การวิเคราะห์ความเชื่อในอรรถกถา : หน้า 76/265

คำว่า สุขี อุตตาน ปริทานนฺ." [๒๖] นัยอันมาแล้วในอรรถกถาสัลลักษณ์ว่า "ความคิดเห็น คือมาม อันวิญญาณสนสนธิแล้วองค์บุคคลนั้นมีอยู่ เหตุนันบูค นนั้น ชื่อว่า สมาทิจิกิ (ผู้มีความคิดเห็น) มือธิบว่า บุคคล ผู้เป็นสมาทิจิกินั้น เป็นผู้ประกอบด้วยฤทธิ์อันเป็นกิยาชี่นเป็นกมมัสกฏญฺญาณ มีเห็นว่า ท่านที่บุคคลให้แล้วมผล เป็นดัง อนันบเนื่องในกรรมบฺญ." อรรถกถาสายยกสูตรฯ และอรรถกถัติปนเถาะใน ติคณิบาด อังคุตตรนิกายว่า "บุคคลผู้มีจากฤทธิ์" หมายเอา ผลของทานไม่มี ดังกล่าวว่า นฤติ ทินนฺ ดังนี้ มหายัญ พระผูม พระภาคตรัสว่า ยิญฺญู สักกะระที่บุคคลพึงทำเพื่อแจก ทรงประสงค์ เอาในบทว่า หุท มิจฉาทิฏฐิบุคคล หมายเอา ยิญฺญู และ หุทิ ทั้ง ๒ นั้นว่า ไม่มีผลาเดเด ดังนั้น. มาม สุตฺทฤกฎฯน ความว่า แห่งกรรมที่บุคคลทำแล้วทำซ้ำทั้งหลาย คือแห่งคุณอุตต๕ กรรมทั้งหลาย. มิจฉาทิฏฐิบุคคลกล่าวว่า "ธรรมชาตทีเรียกว่าผล หรือวิบาก ย่อมไม่มีดังนี้ ด้วยว่าผลิปลิโกล." คว้า นฤติ อยล์ โโลโก มีความว่า โลกนี้ของบุคคลที่อยู่ในปฐพี ย่อมไม่มี. คำว่า นฤติ ปริโลโก มีความว่ า โลกนี้ของบุคคลผู้อยู่ใน โลกนี้ ย่อมไม่มี มิจฉาทิฏฐิบุคคลกล่าวว่า "สัตว์ทั้งหมด ย่อมขาดสุขในภพต่าง ๆ เอง มิจฉาทิฏฐิบุคคลกล่าวว่า 'นฤติ มตา นฤติ ปิฏฺ' ดังนี้ ด้วยสามารถแห่งความไม่มีผลของการปฏิบัติ