ความหมายของจิตที่ไม่หวั่นไหว:ตำราเรียนบาลี ปธ.8

ความหมายของจิตที่ไม่หวั่นไหว วิสุทธิมรรค ภาค 2 ตอน 2 หน้า 120

หน้าที่ 120 / 244

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้พูดถึงอาการต่าง ๆ ของจิตที่เรียกว่า 'อาเนญชะ' ซึ่งหมายถึงจิตที่ไม่หวั่นไหว ไม่เกาะเกี่ยว ไม่พัวพันกับกิเลส เช่น อุทธัจจะ ราคะ และพยาบาท การหลุดพ้นนี้จะทำให้จิตมีความสงบและอยู่นิ่งในอารมณ์เป็นหนึ่ง ทำให้เกิดศรัทธาและความเข้าใจในธรรมะได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ซึ่งส่งผลให้จิตมีพลังในการเผชิญกับกิเลสและอุปสรรคทั้งหลายได้

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของอาเนญชะ
-ลักษณะของจิตที่ไม่หวั่นไหว
-บทธรรมที่เกี่ยวข้องกับจิต
-การหลุดพ้นจากกิเลส
-ความสัมพันธ์ระหว่างจิตและกิเลส

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อุทธัจจะ ราคะ พยาบาท ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 120 (๒) จิตที่ไม่ฟูขึ้น ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะไม่หวั่นไหวด้วย (๓) จิตที่ไม่โอบไว้ ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะไม่หวั่นไหวด้วย (๔) จิตที่ไม่ผลักออก ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะไม่หวั่นไหวด้วย (๕) จิตที่ไม่เกาะเกี่ยว ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะ พราะไม่หวั่นไหวด้วย ทิฏฐิ (๖) จิตที่ไม่ผูกพัน ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะ เพราะไม่หวั่นไหวด้วย ฉันทะราคะ (๒) จิตที่หลุดพ้น ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะ เพราะไม่หวั่นไหวด้วย เพราะไม่หวั่นไหวด้วย กามราคะ กิเลส (๔) จิตที่ไม่พัวพัน ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะ (๕) จิตที่ทำมิให้มีเขตแดน ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะไม่หวั่นไหวด้วย ด้วยเขตแดนคือกิเลส (๑๐) จิตที่ถึงความมีอารมณ์เป็นหนึ่ง ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะ ไม่หวั่นไหวด้วยกิเลสต่าง ๆ (๑๑) จิตที่ศรัทธากำกับแล้ว ชื่อว่า อาเนญชะ เพราะไม่หวั่น ไหวด้วยอสัทธิยะ

ความหมายของจิตที่ไม่หวั่นไหว : หน้า 120/244

วิสุทธิมรรค ภาค 2 ตอน 2 : หน้า 120/244 ศึกษาถึงลักษณะของจิตที่ไม่ฟูขึ้นและไม่หวั่นไหวในทางพุทธศาสนา

สรุปเนื้อหา

หัวข้อประเด็น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง