ประโยค๘ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 89 / 99

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 29 มิได้) ว่า "อากาศอันอาศัยกระดูก ๑ อาศัยเอ็น ๑ อาศัยเนื้อ …

บทนี้กล่าวถึงการทำสมาธิและกรรมฐานตามแนวทางของพระพุทธศาสนา โดยเริ่มจากการพิจารณาธาตุในร่างกาย เช่น ธาตุดิน ธาตุน้ำ การแยกโกฏฐาสและการพิจารณาธาตุต่างๆ เพื่อบรรลุความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในธรรมชาติของสรรพสิ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 30 ของธาตุนั้น ๆ) โดยสสัมภารวิภัติ (จำแนกโกฏฐาสแห่งธาตุนั้น …

ในบริบทของพระศาสนา ภิกษุได้กำหนดและจำแนกธาตุตามอาการต่างๆ เช่น ปฐวีธาตุ อาโปธาตุ เตโชธาตุ และวาโยธาตุ โดยใช้หลักการสลักขณและสสัมภาร ซึ่งทั้งสองวิธีนี้เป็นเครื่องมือในการทำความเข้าใจลักษณะและการทำงานขอ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 31 อย่างนั้น กรรมฐานยังไม่สำเร็จ ภิกษุนั้นพึงเจริญโดยสสัมภ…

เนื้อหาในวิสุทธิมรรคพูดถึงการเจริญกรรมฐานแบบสสัมภารวิภัติ ซึ่งภิกษุต้องทำอุคคหโกศลและมนสิการโกศล โดยเน้นที่กายคตาสติกรรมฐาน นิเทศถึงอาการต่างๆ ของมนสิการส่วนต่างๆ เช่น ผมซึ่งมีการตั้งจิตไว้ในปฏิกูลและ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 32 หุ้มกระโหลกศีรษะ เปรียบเหมือนในหญ้ากุณฐะทั้งหลายอันเกิดอย…

เนื้อหาในบทนี้เน้นถึงความว่างเปล่าของธรรมและอัตตา โดยใช้การเปรียบเทียบกับสิ่งที่เกิดขึ้นในธรรมชาติ เช่น หญ้า กุญฐะ และเล็บ ซึ่งล้วนแต่ไม่มีตัวตนหรือวิญญาณ ทั้งยังแสดงให้เห็นถึงการที่สิ่งเหล่านี้ไม่สาม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 33 นั้น นิ้วทั้งหลายหารู้ไม่ว่าเล็บเกิดที่ปลายของเรา เล็บท…

เนื้อหาในหน้าที่ 33 ของวิสุทธิมรรคแปลนี้นำเสนอการเปรียบเทียบระหว่างเล็บ ฟัน และเสา เพื่อแสดงให้เห็นถึงความไม่รู้ของสิ่งที่เกิดขึ้นในร่างกาย กลไกการทำงานของสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้โดยไม่มีสำนึกถึงกันและกัน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 34 เรา เสาทั้งหลายเล่าก็หารู้ไม่ว่าเราตั้งอยู่ในหลุมฉะนั้น ธ…

ในหน้าที่นี้ได้มีการอธิบายถึงความไม่รู้ของร่างกายว่าได้รับการหุ้มจากหนังและเนื้อเป็นอย่างไร โดยการเปรียบเทียบกับพิณและหนังโคสด ซึ่งบ่งบอกถึงธรรมชาติที่ปราศจากความคิดและอัตตา ร่างกายถูกหุ้มไว้อย่างไร ไ

* | ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 35 อยู่ เนื้อเล่าก็หารู้ไม่ว่า โครงกระดูกถูกเราฉาบไว้ เปรียบ…

บทความนี้พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างกระดูกกับเอ็นในร่างกาย โดยเปรียบเทียบกับวัสดุต่าง ๆ เช่น ดินเหนียวและเถาวัลย์ ในการนำเสนอแนวคิดทางธรรมว่า ทั้งหมดนี้ไม่มีความคิดหรือการไตร่ตรองเกี่ยวกับกันและกัน อันเ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 36 อฏฐี - กระดูกทั้งหลาย ว่า " ในกระดูกทั้งหลาย กระดูกซ่นเท้…

บทความนี้นำเสนอการอธิบายเกี่ยวกับโครงสร้างของกระดูกในร่างกายและการเปรียบเทียบกับวัตถุอื่น ๆ โดยเฉพาะการค้าไม้และโคมัยที่มีความสำคัญในชมพูทวีป ทั้งนี้เพื่อเสริมความเข้าใจเกี่ยวกับการรักษาโครงสร้างและคว

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 37 ตั้งอยู่ อันบน ๆ เล่า ก็หารู้ไม่ว่า เราตั้งอยู่บนอันล่าง …

เนื้อหาในภาค ๒ ตอน ๒ ของวิสุทธิมรรค สอนให้เราเข้าใจถึงความเชื่อมโยงระหว่างธรรมและโครงสร้างร่างกาย การไม่คิดคำนึงถึงซึ่งกันและกันในรูปแบบของกระดูกและเยื่อในกระดูกนั้น ทำให้เห็นถึงภาวะที่ว่างเปล่าจากอัต

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 38 เส้นเดียวแล่นออกจากหลุมคอไปหน่อย แตกเป็นสองเส้นโอบเนื้อหั…

เนื้อหานี้พูดถึงความสัมพันธ์ของหัวใจกับอวัยวะในร่างกาย โดยเปรียบเทียบความเกี่ยวข้องกันเหมือนผลมะม่วงที่ติดอยู่กับขั้ว และอธิบายลักษณะของวักกะในร่างกาย โดยการมองว่าเป็นอัพยากฤตที่ไม่มีความคิดและเป็นส่ว

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 39 คานหามเก่า” ฉะนั้น ธรรม (คือสิ่ง) ทั้งหลายนั่น ปราศจากควา…

ในหน้าที่ 39 ของวิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ กล่าวถึงธรรมชาติของร่างกายที่ปราศจากความคิดและการตั้งอยู่ของตับในระบบสรีระ โดยเปรียบเทียบถึงการไม่มีอัตตา และความเป็นของแข็งที่ไม่สามารถแยกสัตว์หรือวิญญาณได้

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 40 เรา และวักกะอยู่ พังผืดชนิดเปิดเผย หุ้มยึด (กล้าม) เนื้ออ…

ในข้อความนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างเรา วักกะ และพังผืดที่หุ้มอยู่ในร่างกาย โดยไม่มีความคิดที่ชัดเจนระหว่างสิ่งเหล่านี้ ม้ามถูกอธิบายว่าเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญในร่างกาย โดยที่ไม่มีการตระหนักถึงการเชื

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 41 อัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ เป็นของแข้นแข็ง เป็นปฐวี…

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์เกี่ยวกับร่างกายมนุษย์โดยเฉพาะปอดและไส้ใหญ่ เปรียบเทียบการมีอยู่ของส่วนต่างๆในร่างกายกับการตระหนักรู้ที่หนึ่งสามารถมีต่อกันได้ ร่างกายได้แก่ ปอดและไส้ใหญ่ ซึ่งได้แก่สาธารณะแ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 42 เล่าก็หารู้ไม่ว่า เราอยู่ในรางเลือด ฉะนั้น ธรรม (คือสิ่ง)…

ในบทนี้มีการพูดถึงการเปรียบเทียบระหว่างไส้ใหญ่และไส้น้อย โดยอธิบายว่าความคิดของอวัยวะเหล่านี้ปราศจากการคิดคำนึงถึงกัน ซึ่งสื่อถึงความเป็นอิสระจากอัตตาและการไม่มีวิญญาณที่แฝงอยู่ อาหารใหม่ถูกอธิบายว่าเ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 43 ท้องกับอาหารใหม่นั้น ท้องหารู้ไม่ว่า อาหารใหม่อยู่ในเรา อ…

ในบทความนี้เราได้สำรวจความคิดเกี่ยวกับอาหารใหม่และอาหารเก่า ซึ่งอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างร่างกายและธรรมชาติที่อยู่ภายในนั้น โดยยกตัวอย่างการเปรียบเทียบระหว่างอาหารเหล่านี้กับสถานที่ต่างๆในร่างกาย เ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 44 มาถลุงค์ - มันในสมอง ว่า "มันสมอง อยู่ในภายในของกระโหลกศี…

บทความนี้นำเสนอการตั้งคำถามเกี่ยวกับมันสมองในร่างกายมนุษย์ เปรียบเทียบกับก้อนแป้งในกระโหลกน้ำเต้า และกล่าวถึงปิตติว่ามีลักษณะเป็นดีที่ไม่ติดที่ และเนื่องอยู่กับชีวิตินทรีย์ นอกจากนี้ยังอธิบายถึงความสั

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 45 กับดีไม่ติดที่ และถุงน้ำดีกับดีติดที่ สรีระหารู้ไม่ว่าดีไ…

บทเรียนนี้มุ่งเน้นการศึกษาเกี่ยวกับธรรมชาติในร่างกาย โดยการเปรียบเทียบระหว่างดีไม่ติดที่และเสมหะ ซึ่งทางธรรมมีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนกับร่างกายและการดำรงอยู่ ไม่มีความคิดและการไตรตรองที่เกี่ยวข้อง เช่น

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 46 ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์ …

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงความไม่แน่นอนและการไม่มีตัวตนของอัพยากฤต รวมถึงการวิเคราะห์ธรรมชาติของบุพโพที่ไม่มีโอกาสประจำในร่างกาย การเปรียบเทียบความเข้าใจในตำแหน่งต่าง ๆ ของร่างกายกับการเกิดของบุพโพ โดยแสด

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 47 โลหิต - เลือด | - ว่า "ในโลหิตทั้งหลาย สังสรณโลหิต (โลหิต…

ในโลหิตมีชนิดที่เรียกว่า สังสรณโลหิต ซึ่งเคลื่อนที่ไปทั่วร่างกาย และ สันนิจิตโลหิต ที่ขังอยู่ในส่วนล่างของตับและอวัยวะอื่น ๆ โลหิตทำให้ร่างกายชุ่มชื้นแต่ไร้ความคิดหรือการคำนึงถึงโลหิตนั้น อธิบายถึงควา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 48 เสโท - เหงื่อ ว่า "เหงื่อ (ขัง) อยู่เต็มช่องขุมผลและขนบ้า…

บทความนี้กล่าวถึงการที่เหงื่อและมันข้นในร่างกายไม่มีความคิดหรือความตั้งใจใด ๆ เหงื่อไหลออกจากช่องขุมผมและขน ขณะที่มันข้นติดอยู่ตามเนื้อของร่างกาย ทำให้เข้าใจถึงการปราศจากความคิดคำนึงระหว่างสิ่งที่เกิด