ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมาธารา
วาสนาอิสรภาพพระพุทธศาสนา ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 7) พ.ศ. 2561
ประเภทยืนยันเมื่อจำแนกตามโศลกต่างๆ ที่ประกอบด้วยประโยคในโศลกที่ 1, 2, 3 และ 4 ในคำอรรถมัยมาก็รายากแต่จะพบว่า มึอีื่ดด้วยกัน 3 ประเภท ได้แก่ 1) ประโยคเอกโศลก 2) ประโยคไตรโศลก และ 3) ประโยคจตุโศลกสำหรับประโยคจตุโศลกอยู่ในประเภทที่สาม ซึ่งหมายถึงประโยคที่ประกอบด้วยประโยคในโครงสร้างจตุโศลกที่มีครบทั้ง 4 ประโยคปลากฏพร้อมกันใน 1 คอลง สำหรับในคำอรรถมัยมัยมาการปรากฏเพียงโศลกเดียว ได้แก่ โศลกที่ 18.8 โดย Westerhoff อ้างว่าโครงสร้างประกาศจตุโศลกส่วนนใหญ่ของสำนักมัยกะอยู่ในรูปปฎิเสท ยกเว้นงานเขียนของพระนาคารุณในโศลกที่ 18.8 ที่ดูเหมือนจะทำหน้าที่เนบนและอธิบายจุดยืนที่พระนาคารุณเห็นว่าเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า11 ดังนี้
สวัสดาย เน วาทกูฉันจากภูเขมะ ในวาทกูฉันในวา
ฒเขยเมตทุมพุทธามาศาสนมั
สรรพสิ่งเป็นจริง (เป็นอย่างนั้น) หรือไม่เป็นจริง (ไม่เป็นอย่างนั้น) ทั้งที่เป็นจริงและไม่เป็นจริง (ทั้งเป็นอย่างนั้นและไม่เป็นอย่างนั้น) และไม่เป็นจริงก็ไม่ใช่เป็นจริงก็ไม่ใช่ (ไม่เป็นอย่างนั้นและไม่เป็นอย่างนั้นก็ไม่ได้) คำนี้คำสอนของพระพุทธเจ้า12
โศลกข้างต้นถือเป็นหลักฐานสำคัญที่สะท้อนให้เห็นว่า แนวคิดจตุพฺธกิจกของพระนาคารุณปฎิเสธสำหรับยืนยันคำสอนของพระพุทธเจ้า นอกจากนี้ยังเป็นโศลกยืนยันเพียงประโยคเดียวที่มีประโยคครบทั้ง 4 โศลก ข้อความในโศลกมีความสมเหตุสมผลตามกฎทางตรรกะหรือไม่