อิทธิวิธในประโยค 8 ของวิสุทธิมรรค วิสุทธิมรรค ภาค 2 ตอน 2 หน้า 115
หน้าที่ 115 / 244

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการพัฒนาความสามารถทางจิตใจโดยการเข้าถึงอิทธิวิธ ซึ่งเป็นการสร้างสรรค์ภาพลักษณ์ทางจิตที่สามารถทำให้ภิกษุมีรูปแบบที่หลากหลายได้ อธิบายถึงวิธีการและหลักการต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติธรรมการพัฒนาองคาพยพของภิกษุในสมาธิและอิทธิฤทธิ์ โดยใช้หน้าที่และการฝึกฝนทางจิตใจเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย

หัวข้อประเด็น

-อิทธิวิธ
-วิสุทธิมรรค
-การพัฒนาจิต
-ธรรมะและการปฏิบัติ
-ภิกษุและการจัดการกาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

* ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 115 ที่จะพึงบรรลุ ปาฐะว่า "โส" นั้น ได้แก่ภิกษุผู้มีการนำจิตมุ่งไป ได้ กระทำแล้วอย่างนั้น บทว่า อเนกวินิต แปลว่าหลายอย่างต่างประการ บทว่า อิทธิวิธ แปลว่า ส่วน (หนึ่ง) แห่งฤทธิ์ บทว่า ปจฺจนโภติ ความว่าได้เสวย คือได้ถูกต้อง ได้ทำให้แจ้ง ได้บรรลุ [พหุภาวปาฏิหาริย์ - ทำคนเดียวให้เป็นคนมาก] หุตวา ต่อนี้ เมื่อจะทรงแสดงความที่อิทธิวิธะนั้นมีหลายอย่าง ตึงตรัส คำว่า เอโกปิ เป็นอาทิ ในคำเหล่านั้น คำว่า เอโกปิ หุตฺวา คือโดยปกติก่อนแต่ทำฤทธิ์ (เธอ) ก็เป็นคนเดียวนั่นแหละ คำว่า พหุธา โหติ หมายความว่า (เธอ) เป็นผู้ใคร่จะจงกรม หรือใครจะทำการ สาธยาย หรือใครจะถามปัญหาก็ดี ในที่ใกล้ภิกษุมากรูป ก็ (นิรมิต กายตนขึ้น) เป็น ๑๐๐ › รูปก็ได้ เป็น ๑,๐๐๐ รูปก็ได้ [อิทธิวิธี] ถามว่า ก็ภิกษุนี้จะเป็นอย่างนั้นได้ด้วยวิธีอย่างไร ? ตอบว่า เธอยังภูมิ ๔ แห่งฤทธิ์ และบาท ๔ บท 4 มูล ๑๖ แห่งฤทธิ์ให้ถึง พร้อมแล้ว อธิษฐานด้วยญาณไป ย่อมเป็นอย่างนั้นได้ [ภูมิ ๔ แห่งฤทธิ] ในวิธีเหล่านั้น ฌาน ๔ พึงทราบว่า (เรียกว่า) ภูมิ ๔ จริงอยู่ มหาฎีกาช่วยขยายความว่า ภิกษุมากรูปที่ว่านี้ก็คือ ภิกษุที่ตนนิรมิตขึ้นนั่นเอง คือ นิรมิตภิกษุขึ้นมาก ๆ แล้วตัวเองก็เดินจงกรม...อยู่ในหมู่ภิกษุนิรมิตนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More