ปฐมสมันต์ปลาสากแปล ภาค ๒ - หน้า 359 : หน้า 359/404

ประโยค- ปฐมสมันต์ปลาสากแปล ภาค ๒ - หน้า 359 บรรดาวบเหล่านั้น หลายว่าว ภิกขุ ภิกขุ อานาปัติ คิดว่านามสุด ความว่า อาจารย์กำหนดทรัพย์มออย่าง ในสถานที่ว่างเปล่า แล้วสั่งพระพุทธรักจิต เพื่อจงการลักทรัพย์นั้น สองว่าว อติญาณามสุด ปาวทู ความว่า (อาจารย์สั่งว่า) "คู่อื่นพุทธรักจิต ! คุณจงไปบอกเนื่องนั้นแก่พระธรรมรักจิต" หลายว่าว อติญาณามโม อติญาณามสุด ปาวทู ความว่า แม้พระธรรมรักจิต จงบอกแก่พระสัมรักจิต หลายว่าว อติญาณาโม อติญาณามม่า ภุทฺร อวฑฺฏ ความว่า พระสัมรักจิต อันพระธรรมรักจิต ผู้ที่คุณ (หมายเอาพระพุทธรักจิต) สั่งแล้วอย่างนี้ สั่งแล้ว จงลักของชื่อธิ จริงอยู่ บรรดาพวกเรา เท่านี้ สัมรักจิตนั้น เป็นคนมีชาติกล้า สามารถในการรรนี้ ดังนี้ สองว่าว อานาปัติ ทุกกุฎสุ ความว่า เป็นทุกกฎเก่าอาจารย์ ผู้สั่งอย่างนี้ก่อน แต่ถ้าคำสั่งนั้น คำเนินไปตามความประสงค์ ย่อมเป็น ลูกลักษณ์ที่รสร่งไว้จำนั้นเทียว ในขณะสั่ง ถ้าสั่งของนั้นเป็นของ จะพึงกล้าได้แน่นอน อาจารย์อ่อนเป็นปราธิภาในขณะนั้นเอง เพราะพระคำสี่คำรัยงั้นว่า "ทุกกุฎต้องปราชญ์" ดังนี้ ยุตติ อย่างนี้ บ้นิตพิพากษาในที่ทั้งปวง ๑. บาลวิปัสสนุนปากหวังวิ่ง. /๕๕ ว่า ภิกขุ ภิกขุ อานาปัติ คิดว่านามสุด ปาวทู อติญาณาโม อติญาณามสุด ปาวทู อติญาณาโม อติญาณามนั ภาณูฯ อาจารย์ ทุกกุฎสุ. ๒. โชนา ภาค/๑/๔๕ ท่านประกอบความไปอย่างหนึ่ง เห็นจะร้อยตามนิตับบของท่าน