อคือ 1. ได้รู้ว่าเป็นผู้มีความครบถ้วนบริบูรณ์ในพระธรรม 2. ก่อนให้เกิดความเต็มใจในใจ 3. ทนต่อความกลัว ความตกใจ อกหักต่อทุกข์ได้ 4. จะเป็นผู้ปฏิบัติธรรมได้สะดวก บรรลุธรรมได้ง่าย 5. จะเป็นผู้รักษาและยึดมั่นในธรรม ไม่พลัดพลันไปทำบาปลกอันจะนำตนไปสู่อบาย 6. เมื่ยังไม่บรรลุคุณวิเศษ จะเป็นผู้มุ่งต่อไป