ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - มังกรอตัปนี้นิแปล เล่ม ๓ หน้า ๑๙๖
ย่อมาขาดสูญในภาพนี้เอง." สัตว์เหล่านี้เกิดอยู่ในสถานใจ ๆ มีภาพกำเนิดและคติเป็นต้น, ย่อมขาดสูญ คือ ย่อมฉิบหาย ด้วยความพิณาค อันหาเชื่อได้ ในสถานนั้น ๆ กล่าว ผลกวาดสน คือ มิตราจิณฏิบุคคลว่ามาร์ดบคดาไม่มีนั้น ด้วยสามารถความไม่มีผิด ของการปฏิบัติชอบ และปฏิบัติผิดในมรรคาและบิดา หากกล่าวด้วยสามารถความไม่มีมีการปฏิบัติชอบและปฏิบัติผิดในมรรคาและบิดาเหล่านั้น ก็มาได้ เพราะความที่การปฏิบัติบชและปฏิบัติผิด ในมรรคาและบิดาเหล่านั้นเป็นกิจประจักษ์อันแก่โลก. มิจจาทิฏฐิบุคคลว่ากล่าวว่า' สัตว์ผู้ลอมเกิดไม่มี' ดังนี้ เพื่อจะบงกล่าวว่า "ธรรมว่าความบังเกิดของสัตว์เหล่านี้เป็นเหมือนความเกิดขึ้นแห่งฟองน้ำ. หากความดูเป็นเมืองหน้าอย่างเดียวไม่ เพราะเหตูนั่น พระอรรถกถาจึงกล่าวว่า จิตวาอุปชุนกศุตฺตา นาม นฤดี วาที พระอรรถกถาจึงกล่าวว่าว่า ยา อิ่มฺอญฺ วีปฺิด ดังนี้ เพื่อจะแสดงความประสงค์ของมิจจาทิฏฐิบุคคล ว่า'ธรรมว่าความเป็นจริง ไม่ควรบอกอะไรแก่ใคร ควรเป็นผู้รวม. ชื่อว่าความโอ่อาคมะจะพึงมีได้โดยประการนี้. ก็บุคคลอื่นจับอะไรก็แก่ใครอ่านว่า? ความเชื่อว่ามาของตนอย่างนั้น ย่อมไม่มีแก่ใคร เพราะความขาดสูญในสถานที่นั้น ๆ นั่นเอง.“
[๒] ก็จากโกสลสังสญดว่าด้วยว่า มหาสรานี้ พระอรรถกถาจึงแสดงว่า พระผู้มีพระภาคทรงอธิษฐานให้เป็น