วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - กระดูกและโคมัย : หน้า 36/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 36 อฏฐี - กระดูกทั้งหลาย ว่า " ในกระดูกทั้งหลาย กระดูกซ่นเท้าค้ำกระดูกข้อเท้าตั้งอยู่ กระดูกข้อเท้าค้ำกระดูกแข้งตั้งอยู่ กระดูกแข้งค้ำกระดูกขาตั้งอยู่ กระดูก ขาค้ำกระดูกสะเอวตั้งอยู่ กระดูกสะเอวค้ำกระดูกสันหลังตั้งอยู่ กระดูก สันหลังค้ำกระดูกคอตั้งอยู่ กระดูกคอ กระดูกศีรษะตั้งอยู่ กระดูก ศีรษะตั้งอยู่บนกระดูกคอ ๆ ตั้งอยู่บนกระดูกสันหลัง ๆ ตั้งอยู่บนกระดูก สะเอว ๆ ตั้งอยู่บนกระดูกขา ๆ ตั้งอยู่บนกระดูกแข้ง ๆ ตั้งอยู่บนกระดูก ข้อเท้า ๆ ตั้งอยู่บนกระดูกซ่นเท้า ในกระดูกเหล่านั้น กระดูกซ่นเท้า หารู้ไม่ว่า เราค้ำกระดูกข้อเท้าตั้งอยู่ กระดูกข้อเท้าหารู้ไม่ว่า เราค้ำ กระดูกแข้งตั้งอยู่ กระดูกแข้งหารู้ไม่ว่า เราค้ำกระดูกขาตั้งอยู่ กระดูก ขาหารู้ไม่ว่า เราค้ำกระดูกสะเอวตั้งอยู่ กระดูกข้อเท้าหารู้ไม่ว่า เราค้ำ ค้ำกระดูกสันหลังหลังตั้งอยู่ กระดูกสันหลังหารู้ไม่ว่า เราค้ำกระดูกคอตั้ง อยู่ กระดูกคอหารู้ไม่ว่า เรา กระดูกศีรษะตั้งอยู่ กระดูกศีรษะก็หารู้ ไม่ว่า เราตั้งอยู่บนกระดูกคอ ๆ ก็หารู้ไม่ว่า เราตั้งอยู่บนกระดูก สันหลัง ๆ ก็หารู้ไม่ว่า เราตั้งอยู่บนกระดูกสะเอว ๆ ก็หารู้ไม่ว่า เรา ตั้งอยู่บนกระดูกขา ๆ ก็หารู้ไม่ว่า เราตั้งอยู่บนกระดูกแข้ง ๆ ก็หารู้ไม่ ว่า เราตั้งอยู่บนกระดูกข้อเท้า กระดูกข้อเท้าก็หารู้ไม่ว่า เราตั้งอยู่บน กระดูกซ่นเท้า เปรียบเหมือนในกองวัตถุ (ที่วางซ่อน ๆ กัน) มีอิฐ ไม้ และโคมัย (แห้ง) เป็นต้น อันล่าง ๆ หารู้ไม่ว่า เราค้ำอันบนๆ * ได้ทราบว่า โคมัยคือมูลโค เป็นของมีค่าสำหรับชาวชมพูทวีปจมทุกวันนี้ ใช้ไม้พื้น ฉาบฝา เป็นยา และทำเป็นแผ่นตากแห้ง กองซ้อน ๆ กันไว้เป็นเชื้อเพลิง ดังกล่าวในที่นี้