ข้อความต้นฉบับในหน้า
DMC ช่องนี้มีคำตอบ
เป็นหนังสือของวัดพระธรรมกาย ลูกโทรศัพท์
ปลอมถามรายละเอียดเกี่ยวกับหนังสือ ต่อมา
ไม่นานก็มีพระภิญญูรูปหนึ่งโทรศัพท์มาที่บ้าน
เล่าเรื่องภูมิแห่งกรรมให้ฟัง และซักชวนให้ไป
สร้างบุญทั่ว ลูกเคยเกลียดพระและกลัวมาก
จึงสั่งลูกว่ามาหลายหลายไปก่อน ได้พบพระรูปหนึ่ง
ซึ่งท่านได้ให้แสงสว่างแก่ครอบครัวเรา ตั้งแต่นั้น
ครอบครัวของเราก็เริ่มเข้าวัด หลายๆชั่วโมงได้ไป
บวชธรรมทายาททั่ว ปัจจุบัน 2 พรรษาแล้ว
กำลังเรียนอยู่ที่วัดครานเขาแก้วเสด็จ
แม่ลูกจะเข้าในวัน ถัดไปและต่างๆ ไปเมืองท่าน
จนครบสามเดือน กาญจนเมื่อเป็นแต่
ลูกจึงตัดสินใจยามด้วยอีกครั้ง
แต่มคนส่งโรงพยาบาลทัน และถูกส่งต่อไป
โรงพยาบาลดิเดย์ เมื่อถึงในเดือนพฤศจิกายน
อาการของลูกยังทรุดหนัก คนในบ้าน
ก็ยังมีใจไม่ไส้ น้องชายคนเล็กก็เมา
อาละวาดลูกเป็นประจำ บางครั้งก็ทําร้ายแม่
ด้วย แม่อายุ 70 ปี แล้วจึงต้องไปซื้อเหล้ามาให้
หากไม่ไปซื้อให้ เขาจะอาละวาดแล้วทําราย
คนในบ้าน
ในวันนั้น สามแสนชายยกกลับมา
ที่บ้าน 3 วัน เพื่อมาขึ้นทะเบียนทหาร กลับ
ลูกไปส่งสามแสนในจุดครานเขาแก้วเสด็จด้วย
สามแสนจะไปนาบพระอาราธยบูชาหนึ่ง ลูกเล่า
ให้ฟังถึงอาการป่วยของลูกว่าเป็นมะเร็ง
ที่มดลูกอายุ 10 ปี และตอนนี้อยู่ในระยะสุดท้าย
แล้ว นอกจากนี้ยังมีโรคไตและโรคน้ำหวานแทรกซ้อนด้วย พระอาจารย์กล่าวว่าจะลอง
นั่งสมาธิใหม่ จากนั้นท่านนั่งสมาธิ ท่าน
บอกว่าให้เน้นแบบบังชีวิต ไม่ต้องกลัวอะไร
อยู่ในบุญ กันยายน 2555