ข้อความต้นฉบับในหน้า
หยดนํ้า ส่วนหนทางไปสวรรค์นั้น ก็ต้องเริ่มจากความไม่ประมาทและสังสมบุญเป็นประจำ ก่อนที่มุมจิตจะครำชีวิตของเราไปก่อนในมัชฌิมพุทธกาล มีพระภิษุปรารภหนึ่งออกเดินนิรันดรในกรุงราชคฤห์ เพื่อเป็นเนื้อนาบุญแก่พุทธศาสนิกชนตามปกติ วันหนึ่ง สะใภ้ของหญิงผู้นี้เป็นมิจฉาทิฐิพระนิพพานผ่านหน้าบ้านด้วยอาการที่ส่งสำรวม จึงอยากถวายภัตตาหารพระ แต่ก็เกรงว่าแม่ของสามีจะทำร้ายเอา เพราะนางเป็นคนคดริษยาและไม่รักใคร่ลอยู่ในพระรัตนตรัย อีกทั้งยังห้ามเธอตัดบาตรพระอีกด้วย แต่เนื่องจากเธอมีจิตใจเดียวลอยากทำบุญสักครั้ง เมื่อแม่ของสามีไม่ให้ออกจากภรรด้วยข้าวปลาลาราเธอก็ทำบุญด้วยการนอปลายอาศัยแต่พระคุณเจ้า
หลังจากพระเจ้าเดินคล้อยหลังไปแม่ของสามีก็กลับถึงบ้าน บังเอิญว่ารู้สึกอยาก ไปทำบุญบ้างว่า "รึมีภาระของท่านส่องสว่าง"