วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้า 42 : หน้า 42/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 42 เล่าก็หารู้ไม่ว่า เราอยู่ในรางเลือด ฉะนั้น ธรรม (คือสิ่ง) ทั้งหลาย นั่น ปราศจากความคิดคำนึงและไตร่ตรองถึงกันและกัน อันไส้ใหญ่ (นั่น) เป็นโกฏฐาสแผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยา กฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ เป็นของ แข้นแข็ง เป็นปฐวีธาตุ ด้วยประการฉะนี้ " อนุตคุณ - ไส้น้อย ว่า "ไส้น้อย พันขนดไส้ใหญ่ (ซึ่งขดไปขดมา) ๒๑ ขด อยู่ ในระหว่าง (ๆ) ของไส้ใหญ่ ในไส้ใหญ่กับไส้น้อยนั้น ไส้ใหญ่หารู้ ไม่ว่า ไส้น้อยพันเราอยู่ ไส้น้อยเล่าก็หารู้ไม่ว่า เราพันไส้ใหญ่อยู่ เปรียบเหมือนในเชือก (เล็ก) ทั้งหลาย ที่ร้อยขดเชือก (ใหญ่) สำหรับ เช็ดเท้าอยู่ ขดเชือก (ใหญ่) สำหรับเช็ดเท้าหารู้ไม่ว่า เชือก (เล็ก) ร้อยเราอยู่ เชือก (เล็ก) เล่าก็หารู้ไม่ว่า เราร้อยขดเชือก (ใหญ่) สำหรับเช็ดเท้าอยู่ ฉะนั้น ธรรม (คือสิ่ง) ทั้งหลายนั่น ปราศจาก ความคิดคำนึงและไตรตรองถึงกันและกัน อันไส้น้อยเป็นโกฏฐาส แผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จาก อัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ เป็นของแข้นแข็ง เป็นปฐวีธาตุ ด้วยประการฉะนี้ " อุทริย์ - อาหารใหม่ ว่า "อาหารใหม่ คือสิ่งที่กินดื่มเคี้ยวลิ้มเข้าไปอยู่ในท้อง ใน