ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - มังคลัตถังคันนี้แปล เล่ม ๓ หน้า ๑86
ด้วยสามารถแห่งความเป็นสัตว์เสมอกันโดยความเป็นสัตว์มีชีวิต บุคคล
จะรู้ได้ว่าจะเป็นพวกวนะ ก็ด้วยการสันนิษฐานศพนั้น และ เพราะเหตุั้น
พระอรรถกถาจัไม่ทำให้เป็นศพที่สมบูรณ์ จึงได้กล่าวเนื้อความใน
อรรถถาถด้วยสามารถเป็นพวกวนะ เพื่อจะสดงข้อความนั้น ด้วย
ปรารภน่าจะให้วนะต่างกันกัน บัดถิตพึงทราบว่าควรแส่บวกโดยยิ่งว่า
พระอรรถถาถาจทำความต่างแห่งจุนั้น เพื่อจะแสดงความเปลี่ยน
กันว่า 'สงวรรคาทาน โดยความเป็นมาทางทั่ว ๆ ไป ความต่าง
แห่งสงวรรคถา เป็นอารมณแปลกจากสงวรรคถานั้น.' บทว่า วิรติ
ความว่า ธรรมาจาริบุคคล เป็นผู้มีประกาศตามที่กล่าวแล้ว ย่อม
นำบำบัดทุกข์ที่เกิดขึ้นในเพราะอธิษฐานอันหนึ่ง ด้วยอธิษฐานอย่างอื่น นำ
คตภาพไป คือ ย่อมยึดคตภาพให้เป็นไป ได้แก่สีไป เพราะเหตุนัน
พระอรรถถาถาจึงกล่าวว่า อิธิต ปาเล็ต ดังนี้"
[๒] ภิกษาแห่งสาลยกสูตรว่า "ศัพท์ว่า 'ปรสฏ' เป็น
ศัพท์แสดงอัฐิวัตริดด้วยสามารถแห่งทรัพย์ใด ทรัพย์นั้น พระผู้มิ
พระอรรถาถาจึงอทความเป็นทรัพย์เสมอกัน ด้วยว่าว่า ยุคต์
ดังนี้ เป็นทรัพย์ที่พระองค์พระภาคทรงประกาศด้วยแสดงเป็นอัฐิวัตริด
เพราะเหตุนัน พระอรรถาถาจึงกล่าวถึง 'ปรสุต' อีกอย่างหนึ่ง
ว่า 'ปรสุต ปรติปฐบูรณ์' นั้น เป็นนามสมาจันต์เดียวกันนี้เอง.
อธิบายว่า ทรัพย์ของบุคคลอันใดนั้น หรือทรัพย์อันนั้นเป็น
อุปกรณ์ แก่ทรัพย์เครื่องเปล่าใจของบุคคลอัน โดยความเป็นทรัพย์
ต่างอย่าง.' สองบทว่า เตน ปรัช คือ ทรัพย์ของบุคคลเหล่าดา