ดังนี้ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 48 / 308

…ายถึงที่แล้ว บัดนี้ เราทั้งหลาย พึง ทำอุโบสถ พิงสวดปฏิสันถาร พิงปราณาในฐานะป้องกันอันจะมา ข้างหน้า" ดังนี้ ชื่อว่าสื่อลบวราวออกไป ถือตี่ที่ครอบทั่วไป คืบเป็นต้นแห่งฤทธิ์ตั้งปวง ซึ่งกระทำ ด้วยตนวัถการสม่ำเสม…

บทนี้กล่าวถึงการทำอุโบสถในสงฆ์และแนวทางในการแก้ไขปัญหาความทะเลาะวิวาท โดยมีการอธิษฐานและข้อตกลงเพื่อระงับความเห็นไม่ตรงกัน ความสำคัญของความรู้ร่วมกันในหมู่สงฆ์จะช่วยให้สถานการณ์อยู่ในความสงบและมีระเบี

…อันเป็นไปในท่ามกลาง ในภายหลังก็มีอยู่, พระอรรถกถาจารย์กล่าวว่าหมายเอาชนะทั้ง ๒ นั่น ว่า ปุพพุปุจฉา๑ ดังนี้." [๒๙] เพราะฉะนั้น เจตนาแม้นทั้ง ๓ พึงทำให้บริบูรณ์. ด้วยว่า เมื่อดูถูกทำอย่างนั้น ท่านย่อมมีผลมาก.…

เนื้อหาเกี่ยวกับอรรถกถาโกณฑ์ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการถวายมินฑบาทและผลของการทำทานในพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างพระผู้มีพระภาคที่ตรัสถึงการถวายมินฑบาทและความสำเร็จที่เกิดจากการทำทานให้ครบถ้วน โดยเน้นให

…ล สมาทานให้บริจาคแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อมิประโยชน์ เพื่อทุกข์ เหล่านี้ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อสุข ดังนี้ ทำกรรมและวิบาก แห่งกรรมให้ปรากฏ ราวะแสดงโลกนี้และโลกหน้าโดยประจักษ์ ยังผู้สั่งดับให้กลับ (ใจ) จากกุ…

บทความนี้จำแนกกรรมบุตรที่เป็นกุศลและอุตฺต โดยอธิบายธรรมเหล่านี้ที่มีโทษและไม่มีโทษ ว่ามีประโยชน์และสุขอย่างไร พร้อมกับการแสดงหลักธรรมที่พระบรมศาสดาเทศนาให้ผู้มีจิตตั้งมั่นในกุศลกรรม ยิ่งไปกว่านั้นเนื้

…่าIิฉันมีบุตรเป็นชาย, ท่านมีบุตรเป็นหญิง, ธิดาของท่านจักไม่ไปรในตระกูลอื่น, จงได้แก่มุตรของฉันเกิด, ดังนี้ หญิงผู้มีราชิคุณแสนอรสรรมีพระราชเป็นต้นดังไว้เฉพาะข้อต่อไป ถือนี้ว่า" บ ุรุษใดลวงหญิงผู้นี้ชื่ออย่า…

บทนี้กล่าวถึงความสำคัญของหญิงในตระกูล รวมถึงบทบาทที่พวกเขามีในเรื่องการสืบทอดและการรักษาชื่อเสียงของตระกูล การมีบุตรและข้อกำหนดทางสังคมเกี่ยวกับการแต่งงาน โดยเน้นว่า การกระทำของหญิงนั้นมีผลต่อเกียรติย

… เหมือนอย่าง ต้นไมที่เสีย ย่อมเป็นไม้แข็ง มีจุยไหลออกมาเพ็น เพราะเหตุนี้ ข้าพเจ้าอ้างว่ากว่า กุกกาก ดังนี้. วาจาเผิดร้อน คืออาจไม่เป็น ที่พอใจของชนเหล่านั้น เป็นวาจามึงกล้าทนโทษให้เกิดแกบุคคลทั้งหลาย อื่น ช…

บทความนี้กล่าวถึงดุลยภาพในการพูด สื่อว่า วาจาในลักษณะที่เป็นโทษสามารถสร้างความขัดแย้งและทำให้เกิดความโกรธ เคล็ดลับและการวิเคราะห์เกี่ยวกับการพูดที่มีผลกระทบต่อบุคคลอื่นถูกนำเสนอ การระวังการใช้คำและการ

…ถาะใน ติคณิบาด อังคุตตรนิกายว่า "บุคคลผู้มีจากฤทธิ์" หมายเอา ผลของทานไม่มี ดังกล่าวว่า นฤติ ทินนฺ ดังนี้ มหายัญ พระผูม พระภาคตรัสว่า ยิญฺญู สักกะระที่บุคคลพึงทำเพื่อแจก ทรงประสงค์ เอาในบทว่า หุท มิจฉาทิ…

ในอรรถกถาสัลลักษณ์เสนอแนวคิดเกี่ยวกับความเชื่อและผลของกรรมที่ผู้คนมีให้ โดยกล่าวถึงบุคคลที่มีความเห็นและผลของกิจกรรมต่างๆ ที่ทำขึ้น อรรถกถาตีความถึงความสำคัญและผลที่เกิดจากการกระทำเหล่านั้น ว่าด้วยมิจ

…ทาน. พระอรรถกถาอธิบายแสดงความที่ปานและวิธีเป็นกิริยามิได้ลาไม่ เสมอกัน ดังคำนี้ว่า ปฐวีวา 'วิโรตวา' ดังนี้ มีปัจจาว่า ถ้าเมื่อพระอรรถกาถาถือเอาคำอธิบายแล้ว ศัพท์ว่า 'ปฐาย' เป็นศัพท์แสดงปฐกาลอย่างไร? มีวิสชา…

บทนี้นำเสนอการวิเคราะห์อรรถบทในมังคลัตถีซึ่งแสดงถึงการประพฤติธรรมและสมาธิ การระบุคำต่าง ๆ เช่น ปฐวีวา ช่วยการเข้าใจความสัมพันธ์ของธรรมชาติและกิริยาในพระธรรม คำว่า ปฐย แสดงถึงความเป็นปฐกาลและภาพรวมของก

…พฤติสิงูณ. ก็ เมตตา ย่อมมีใจอันแปลกออกจากกุฎนา เพราะเหตุนี้ พระอธิษฐานยิ่งกล่าวว่า ตาย เอก ทายปนตาย ดังนี้. บันฑิต พึงเห็นเนื้อความในคำว่า 'ทัย เมตตาจิตติ อนุตติโก' นี้ อย่างนี้ ว่า ความเว้นจากปาณิบาต ย่อมส…

บทนี้กล่าวถึงความสำคัญของเมตตาจิตติและการเว้นจากการทำร้ายสัตว์อย่างไร พระผู้มีพระภาคตรัสเกี่ยวกับความจริงในการมีจิตใจที่เมตตาและการประพฤติซึ่งถือว่าเป็นอันดีในด้านทำดีเพื่อตนและผู้อื่น พระองค์ชี้ให้เห

…ำ คตภาพไป คือ ย่อมยึดคตภาพให้เป็นไป ได้แก่สีไป เพราะเหตุนัน พระอรรถถาถาจึงกล่าวว่า อิธิต ปาเล็ต ดังนี้" [๒] ภิกษาแห่งสาลยกสูตรว่า "ศัพท์ว่า 'ปรสฏ' เป็น ศัพท์แสดงอัฐิวัตริดด้วยสามารถแห่งทรัพย์ใด ทรัพ…

ข้อความนี้กล่าวถึงความสามารถในการสันนิษฐานเกี่ยวกับการเป็นพวกวนะในมังคลัตถังคัน พร้อมกับการนำเสนอแนวความคิดเกี่ยวกับความต่างและความคล้ายของทรัพย์ในเชิงการศึกษา พระอรรถกถายังเน้นว่า ทรัพย์เสมอกันนั้นคว

… ในมรรคาและบิดาเหล่านั้นเป็นกิจประจักษ์อันแก่โลก. มิจจาทิฏฐิบุคคลว่ากล่าวว่า' สัตว์ผู้ลอมเกิดไม่มี' ดังนี้ เพื่อจะบงกล่าวว่า "ธรรมว่าความบังเกิดของสัตว์เหล่านี้เป็นเหมือนความเกิดขึ้นแห่งฟองน้ำ. หากความดูเป็…

บทความนี้กล่าวถึงการเกิดและการขาดสูญของสัตว์ในสถานที่ทางธรรม โดยอ้างอิงจากพระอรรถกถา เพื่อชี้ให้เห็นว่าความเชื่อมักจะไม่เป็นที่ยอมรับในเรื่องนี้ ความจริงคือการปฏิบัติตามมรรคาและบิดา ซึ่งเป็นสิ่งที่สาม

… ข้าพระองค์ พวกยากไม่รู้จักทางไปโรงทานของอสัตยัค จึงถาม ข้าพระองค์ ข้าพระองค์ได้บอกทางแก่พวกเรา ดังนี้ แล้ว เมื่อจะ แสดงว่า “ผลนี้อ่อนผลผลิตเพราะกรรมมัน” จึงกล่าวว่าคาถาว่า [๑๔๔] “มีมันให้สิ่งที่ใคร…

เนื้อหาพูดถึงบทในมังคลัตถก์ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการให้และการช่วยเหลือ โดยกล่าวว่าแม้จะไม่เห็นสิ่งที่ต้องการ แต่การกระทำดีจะนำมาซึ่งผลบุญ นอกจากนี้ยังอธิบายถึงความสำคัญของการชี้ทางไปยังโรงทาน และบทความจาก

…วามที่กรรมเป็นไปกับอัธร ประกอบด้วยกิเลสนั้น เหมือนอุทธารณ์ว่า "ปฐมานามีดี และสุข" และว่า "ผ่าเขียว" ดังนี้ ก็ความที่กรรมสับปะฏิวัติด้วยกิเลส ในบทว่า กุมภิกิลาส นี้ บัดนี้ตัชชัยทํารับโดยความในกรรมมี อรรถปึ้น…

เนื้อหาในบทนี้อธิบายเกี่ยวกับกรรมกีลาสซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในพระพุทธศาสนา โดยมุ่งเน้นไปที่การทำความเข้าใจกรรมผ่านทางนัยของอนินทาน ทั้งยังได้แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างกรรมและกิเลส รวมถึงผลกระทบที่มี

…หน้า 177 เมื่อเป็นเช่นนี้ เหตุไฉนพระผู้มีพระภาคจึงทรงสร้าฯอ้าง * พระอรรถ-ถาคตาจึงกล่าวว่า คาถาพนธ์ ดังนี้. อธิบายว่า พระผู้มีพระภาคได้รสสัมผัสเป็นอาธเพื่อความสบายใจได้โดยสะดวก. "๒๖๓) เพราะพระบาลีว่า กุมภูม…

บทความนี้สำรวจคำอธิบายเกี่ยวกับอุทธธรรมในพระพุทธศาสนา โดยพิจารณาถึงความหมายของเรื่องอาธและการเกิดของกรรม โดยเน้นว่าบุคคลที่ไม่ถึงกรรมบถจะไม่สามารถกล่าวว่าเป็นกายกรรมได้ การศึกษานี้ช่วยให้เข้าใจถึงความ

…์นั้น กล่าว่า "เมื่อเป็นเช่นนั้น บุคคลดิกล่าวอื่น (แต่) ทำกิจอัน อื่น คนละอุคดไอไ ม่พึงรู้ลูก นั้น" ดังนี้ เมื่อไม่พอใจ จึงว่าว่า "คนละอุคเฉลยข้อใด ตั้งปรรถฤอุคสม ปาณาติบาตเป็นต้นข้อของตนเองแล้ว แล้ววันได้.…

เนื้อหาพูดถึงการอภิปรายเกี่ยวกับปาณาติบาตและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกับสัตว์ โดยมีการกล่าวถึงคำสอนจากอาจารย์ต่างๆ ว่าบุคคลควรมีจิตที่สงสาร และไม่ควรทำร้ายสังขารและสัตว์อื่น โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในสภาวะที่

…ญ่ ถถวายทานแก่ภิกขูร้อยรูป หรือพนุบู สั่งพวกบริวา- ชนา ว่า 'พวกท่านจงมั่นมดี จงบูชา จงอภา สภิคุณสม' ดังนี้. ความเกิดขึ้นแห่งจิตว่า 'จักถวายจิวรา เสนานะ เภสด์ แก่สง่ ดังนี้ ย่อมเป็นเหตุ นำประโยชน์และความสุขา…

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของจิตในศาสนา และเหตุผลที่มีการจัดพิธีถวายทานแก่ภิกขุ โดยเน้นถึงคุณค่าของความเกิดขึ้นแห่งจิตที่นำมาซึ่งประโยชน์และความสุข นอกจากนั้น ยังพูดถึงการบูชาสรณะ การรักษาศีล และการศึ

…แทดดลอดแล้วขึ้นพูดปริมาณ คือ โวหารที่พูดกันในประโยค เป็นต้นว่า 'พระพุทธเจ้าได้สถิตถึงกรุรงแจกฐูคุร' ดังนี้ แท้จริง พระอริยเจ้ามิพระพุทธเจ้าเป็นอันเหล่านั้น ย่อมแท้งตลอดด้วยมรรค ๔ ดังนี้ และพึงเห็นการบทธเบื้…

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการบรรยายเกี่ยวกับอริสัจจ์ซึ่งหมายถึงความจริงที่พระอริยเจ้าทั้งหลายประกาศถึง พระพุทธเจ้า พระปัจเจกพระพุทธเจ้า และพระสาวกเป็นผู้แท้งตลอด การบรรยายแสดงความเข้าใจในความสำคัญของอริยธรร

…แปล เล่ม ๔ หน้า ที่ 1 มังคลัตถทีปี่นีแปล เล่ม ๔ พรรณนาความแห่งตำที ๗)* [๒๑] พึงทราบวินิจฉัยในตำที ๗ ดังนี้: ความเป็นผู้หนิก ชื่อว่า คาวร. ความเป็นผู้ประพฤติธรราม์ คิอว่า นิวต. ความ สันโดษ ชื่อว่า สมุฏฐิ. คว…

เนื้อหานี้นำเสนอการวิเคราะห์คุณธรรมที่สำคัญตามที่ระบุในตำที ๗ ของมังคลัตถทีปี่นีแปล เช่น ความเป็นผู้หนิก, ความประพฤติธรรม, และความสันโดษ นอกจากนี้ยังมีการยกตัวอย่างถึงความมงคลที่สูงสุดในชีวิตและความสง

…อที่บุคคลเป็นผู้ไม่เ่อหย่ง ไม่ถือ ตัว ๆ ๆ ๆ ย่อมบุญ บุคคลผู้ครูปูชา เป็นปฏิปันเป็นไปเพื่อมี ศุภสูง" ดังนี้ บาดสุขพัมมวิปังกสูตร ในฉุตตวรรคฎอปริฉาณสก์ [๒๖๒] นิย้อมมาในรถกาถุงพัมมวิปังกสูตรนั้นว่า "บทว่า อภิภ…

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับมังคลัตติและการอธิบายความเป็นมนุษย์ ซึ่งระบุว่าชีวิตมนุษย์เกิดขึ้นจากกรรมและการแสดงออกของคุณธรรม การมีศักดิ์สูงนั้นเกี่ยวข้องกับการเคารพครูและบทบาทที่บุคคลมีในสังคม โดยอ้างอิงจ

ประโยค๖ - มังคลิดกถาเขียนนี้แปล เล่ม ๔ หน้า 66 พระอรรถกถาจารย์ จึงกล่าวว่า กุมมูลฐานสีแสดา คมน์ ดังนี้ เพราะเหตุนี้ พระอรรถกถาจารย์ จึงแสดงว่า "ไม่ควรคิดแก้" อะไร ๆ เพราะอาติวิโรจน์เลย ภิกษุผู้มีสีไม่เป…

บทความนี้กล่าวถึงการแปลจากมังคลิดกถาที่เขียนโดยพระอรรถกถาจารย์ เกี่ยวกับแนวทางการเข้าใจการปฏิบัติของภิกษุที่มีสีไม่เป็นที่รัก และการแสวงหาความรู้ที่ถูกต้อง อาจมีความเข้าใจที่ผิดพลาดเกี่ยวกับคำศัพท์และ

… นี้ ก็เนี้ยนนี้เหมือนกัน. เพราะเหตุนี้นั่นแล พระอรรถกถาจารย์ จึง กล่าวว่า กุมมานสิโลน คุณญาตุพุพัง ดังนี้. เอา สัทธ์ในบทว่า คหตุพุมพวย นี้ ประกอบในฐานะไม่ควร, พึงประกอบว่า ยาปมุณฑตเมว คหตุพุมพัง ดังนี้. บ…

บทความนี้กล่าวถึงการบิณฑบาตของภิกษุในฐานะแห่งการดำเนินชีวิตและการพิจารณาในพระธรรม โดยมีพระอรรถกถาจารย์ให้คำอธิบายเกี่ยวกับความคิดและการตอบสนองของภิกษุที่พึงมีในกิจกรรมบิณฑบาต ซึ่งยืนยันว่า การรู้จักพอ