จริง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 80 / 138

…มื่อกุสัตว์กาสนนแล ด่างโดยเป็นทาสที่กิดในเรือนเบี้ย ทาสสินไก่ และทาสที่ดูนามเป็นเชลย ย่อมเป็นอาหาส. จริงอยู่ พระผู้มีพระภาค ทรงหมายเอารถาผู้กิดในเรือนเบี้ยเป็นตนบังแล จึงตรัสพระดำรัส นี้ว่า "สัตว์มีชีวิตค…

เนื้อหานี้กล่าวถึงการจำแนกประเภทของสัตว์มีชีวิตซึ่งรวมถึงมนุษย์และสถานะของทาสในพระพุทธศาสนา โดยมุ่งเน้นที่การเข้าใจชีวิตและสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษย์ในแง่มุมหนึ่งรวมถึงการเป็นทาสหรือเจ้าของไปจนถึงการดำ

… แม้ว่าบ้านหรือจากประเทศนั้น ก็เป็นปราชิกเหมือนกัน. ชื่อว่า อทันนาทาน ย่อมผันได้ด้วยคำพูดเป็นปราย. จริงอยู่ ภิกษุปิด พูดอย่างนี้ว่า "เธอทำอะไรอยู่ที่นี่? เธอหนีไปเสียไม่ควร or?" ก็ผิดว่า "การที่เธอไปในที…

บทเรียนนี้กล่าวถึงวิธีการปรับปรุงวาจาและการกระทำในทางศีลธรรม โดยเฉพาะเมื่อมีการตัดสินใจในการเดินทางหรือย้ายที่อยู่ในสังคม รวมถึงการเชื่อมโยงระหว่างการกระทำของบุคคลและผลกระทบที่เกิดขึ้นในกรอบของกฎระเบี

…, และเมื่อพวกโจรปรากฏขึ้นแล้ว ในระหว่างทาง เมื่อนึกกูละว่า "เฮ้ย! พวกโจรปรากฏขึ้นแล้ว, แกงรีบหนีไป" จริงมาไปกินั้น" ดังนี้ พระอาจารย์ทั้งหลาย ก็ไม่ปรับเป็นอวาท เพราะเธอกล่าวเพื่อให้พ้นจากโจรมนอาย ด้วยประก…

บทความนี้เน้นถึงการพูดคุยและคำสอนของภิกษุเกี่ยวกับการเดินทางไปยังประเทศที่เชื่อว่าจะมีความสะดวกสบาย ซึ่งกล่าวถึงการไม่มีความลำบากระหว่างทาง โดยเฉพาะเมื่อเผชิญกับอันตรายจากโจร โดยภิกษุใช้คำพูดเพื่อให้พ

…ดัดที่ต่อ ลักษณะ" ในภิกษุเหล่านั้น รูปหนึ่งลักษณะได้.เป็นประชาก, แกภิกษุทั้งหมด ในขณะยกขณะนั้นขึ้น. จริงๆ แม้ในคลี่รีวิว พระผู้พระภาคได้ตรัสว่า "ภิกษุ ๔ รูป ได้ชวนกันลักษณะ ๓ รูปเป็น ประชาก รูปหนึ่งไม่เป็…

เนื้อหาเกี่ยวกับการชักชวนกันในลักษณะของภิกษุภายใต้ข้อกำหนดของพระธรรม โดยมีตัวอย่างการชักชวนกันลักทรัพย์และการวินิจฉัยของพระผู้มีพระภาค. การชักชวนกันลักษณะมีความหมายถึงความเข้าใจร่วมและการเป็นผู้ร่วมอั

…ั้น ก็เป็นอาติตถิยกะ. แม้ด้วย ๓ มาสก์นั้น ก็เป็นอูลลัจฉิกะแม่ก็ ๓ มาสก์นั้น ก็บเป็นอัตถิยเหมือนกัน. จริงอยู่ ในอันทนานสิกาขาบทนี้ สัจฉิติกะ ไม่เป็นรองของอาติตถิยะ หรืออาณิตถิยะ ก็ไม่เป็นรองของสัทถิยะ. แต่…

ในบทนี้มีการกล่าวถึงลักษณะของมาสก์ที่มีทั้งหมด ๓ รูป สืบเนื่องจากกฎแห่งอันเตวาสิกซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับภิกษุที่ได้ชวนกันลักษณะในกัณฑ์ ๓ รูปเป็นปาราชิก รูปนี้ไม่เป็นปาราชิก นอกจากนี้ยังสำรวจความสัมพัน

…ัมรักจิต อันพระธรรมรักจิต ผู้ที่คุณ (หมายเอาพระพุทธรักจิต) สั่งแล้วอย่างนี้ สั่งแล้ว จงลักของชื่อธิ จริงอยู่ บรรดาพวกเรา เท่านี้ สัมรักจิตนั้น เป็นคนมีชาติกล้า สามารถในการรรนี้ ดังนี้ สองว่าว อานาปัติ ทุก…

บทนี้กล่าวถึงการสื่อสารและการสั่งการในกลุ่มภิกขุ โดยเฉพาะการใช้คำพูดและความหมายที่ลึกซึ้งต่อการกระทำในพระพุทธศาสนา การสั่งการจากอาจารย์ถึงพระพุทธรักจิตและพระธรรมรักจิต รวมถึงการวิเคราะห์คำสั่งในบริบทต

…น.” หลายบทว่า มูลอุตสา อุปฏิก ตูลฎอจิสูสฺ ความว่า พอ พระสงฆ์รักิตรับคำสั่ง เป็นกุฎิลัจฉะ แก่อาจารย์ จริงอยู่ มหาชนถูก อาจารย์นั้นชักจูงแล้วในบาป จะนี้แล. หลายบทว่า โส ตร อุณฺหตุ ความว่า ถ้าภิกษนัน คือ พระ…

เนื้อหาการสนทนาเกี่ยวกับคำสั่งและทัศนคติของพระพุทธวินิจต่อพระสงฆ์รักิต ในด้านการเป็นผู้นำและการจัดการวินัยในชุมชนพระสงฆ์ โดยกล่าวถึงสถานการณ์ต่างๆ ที่มีผลต่อการปฏิบัติธรรม ขอบเขตการปฏิบัติ และการรักษา

…งความนับว่า "เปรต" ทั้งนั้น ในคำว่า "เปตร-ปรกุหะ" นี้ ไม่เป็นอาบัติ ในเพราะของหวงแหนของปฐนเหล่านั้น จริงอยู่ ถ้แม้ท้าวสักกาารชประกันบังคับร้ายของร้านขายของ และภักผู้ "อย่าถือเอา ๆ" ก็ถือเอาผ้าสกุลกุ้มแม้ม…

เนื้อหานี้กล่าวถึงคำว่า 'เปรต' ในบริบทของพุทธศาสนา โดยบรรยายว่าคำนั้นไม่เป็นอาบัติ และมีความสัมพันธ์กับการถือเอาของและความหวาดระแวงต่างๆ ในชีวิต โดยมีการยกตัวอย่างต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับสัตว์และสิ่งของ

…ตติกถะ เกิดทางวาจาและทางจิต เป็น สหุตถิกะและอาณัตถิกะ เกิดทางกาย ทางวาจาและทางจิต, และเกิด เพราะทำ; จริงอยู่ เมื่อทำเน้น จึงต้องอาบัตินั้น; เมื่อไม่ทำก็ไม่ต้อง; เป็นสัญญาวิมุติ เพราะพันด้วยไม่มีสำคัญว่า “…

บทความนี้อธิบายถึงปฏิญาณในปฐมสัมมาปฏิญาณ โดยเน้นถึงสมุฏฐานและกิริยาที่ส่งผลต่อการปฏิบัติธรรม เช่น การแยกแยะและเข้าใจการเกิดของจิตวิญญาณ ด้วยการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน ในการเพื่อเปลี่ยนแปลงจิตใจไปใน

…เมื่อถูกกิญฺญูเจ้าของจิวร ถามว่า "จิวรของผม ใครล่ากไป?" จึงได้คำรับ ด้วยคำตอบตรง คำถามว่า "ผมลักไป" จริงอยู่ ถ้ากิญฺญูเจ้าของอันนี้ฉกกล่าวว่า "จิวรของผม ใครล่ากา ใครนำไป ใครเก็บไว้" แมกษ ณ์ ก็ คงอธิบว่า "…

บทความนี้นำเสนอการพิจารณาทางจิตตามคำสอนของพระผู้พระภาค และบทวิเคราะห์เกี่ยวกับการใช้อาหารและการปฏิบัติตนในชีวิตประจำวัน โดยเน้นถึงความสำคัญของจิตในการทำตนให้ถูกต้อง รวมถึงแนวทางในการควบคุมจิตเพื่อประโ

…าม สุกรไป เรียกว่า แร๊ว. ในสุกรเหล่านี้ สุกรที่ถึงงออยู่ มีฐานเดียว เท่านั้น ได้แก่เครื่องผูกคือวง. จริงอยู่ สุกรนั้น เมื่อตงงลอด มีฐานเดียว พอง่วงขาด ย่อมหนีไปได้. สุกรที่อยู่ตามธรรมดาของตน มีฐาน 5 คือ เ…

บทนี้กล่าวถึงพฤติกรรมของสุกรในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน รวมถึงการทำงานและการใช้ฐานในการเคลื่อนที่ ในการทำงานร่วมกันของสุกรหลายตัวและการให้เสรีภาพในหลากหลายสถานการณ์ โดยตีความการมีฐานและพฤติกรรมที่เกิดข

…เมืองไพระลส ] บทว่า เวลาลี มีความว่า ไกลนครที่มีชื่ออย่างนั้น คือมี โวหารเป็นไป ด้วยอำนาจอิทธิฤทธิ์ จริงอยู่ นครนั้น เรียกว่า " เวลากิ" เพราะเป็นเมืองที่คว้างขวาง ด้วยขยายเครื่องล่อม คือ กัมแพงถึง 3 ครั้ง…

เนื้อหาเกี่ยวกับติยปราชิกและการประกาศของพระพุทธเจ้า โดยมีการอธิบายลักษณะของเมืองไพระลส รวมถึงความสำคัญของคำบรรยายในบทนี้ ซึ่งอาจมีผลต่อการศึกษาพุทธศาสนาโดยทั่วไป ข้อมูลที่นำเสนอมีความเชื่อมโยงกับประวั

…ร้อมทั้งศรีษะ ในสองคำว่า " ททโรง ยู่ว" นี้ ท่านพระอุบาลีแสดง ความเป็นผู้แรกเป็นหนุ่ม ด้วยคำว่า ททระ จริงอยู่ สัตว์ทั้งหลาย ในความแรกเป็นหนุ่ม ย่อมมีปฏิเป็นผู้ชอบแต่งตัวโดยเฉพาะ ท่าน พระอุบาลีเถร แสดงถึงเว…

เนื้อหานี้กล่าวถึงการแต่งตัวของหนุ่มๆ ในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยท่านพระอุบาลีอธิบายถึงความสำคัญของการแต่งตัวในการแสดงออกถึงอารมณ์และสถานะต่างๆ การแต่งตัวมีบทบาทในการสร้างความรู้สึกและการรับรู้ตนเอง ขณ

…สุขของเรา ย่อมไม่มีใครไป. ก็เขานั้นเนื้อความนั้นเอง ให้หน้แน่ ด้วยคำว่า " ลาภของเราไม่มีหน" นี้. แท้จริง ในคำว่า " น ว ต ม ลาภ" นี้ มีอธิบายดังนี้ว่า " แม้ผู้อื่น" คำนี้กล่าวว่า 'เป็นลาภของท่าน' คำนี้ผิด …

ในบทนี้พูดถึงคำว่า องู วิบูลปฏิสาร ซึ่งถูกใช้เพื่อกำหนดสภาพแห่งความราคาคุนน โดยระบุว่าไม่มีความราคาจริง เพราะความวิบูลสารมิใช่ความรำรากทางพระวินัย อีกทั้งยังกล่าวถึงลาภและความหมายของคำว่า 'ลาภของเราไม่มี…

…ตั้งแต่เนื้อหัวใจเป็นต้นไป. อาจารย์พวกหนึ่งกล่าวว่า "ความมีร่างกายแข็งทื่อ เพราะกังวัด" ดังนี้บ้าง. จริงอยู่ คววามมีร่างกายแข็งดูสะทา ท่านเรียกว่า "ความหวาดเสียว" คววามมีฐานตั้งซุ้มข้างบน กล่าวว่า ความมีบ…

บทความนี้เสนอการตกลงใจเกี่ยวกับเทวดาและผลสัมฤทธิ์ของพวกเขา รวมถึงการสื่อสารกับวิหารและความกลัวที่เกิดขึ้นจากความตาย ด้วยการใช้คำสอนและอ้างอิงจากอาจารย์ต่างๆ เพื่อวิเคราะห์ความมีตัวตนของสัตว์และความหวา

…ของพระผู้มีพระภาคเจ้าโปรดตรัสออกการณ์ อย่างอื่น ซึ่งเป็นเหตุให้กถุภูสูงมั่งคั่งอยู่ในพระอรหันต์ว่า" จริงอยู่ พระกรรมฐานที่เป็นคุณชาตังสิงค์สงสุระ พุทธะ เป็นที่หยั่งลงสูมาฬสมุทร แม้เหล่านี้ก็มีมาก ต่างโดยป…

บทความนี้สำรวจการตีความคำสอนของพระอานนท์และเรื่องราวเกี่ยวกับการพัฒนาทางจิตในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่ความสำคัญของกรรมและการบรรลุผลทางจิตใจ คำสอนนี้เน้นถึงความเชื่อมโยงกับกถุที่ช่วยในการบรรลุผลและการพัฒ

…เดียว. ในบททั้งสอง พึงทราบความ แน่นอนด้วยเอวํป์ที. ท่านกล่าวอธิบายไว้อย่างไร? ท่านกล่าวอธิบ ไวว่า ” จริงอยู่ อนาปานสุดติสมาธิ จะเป็นธรรมไม่สงบ หรือไม่ ประดิษฐ โดยปรียยะอะไร ๆ เหมือนอุปกรัมฐานซึ่งเป็นกรรมฐ…

อนาปานสุดติสมาธิเป็นสมาธิที่เกิดจากการนั่งสงบ โดยไม่มีเครื่องรัดหรือเจือปน ความสงบนี้เกิดจากอารมณ์ที่ละเอียดและมีการประดิษฐ์ที่ชัดเจนการทำสมาธิในลักษณะนี้ช่วยให้ผู้ปฏิบัติสามารถเข้าถึงสภาวะที่สงบและไม

…อดถึงเดือนทั้งสิ้น ในชุมชนปักษ์แห่งเดือนอาสาพะ ชื่อว่า ‘ฝนห่าหนาใหญ่’ ที่ดในสมัยในฤดูในฤดู ถูถูกกล. จริงอยู่ เมฆนั่น ท่านประสงค์เอาในอธิรินนี้ว่า “อากาเมรม” เพราะเหตุนี้ในเวลาสิ่งมึงถึงดูฝน. หลาย יותר ธา…

ในบทที่ 21 ของ 'ปฐมสมันดาปากกาเปล่า' กล่าวถึงความเชื่อมโยงระหว่างอากาศและฝนในชุมชนปักษ์เดือนอาสาพะ โดยใช้คำว่า 'อากาเมรม' เพื่ออธิบายลักษณะของฝนที่กระทำต่อสิ่งต่าง ๆ ขณะเดียวกันยังเน้นไปที่การฝึกสมาธิ

…ิญญา" เป็นดังนั้น. บรรดาเท่านั้น" ขว่า "อิทธิภิญญา" มีความว่า คู่อื่นภิญญ์ทั้งหลาย !ภิญญในสถานนี้. จริงอยู่ อภิญญ์นี้ ในบทว่า "ภิญญา" นี้ แสดงศาสนาซึ่งเป็นที่อาศัยของบุคคลผู้อ่านนาบปนาส- สติสมาธิปิดขึ้นโ…

เนื้อหานี้กล่าวถึงอิทธิภิญญาในบริบทของธรรมวินัยและการปฏิบัติในพระพุทธศาสนา โดยมีการอธิบายว่าอิทธิภิญญานั้นมีพื้นฐานอยู่บนความเข้าใจธรรมวินัยในลักษณะต่าง ๆ ของสมณะจากที่กล่าวในพระธรรมคำสอนในพระพุทธศาสน

…ว่า อุฆ กาย ปณิธาย มีความว่า ตั้งร่างกายส่วนบนให้ ตรง คือให้กระดูกสันหลัง ๑๙ ท่อน จดที่สุดต่อที่สุด จริงอยู่ เมื่อ ภูกันผู้ออกจากการอย่างนั้นแล้ว หนัง เนื้อ และเส้นเอ็น ย่อมไม่ หงักเลย เวลานั้น เวลานั้นหล…

บทความนี้แสดงถึงการตั้งสติและกรรมฐานในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการนั่งกรรมฐาน ซึ่งมีผลต่อความเจริญรุ่งเรืองของจิตใจ การนั่งตรงและมีสมาธิเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยให้จิตเข้าสู่สภาวะอันหนึ่งอันเดียวและไม่พอใจได้.