ประโยค๘ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 93 / 99

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 109 ผู้มีอัปปฏิกูลสัญญาอยู่ และเมื่อทำการแผ่อสุภก็ดี มนสิการ…

เนื้อหานี้มุ่งเน้นการอธิบายเกี่ยวกับอัปปฏิกูลสัญญา และการทำความเข้าใจถึงการมีสติสัมปชัญญะในทุกสถานการณ์ภายใต้การพิจารณาของพระอริยะ อธิบายสถานะของปฏิกูลและไม่ปฏิกูลในสิ่งต่างๆ และการแผ่เมตตาเพื่อเป็นกา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 11 110 [๗ กมฺมวิปากชาอิทฺธิ) ส่วนฤทธิมีความไปทางอากาศได้เป…

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์ฤทธิ์ทางอากาศของสัตว์ โดยเฉพาะนก เทวดา และมนุษย์ที่เกิดจากกรรมดี รวมถึงวิบากกรรมที่ส่งผลกระทบต่อฤทธิ์เหล่านี้ นอกจากนี้ ยังได้กล่าวถึงฤทธิ์ของบุคคลที่มีบุญ เช่นพระเจ้าจักรพร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 111 "ถามว่า ปุญฺญวโตอิทฺธิ เป็นไฉน พระเจ้าจักรพรรดิย่อมไปในอ…

ในบันทึกนี้ได้ทบทวนกลุ่มบุคคลที่มีบุญซึ่งได้รับ ปุญฺญวโตอิทธิ เป็นพิเศษ พูดถึงฤทธิ์ต่างๆ ของพระเจ้าจักรพรรดิและคฤหบดีกแต่ละคน โดยชี้แจงถึงความสำเร็จของโชติก, ชฎิล, โฆสก และเมณฑกคฤหบดีก และรายละเอียดเก

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 112 ชื่อธนัญชันเศรษฐี สะใภ้ชื่อสุมนเทวี ทาสชื่อปุณณะ ชื่อว่า…

ประโยคนี้นำเสนอเกี่ยวกับเรื่องราวของเศรษฐีที่มีบุญและการกระทำที่แสดงถึงอิทธิฤทธิ์ ซึ่งรวมถึงการแจกข้าวและเงินแก่ประชาชน และการทำการเกษตรที่ประสบผลสำเร็จอย่างมาก สะท้อนให้เห็นถึงความมั่งคั่งและความเมตต

- ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 113 [๑๐ ตตฺถ ตตฺถ...อิชฌนฏเจน อิทธิ] ส่วนว่าความสำเร็จแห่งกร…

ในเนื้อหานี้มีการอภิปรายเกี่ยวกับความสำเร็จของกรรมนั้น ๆ ตามการปฏิบัติที่ถูกต้อง และเฉพาะเจาะจง โดยท่านได้ยกตัวอย่างถึงความสำเร็จที่เกิดขึ้นจากการละกิเลสต่าง ๆ และความมีผลของการประกอบกิจที่ดี นอกจากนี

- ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 114 การเรียนพระไตรปิฎก โดยที่สุดจนชั้นการกสิกรรมมีการไถหว่าน…

บทนี้เสนอความหมายและการศึกษาเกี่ยวกับฤทธิในพระไตรปิฎก โดยอธิบายการใช้จิตและการมุ่งไปสู่ฤทธิที่ต้องการ รวมถึงการฝึกจิตเพื่อให้เกิดอภิญญาและอิทธิ ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการเตรียมจิตให้พร้อมสำหรับการบร

* ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 115 ที่จะพึงบรรลุ ปาฐะว่า "โส" นั้น ได้แก่ภิกษุผู้มีการนำจิต…

บทความนี้พูดถึงการพัฒนาความสามารถทางจิตใจโดยการเข้าถึงอิทธิวิธ ซึ่งเป็นการสร้างสรรค์ภาพลักษณ์ทางจิตที่สามารถทำให้ภิกษุมีรูปแบบที่หลากหลายได้ อธิบายถึงวิธีการและหลักการต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 116 พระธรรมเสนาบดีได้กล่าวคำนี้ไว้ว่า "ถามว่า ภูมิ ๔ แห่งฤทธ…

พระธรรมเสนาบดีได้กล่าวถึงภูมิ ๔ แห่งฤทธิ์ซึ่งรวมถึงปฐมฌานที่เป็นวิเวกชภูมิ, ทุติยฌานที่เป็นปีติสุขภูมิ, ตติยฌานที่เป็นอุเบกขาสุขภูมิ และจตุตถฌานที่เป็นอทุกขมสุขภูมิ โดยแต่ละภูมิมีความเกี่ยวข้องกับการเ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 117 "ถามว่า บาท ๔ แห่งฤทธิเป็นไฉน ? แก้ว่า ภิกษุในพระธรรมวิน…

บทนี้พูดถึงอิทธิบาทในพระธรรมวินัย โดยเฉพาะการเจริญอิทธิบาทสี่ประการ ได้แก่ ฉันทสมาธิ วิริยสมาธิ จิตตสมาธิ และวีมังสาสมาธิ ซึ่งมีความสำคัญต่อการบรรลุธรรม นอกจากนี้ยังกล่าวถึงปธานสังขารที่เป็นตัวช่วยในก

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - 1 - หน้าที่ 118 เครื่องรุ่งเรือน เจริญ สูงขึ้นไปแห่งสัตว์ทั้งหลาย สม…

บทนี้ศึกษาถึงอิทธิบาทซึ่งเป็นเครื่องนำพาไปสู่การบรรลุทางจิต โดยมุ่งเน้นที่ความสำคัญของฉันทะและการฝึกสมาธิในพระธรรมคำสอน การใช้ฉันทะและสมาธิร่วมกัน สามารถยับยั้งความไม่ดีเพื่อเข้าถึงสภาวะจิตที่สงบ นอกจ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 119 อารมณ์เป็นหนึ่งไซร้ วิริยะมิใช่สมาธิ สมาธิก็มิใช้วิริยะ …

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงความแตกต่างระหว่างวิริยะ สมาธิ และจิตตะ พร้อมกับอธิบายว่าทั้งสามองค์ประกอบนี้มีความสำคัญต่อการบรรลุฤทธิ์อย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเชื่อมโยงระหว่างสมาธิกับอิทธิบาท 4 และบท 4 ที่

อุทธัจจะ ราคะ พยาบาท ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 120 (๒) จิตที่ไม่ฟูขึ้น ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะไม่หวั่นไหวด้วย…

ในบทความนี้พูดถึงอาการต่าง ๆ ของจิตที่เรียกว่า 'อาเนญชะ' ซึ่งหมายถึงจิตที่ไม่หวั่นไหว ไม่เกาะเกี่ยว ไม่พัวพันกับกิเลส เช่น อุทธัจจะ ราคะ และพยาบาท การหลุดพ้นนี้จะทำให้จิตมีความสงบและอยู่นิ่งในอารมณ์เป

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 121 (๑๒) จิตที่วิริยะกำกับแล้ว ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะไม่หวั่น…

เนื้อหาพูดถึงลักษณะของจิตที่ได้รับการกำกับโดยวิริยะ สติ สมาธิ และปัญญา โดยอธิบายถึงความไม่หวั่นไหวของจิตในแต่ละกรณี เช่น อาเนญชะที่มีดังกล่าวเป็นเหตุให้จิตถึงความสว่างและมีฤทธิ์ นอกจากนี้ยังมีการยกอ้า

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - [อธิษฐานด้วยญาณ] - หน้าที่ 122 ส่วนคำว่า "อธิษฐานด้วยญาณ" มีอธิบายว่…

บทความนี้วิเคราะห์คำว่า 'อธิษฐานด้วยญาณ' ในวิสุทธิมรรค ซึ่งอธิบายกระบวนการที่ภิกษุใช้เข้าใจและสร้างอภิญญา โดยการเข้าฌานและบริกรรมซ้ำ จนสามารถบรรลุเป้าหมายที่ต้องการ มีการพูดถึงการเข้าฌานที่ไม่จำเป็นต้

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 123 (เพศที่นึกกำหนดขึ้น) หาเป็นบัญญัติ (ว่าสัตว์คนจริง ๆ) ไม…

บทความนี้กล่าวถึงกระบวนการอธิษฐานจิตโดยการนึกถึงจำนวนคนที่มากซึ่งในพระโยคีกำหนดให้มีจิตสัมปยุตด้วยรูปาวจรจตุตถฌานแบบเฉพาะ อธิบายถึงการเกิดขึ้นของจิตในสมาบัติและการอธิษฐานด้วยญาณในอภิญญา โดยแสดงความสำค

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 124 [เรื่องพระจุลปันถก] ได้ยินมาว่า ท่านสองพี่น้องนั้นได้นาม…

บทนี้กล่าวถึงพระจุลปันถกและพระมหาปันถูกที่มีความสำคัญในพระพุทธศาสนา เมื่อพระมหาปันถูกบวชและบรรลุพระอรหัต ก่อนที่จะบวชพระจุลปันถก แต่พระจุลปันถกมีปัญหาในด้านการท่องคาถาและถูกขับออกจากวิหารโดยพระเถระ เน

* ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 125 เว้นพระจุลปันถก" พระจุลปันถูก (เสียใจไป) ยืนร้องไห้อยู่ท…

ในบทนี้ พระจุลปันถูกยืนร้องไห้อยู่ที่ประตูเมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเห็นและเข้าไปปลอบพระจุลปันถูก โดยตรัสว่าผู้ที่ไม่สามารถท่องคาถาได้ไม่ถือเป็นความผิดในศาสนา พระองค์จูงมือเธอเข้าสู่วิหาร และเนรมิตผ้า

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 126 โทสะ เรียกว่า ธุลี แต่ละอองไม่เรียกว่าธุลี คำ ว่าธุลีนั่…

เนื้อหานี้อธิบายถึงโทสะและโมหะที่เรียกว่า 'ธุลี' และการละธุลีเหล่านี้เพื่อให้เป็นบัณฑิตในศาสนา เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงออกจากวิหารไป พระจุลปันถกได้รับนวโลกุตรธรรมที่มีคุณสมบัติในการบรรลุธรรมสูงสุดด้

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 127 ครั้งนั้น บุรุษผู้นั้นไป (ถึง) เห็นสวน (มะม่วงของหมอชีวก…

ในบทนี้กล่าวถึงบุรุษที่ไปพบสวนมะม่วงของหมอชีวก อธิบายถึงการนำภิกษุไปกราบถวายพระพุทธเจ้า และการนิรมิตของภิกษุที่สามารถปรากฏได้ในอิริยาบถต่าง ๆ ทั้งยืน นั่ง พูด และนิ่ง รวมถึงการเปลี่ยนเพศให้มีความหลากห

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 128 (คือปลงไปแล้ว) ครึ่งหนึ่ง (ยังไม่เสร็จ) บ้างก็มีผลแซม (ค…

ข้อความนี้พูดถึงการสร้างภิกษุในรูปแบบต่าง ๆ โดยการบริกรรมและอธิษฐานรวมถึงการทำกิจกรรมต่าง ๆ เช่น สวดบทพระบาลี และการเย็บจีวรหลายสีเพื่อสร้างภาพที่ดูเหมือนภิกษุหลายรูปแบบ โดยใช้กระบวนการทางจิต เพื่อให้