1 ครั้ง
เนื้อหาในบทนี้เน้นถึงความว่างเปล่าของธรรมและอัตตา โดยใช้การเปรียบเทียบกับสิ่งที่เกิดขึ้นในธรรมชาติ เช่น หญ้า กุญฐะ และเล็บ ซึ่งล้วนแต่ไม่มีตัวตนหรือวิญญาณ ทั้งยังแสดงให้เห็นถึงการที่สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถรับรู้ซึ่งกันและกันได้ ในทางพระพุทธศาสนา การเข้าใจในความว่างเปล่าและการไม่มีตัวตนนี้เป็นส่วนสำคัญของการปฏิบัติธรรมและการหลุดพ้นจากทุกข์ การศึกษาเกี่ยวกับธรรมและอัตตาในมุมมองนี้สามารถเป็นแนวทางให้ผู้ปฏิบัติธรรมเข้าใจชีวิตและสรรพสิ่งได้ดียิ่งขึ้น
-ความว่างเปล่าของธรรม
-การเปรียบเทียบธรรมชาติ
-การไม่รู้จักกันของสิ่งต่างๆ
-อัตตาในพระพุทธศาสนา
-ปฐวีธาตุในวิสุทธิมรรค