การนำเสนอและความหลากหลายทางความเชื่อในพระพุทธศาสนา : หน้า 26/31

การอเสนด้วยวิธีวิธีแบบบฎษฎู้โญอของพระนครอาจ เป็นบทบาทหนึ่งของการนำเสนอเพื่อค้นหาแง่ตอบต่างๆ โดยการเปิดพื้นที่ให้กับความจริงของสรรพสิ่งที่แตกต่างกันในแต่ละบริบท เมื่อตีความได้ว่า คำตอบต่างๆจงเป็นเครื่องมือสะท้อนให้เห็นถึง การไม่ยึดติดในตัวอักษรซึ่งเป็นเพียงสัญลักษณ์ เป็นเพียงเครื่องมือนำพา ไปสู่การพัฒนาทุกข์ นอกจากนี้ การนำเสนอในลักษณะดังกล่าวน่าจะเป็นนัยยะ ที่แสดงให้เห็นถึงความประณีประนอมของสำนักมัยกะที่มีต่อสำนักอื่นๆ โดยเฉพาะสำนักที่มุ่งโง่เดาวาริความเชื่ออื่นโดยยึดถือว่ารูปของตนเท่านั้น ที่เป็นจริงของลักษณ์อื่นส่วนผิดหมด ซึ่งแนวคิดลักษณะนี้ปรากฏอยู่เป็น จำนวนมากในพระพุทธศาสนายุคต้น