วิสุทธิมรรค: การเจริญกรรมฐาน : หน้า 31/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 31 อย่างนั้น กรรมฐานยังไม่สำเร็จ ภิกษุนั้นพึงเจริญโดยสสัมภารวิภัติ เถิด [เจริญโดยสสัมภารวิภัติ (เจริญโดยสสัมภารวิภัติ) อย่างไร ? คือภิกษุนั้น ชั้นแรก พึงทำอุคคหโกศล ๒ ประการ และมนสิการโกศล ๑๐ ประการ ที่ กล่าวแล้วกายคตาสติกรรมฐานนิเทศทั้งหมดมิให้บกพร่องแล้วทำวิธี กล่าวในกายคตาสติกรรมฐานนิเทศนั้นทุกอย่าง ตั้งต้นแต่สาธยายด้วย วาจา ซึ่งอาการทั้งหลาย มีอาการหมวดตจปัญจกะเป็นต้น ในอาการ ๓๒ ทั้งโดยอนุโลมและปฏิโลม ส่วนความแปลกกันมีดังนี้เท่านั้น คือ แม้มนสิการอาการทั้งหลายมีผมเป็นต้นโดยสี สัณฐาน ทิศ โอกาส และบริเฉท (ด้วยกัน แต่ว่า) ในกายคตาสตินั้น ต้องตั้งจิตไว้ ทางปฏิกูล ในธาตุวัฏฐานนี้ ต้องตั้งจิตไว้ทางธาตุ เพราะเหตุนั้น โยคาวจรภิกษุ ครั้นมนสิการอาการทั้งหลายมีผมเป็นอาทิอย่างละ ๕ ส่วน โดยประการมีสีเป็นต้นแล้ว ในที่สุดพึงยังมนสิการให้เป็นไป ดังนี้ [ปฐวีโกฏฐาส] เกสา-ผมทั้งหลาย ว่า "อันผมทั้งหลายนี้ เกิดที่หนังหุ้มกระโหลกศีรษะ ใน หนังหุ้มกระโหลกศีรษะกับผมทั้งหลายนั้น หนังหุ้มกระโหลกศีรษะ หารู้ไม่ว่าผมทั้งหลายเกิดที่เรา ผมทั้งหลายเล่าก็หารู้ไม่ว่าเราเกิดที่หนัง