มังกรดำทับ - บทที่ ๕๖ : หน้า 67/265

ประโยค ๕๖ - มังกรดำทับนี้แปล เล่ม ๓ หน้า ๖๗ ซึ่งเป็นส่วนแห่งจิตเป็นของขอม" ก็กล่าวว่า เตยยอดสุจริต นี้ เป็นปฐมวิถีติลงในอรรถแห่งวิถีติ เพราะเหตุนัน บันฑิตพึงรับโดยเนื้อความว่า เตยยอดสุจริต นี้งึ มาตราภิธาน ความว่า หญิงผู้เมื่อคาถสูญหายหรือ ตายแล้ว มาร์คเลี่ยงคูมด้วสังคหวัตถุมืออาหาร และผน่มผ่านมันเป็นต้น รักษาไว้ด้วยคิดว่า เราจักให้ดอกของเรผู้เจริญวัยในเรือนตระกูล หญิงนี้ชื่อวาหญิงอันมรรคารักษาแล้ว.หญิงที่บิดากปกครองเป็นต้น ก็พึงทราบโดยอานันนั่น. ส่วนว่าตระกูลทั้งหมดหลายที่สมอาก พอเมื่อดั่งครัวขึ้นแล้ว ทำกิจการกันไว้ว่า 'ถาว่าIิฉันมีบุตรเป็นชาย, ท่านมีบุตรเป็นหญิง, ธิดาของท่านจักไม่ไปรในตระกูลอื่น, จงได้แก่มุตรของฉันเกิด, ดังนี้ หญิงผู้มีราชิคุณแสนอรสรรมีพระราชเป็นต้นดังไว้เฉพาะข้อต่อไป ถือนี้ว่า" บ ุรุษใดลวงหญิงผู้นี้ชื่ออย่างนี้ อาจญาณมีประมาณเท่านี้ก็มีแก่นรุ่นนั้นชื่อว่าหญิงมีอาชญา (ในตัว). ลองพูดว่า อนุตมโส มาลาคุตปริญ_จิตตาปี ความว่า โดยกำหนดดิ์สุดแห่งนึกนั่นก็พอ หญิงผู้นุ่งคนใดคนหนึ่ง โยนพวงมาลัยไปเหนือศีรษะแห่งหญิงนั้น ด้วยสำคัญว่า 'หญิงนี้จักเป็นภาระของเรา' ดังนี้ คลองแม่ด้วยวัดลักษณะพวงมาลัย. ลองพูดว่า จาริตูต อาปุซิตา คือ ข่มเป็นผู้หว่าความก้าวล่วงในหญิงนี้ปนั่น ควรสามารถแห่งมีอิทธิฤทธิ์เป็นพระอรรถดาถายกว่าป่าวแล้ว ในอรรถกถาแห่งสมมาทิฏฐุสตู. บทว่า ๑. ป. สุ. ๑/๒๔๔