ความหมายของจิตและการถวายทานในศาสนา : หน้า 196/265

ประโยค ๕ - มังคลดำที่มีเปล่า เล่ม ๓ - หน้า ๑๙๖ ถ. ก็เหตุไฉน แม็จิตฺตุบาในศาสดรรมหาสมัยนี้จึงมีอุปกรณ์มาก? ถ. เพราะเป็นเหตุุำประโยชน์และความสุขาให้โดยส่วนเดียว; และเพระเป็นเหตุแห่งการประกอบเนื่อง ๆ ด้วย. แท้จริง ความเกิดขึ้นแห่งจิตว่า จักให้มัน งี้นี้ ย่อมเป็น อาการนำประโยชน์และความสุขาให้โดยส่วนเดียว ด้วยตนเองบ้าง เป็นเหตุแห่งการประกอบเนื่อง ๆ บ้าง ก็เพราะความทีดเป็นผู้มี จิตเกิดขึ้นอย่างนี้แล ในวันที่ ๒ เขาจัดเตรียมพิธีอย่างใหญ่ ทำมหตปใหญ่ ถถวายทานแก่ภิกขูร้อยรูป หรือพนุบู สั่งพวกบริวา- ชนา ว่า 'พวกท่านจงมั่นมดี จงบูชา จงอภา สภิคุณสม' ดังนี้. ความเกิดขึ้นแห่งจิตว่า 'จักถวายจิวรา เสนานะ เภสด์ แก่สง่ ดังนี้ ย่อมเป็นเหตุ นำประโยชน์และความสุขาให้โดยส่วนเดียว ด้วยตนเองบ้าง เป็นเหตุแห่งการประกอบเนื่อง ๆ บ้าง ก็เพราะ ความเป็นผู้มีกิดเกิดขึ้นแล้วอย่างนี้แล เขาจึงตกแต่งตนเอง และ ให้คนอื่นถวายจิวรเป็นต้น นั้นในกลั้งทั้งหลายธรรมนั้นเป็นต้น ก็ เช่นนี้, ก็บุคคลยังอัญให้เกิดขึ้นว่า 'จะถึงสรณะ' ดังนี้ก่อน ภาย หลังจังรับสรณะด้วยกายหรือด้วยวาจา องค์ ยังจึงให้เกิดขึ้นว่า 'อิกสมานาทศิลมั่งคง ๔ มงคล ๕ หรือมงคล ๑๐' ดังนี้ก่อน แล้ว สมาทานด้วยกายหรือด้วยวาจา (ในภายหลัง). ยังจึงให้เกิดขึ้นว่า 'เรามาบวชแล้วจำตั้งอยู่ในศิล ๔' ดังนี้ก่อน แล้วบำเพ็ญศีลที่ ควรบำเพ็ญด้วยกายหรือด้วยวาจา (ในภายหลัง). ยังจึงให้เกิดขึ้น จึงว่า 'จักเรียนพุทธปราณ' ดังนี้ก่อน แล้วเรียน ๑ นิกาย ๑ หรือ