การศึกษาวิเคราะห์ข้อชี้ขาดของการยืนยันในมัลมัยกามมาการิ : หน้า 14/31

การศึกษาวิเคราะห์ข้อชี้ขาดของการยืนยันของพระนาคารในมัลมัยกามมาการิว่า The Analytical Study of the Affirmative Catuskoti by Nagārjuna in Mūlamadhyamakakārikā Scripture 145 ในภูกิธี 2 แต่ไม่ขัดแย้งกัน (contradictory) โครงสร้างประโยคดงกล่าวก็จะไม่ขัดกับภูกิธีแห่งความไม่ขัดแย้ง กล่าวคือ ประโยคในโงกิธี 1 และ 2 นั้นถึงแม้ว่าจะเป็นประโยคที่ตรงข้ามกันแต่ก็มีขัดแย้งกัน ตัวอย่าง เช่น หากกำหนดให้ P แทน “ผู้มีสุข” (สุข) – P จะไม่ได้หมายถึง “ผู้ไม่มีสุข” (อสุข) ซึ่งตรงข้ามและขัดแย้งกับ “ผู้มีสุข” แตะหมายถึง “ผู้มีทุกข์” (ทุกข์) ซึ่งตรงข้ามแต่ไม่ขัดแย้งกับ “ผู้มีสุข” ดังนั้น เนื่องจาก –P ไม่ได้ใช้ในความหมายที่ขัดแย้งกับ P จึงอาจแทนที่ด้วยสัญลักษณ์อย่างอื่น เช่น R17 ซึ่งไม่ได้สื่อความหมายในเชิงขัดแย้ง และเมื่อใช้ R แทนประโยคในโงกิธี 2 สัญลักษณ์ทางตรรกศาสตร์จะเป็นดังนี้ ประโยคในภูกิธี 1 แทนด้วย P ประโยคในภูกิธี 2 แทนด้วย R ประโยคในภูกิธี 3 แทนด้วย P · R ประโยคในภูกิธี 4 แทนด้วย ~P · ~R กฎแห่งการปฏิเสธใน ไวยากรณ์สันสกฤต นอกจากนี้ สิ่งที่มักนำมาประกอบการพิจารณาความสมเหตุสมผลทางตรรกวิทยา คือรูปแบบไวยากรณ์ของภาษานั้นๆ ภาษาสันสกฤตมีรูปแบบการปฏิเสธที่ค่อนข้างพิเศษโดยเฉพาะกฎการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤตมีรูปแบบการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤตมีรูปแบบการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤตมีรูปแบบการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤตมีรูปแบบการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤต มีรูปแบบการปฏิเสธที่ค่อนข้างพิเศษโดยเฉพาะกฎการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤตมีรูปแบบการปฏิเสธที่ค่อนข้างพิเศษโดยเฉพาะกฎการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤต มีรูปแบบการปฏิเสธที่ค่อนข้างพิเศษโดยเฉพาะกฎการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤตมีรูปแบบการปฏิเสธที่ค่อนข้างพิเศษโดยเฉพาะกฎการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤต มีรูปแบบการปฏิเสธที่ค่อนข้างพิเศษโดยเฉพาะกฎการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤตมีรูปแบบการปฏิเสธที่ค่อนข้างพิเศษโดยเฉพาะกฎการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤตมีรูปแบบการปฏิเสธที่ค่อนข้างพิเศษโดยเฉพาะกฎการปฏิเสธในไวยากรณ์สันสกฤต