พระ. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 47 / 1823

ประโคม- วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 211 อีกลูกหนึ่งกำจัดพลาหกแมงง ๆ (ไปหมดสิ้น) ที่นั่นบุรุษนี้ครับ ท้องฟ้าปราศจากพลาหกแล้ว ก็เห็นดวงจันทร์ราบนักรณ์โยกได้ ในข้อปามและบงในนั้น ความมืดคื

บทความนี้กล่าวถึงการกำจัดความมืดในจิตใจผ่านโคตรภูญาณเพื่อเข้าถึงพระนิพพาน เหมือนการเห็นดวงจันทร์เมื่อท้องฟ้าปราศจากอุปสรรค ความสัมพันธ์ระหว่างจิตและสถานะของความจริงจะถูกขยายความผ่านอุปมาและเปรียบเทียบ

ปรโตคฌ- วิญญาธรรมแปลภาค ๑ ตอน ๒ ตอนได้ 230 เหตุนี้ พลสมโภคทั้ง ๒ จึงอยู่ในบูชานมัจฉากนี้ ดังบังอิฉลา "เมื่อมรร แตกออกจากกิเลสทั้งหลายที่สรรค์กับอรูปชั้นจะ และจากนั้น ทั้งหลาย สมิ ข้อความมีอารมณ์เป็นห

เนื้อหานี้กล่าวถึงการบูชานมัจฉา ซึ่งจัดอยู่ในกลุ่มการเข้าใจธรรมะโดยการละกิเลสและการมีสติสัมปชัญญะอย่างชัดเจน วิญญาธรรมได้กล่าวถึงการที่จิตจะเข้าถึงการมีอารมณ์อยู่ในความรู้สึกตนและการพ้นจากกิเลสทั้งหลา

ประโยค - วิทยุธรรมวาระแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ ๒๖๗ พระชนม์พระราชฝ่ายปฏิบัติแล้วได้รับสมบัติ กระทำไว้ก่อนแต่ได้ สมบัติ ดังนี้ ๆ ทั้งปวง ก็กล่าวไว้ว่าพระราชาทรงกระทำเหมือนกัน ฉะนั้น [สัตย์ธิฤยกิ

บทความนี้เสนอการวิเคราะห์และตีความเกี่ยวกับสัจธิฤยกทั้งสองประเภท คือ โลกียสัจธิฤยกและโลกุตรสัจธิฤยก ซึ่งมีความแตกต่างกันและเชื่อมโยงกับคำสอนเกี่ยวกับการสัมผัสและปัญญาในการเข้าใจธรรม. โดยเนื้อหายังบอกว

ประโยคส - วิญญาธรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 291 ด้วยภัยพอรูปให้กำเนิด) มีอรธธิบายว่าพัดสุถิในใจเป็นของ เนื่องกับภัยพอรูปนี้แต่มีเดีย (แต่) เป็นของเนื่องกับภัยพอรูป (ใช้ด้วย กัน) อยู่ เป็นมาตรา

บทความนี้เกี่ยวกับการอธิบายความเสี่ยงต่อพัดสุถิที่สามารถเกิดจากภัยต่างๆ เช่น ไฟ น้ำ ลม และโจร โดยจะชี้แจงถึงความสามารถของพัดสุถิในการต้านทานภัยเหล่านี้ได้เป็นระยะเวลา ๓ วัน เรื่องราวยังมีการเล่าถึงเหต

ประโยคสม- วิษณุธิรมกาแปล ภาค ๑ ตอน ๒ (ตอนจบ) ที่หน้ที่ 292 อยู่ (ไม่ทำอันตรายท่าน) คนทั้งหลาย (เห็นเป็นอัครรรกิเดือมไล) จึง (ช่วยกัน) ใช้ฆ้องดังก้องดัง แล้วกาดเช่าถ่านทำเป็นวงของ (รอบองค์พระเกศา พาน

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการบูชาและการอธิษฐานที่เกี่ยวข้องกับพระเดชพระคุณของพระสัชชีวะและพระสารีบุตร โดยชาวชมพูทวีปมีการใช้ดอกไม้และเครื่องบูชาในการทำพิธีบูชาซึ่งแสดงถึงความเชื่อและการเคารพต่อศาสนา การใช

ประโยค - วิทยาภิรมณ์แปลกภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 311 สังเกตคำว่่าเป็นแบบ ?) หมายไม่ แต่ธรรถภายในภาษีสกุลอันขึ้นสู่ สังเกตทั้งหมด ถึง ที่พระเจดีย์ทั้งหลายมีพระสารีบุตเป็นต้นทำไว้ พระ มหินทรตรวจลูกกา

เนื้อหาเกี่ยวกับการตรวจสอบพระเจดีย์และการรักษาธรรมภายในภาษาที่ต่างกัน ซึ่งได้ปรับเปลี่ยนให้เข้ากับภาษามคธ และการเดินทางของพระพุทธโมสะที่ได้พบกับภิษุสงในมหาวิทยาลัยนครอรณูรันติ ท่านได้ฟังอรรถกถาภิรมณ์แ

ประโยค - อธิบายบาลีไว้อย่างดีหน่อย 94 ทุมมิ ย่อมให้ ทาน ธาตุ ในความให้ อภิ่จัย มิโวติคติ เพราะ มี่ อยู่หลัง เอาาแห่ง ทา เป็น นิภติคติ แล้ว แปลเป็น ม. ทิยุติ ย่อมให้ ทาน ธาตุ ย ปัจจัย อิ วิภา

บทความนี้นำเสนอการอธิบายกลางเกี่ยวกับบาลีโดยเน้นไปที่การเปลี่ยนแปลงของธาตุต่างๆ ซึ่งจะช่วยให้เข้าใจความหมายที่อยู่เบื้องหลังคำศัพท์ต่างๆ เช่น ทุมมิ, ทิยุติ และทิสุตติ เป็นต้น โดยมีการอภิปรายเกี่ยวกับค

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้าที่ 130 กำกับอยู่หรือไม่คดีตาม คงเรียกวา อุบาวเสนอยู่เนื่องเอง อันนี้ แม้ในโฆษณา บาวเสนที่เป็นชื่อ จะมีสัญญาโชค- นิบาตกำกับอยู่หรือไม่คดีตาม ท่านก็เรียวว่าสัญญ

บทความนี้อธิบายถึงแนวทางการแปลคำในภาษาไทย โดยเฉพาะการใช้สัญญาโชคที่กำกับอยู่ในคำแปล เมื่อไม่มีการเสริมคำก็สามารถใช้คำแปลที่ชัดเจนได้ โดยมีตัวอย่างการใช้ต่าง ๆ เพื่อให้เข้าใจในความหมายและความสัมพันธ์ขอ

ประโยค - อธิบายวรรณสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า ๙ ก. สรุปปองค์เขปน อ. ที่ ๑ อุตตโร มัญญา วาทุมุติ อายุ วุฒโน สุข พล [ อายุตุมุลุมาร. ๔/๑๒๓ ] "ธรรม ท.๔ คือ อายุ คือ วรรณะ คือ สุข คือ พระ ย่อมเจริญ " อายุ

เอกสารนี้ประกอบด้วยการอธิบายข้อความสำคัญในวรรณสัมพันธ์ เล่ม ๒ โดยการนำเสนอแนวคิดต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับอายุ วุฒโน สุข พล และธรรมที่ส่งผลต่อการเจริญเติบโตของชีวิต นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงพระอัครสาวกและ

โอวาทมานาเอ๋ อนุสาสยมานา อุปปกฏม องฌานติ นิพุทธานิ ธาราณติ เอกอุปฺ นารามานติ. [ม. อุป, คุณโมคุณลาน ๑๔/๕๕] "ข้าแต่พระโคดมผู้นิจจะเหตอะไรมนอบแดง ปัญจอรี ใครเอ๋ เพราะเหตุ ปัญจไร้ลา พระนิพพานก็มีอยู่,

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการปฏิบัติวิถีในการเข้าถึงพระนิพพานตามคำสอนของพระโคดม ผู้นิจและการอนุสาสน์ที่พระสาวกได้มอบให้ แม้ว่าจะมีบางพวกที่สำเร็จพระนิพพานแบบส่วนตัว โดยให้รายละเอียดเกี่ยวกับผลการปฏิบ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 177 อย่างนั้นเอง. แปลโดยพญาชนะว่า 'กล่าวคำว่า...ดังนี้เป็นต้น.' (ไมต้องใช้อายตนินิดอะไร ๆ) ในอภิธรรมติกวาทิว มีใช้ชมชู เรียกในโฆษว่า ลิงคุตโต คือ ลิงคตะ ห

ข้อความนี้เป็นการอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างคำในอภิธรรม โดยเน้นการใช้ศัพท์บาลีและอธิบายความหมายในแบบที่สะท้อนถึงแนวคิดทางศาสนาและปรัชญา เช่น 'อนุกรตา' และการใช้คำว่า 'ภิกษุ' ในบริบททางศาสนา. เป็นการเผยแ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 181 ย อ. ที่ ๑ โนนูน โน โก โก โคม เหตุ โก ปูจโยะ ยนติอุระเตา นิพพานิ ดิญจิติ นิพพานาคามิ ดิญจติวฺ วโ โคโต โคมสา สาวกา โคดาว โคตมม เอว โอโฬิมานา เอว อุตสาส

เนื้อหาในบทนี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างพระนิพพานและพระโคดมว่ามีเหตุและปัจจัยใดบ้างที่สามารถนำไปสู่การเข้าถึงพระนิพพาน โดยพระโคดมเป็นผู้ถ่ายทอดโอวาทและอธิบายถึงวิธีการที่เชื่อมโยงผู้ติดตาม เข้าสู่สภาวะน

คำนำ พระวิบูลย์ปฏุก แน่งออกเป็น ๕ คัมภีร์ คือ มหาวิบูล ภูคูนี- วิเศษ มหาวรรณ จุตวรรธ และปริวาร มีอรรถถกฺา ชื่อสมุจ- ปลาสถกฺ อันเป็นผลงานของพระเกจ์ชาวชมพูทวีป ชื่อพุทธโมย- นาย รุนาขึ้น เมื่อพระพุทธศาสน

พระวิบูลย์ปฏุกได้รจนาเป็น ๕ คัมภีร์สำคัญเพื่อเผยแพร่ความรู้ทางพระพุทธศาสนา รวมถึงการแปลคัมภีร์จากภาษาสิงหลเป็นภาษาญี่ปุ่น ผลงานของท่านมีความสำคัญในด้านการศึกษาและการเผยแพร่พระธรรมไปทั่วโลก ท่านแบ่งเนื

ประโยค - ปฐมมัณฑปสถากรมกัลกกษา ก - หน้าที่ 50 ความเป็นผู้ลาภสามารถในพระวินัย กำหนดบทไม่ถ้วน. ที่เป็นพระ ฉันลาภได้มีจำนวนถึง ๑,๐๐๐ รูป. [ พระโสรกเคราะห์เรียนพระวินัยปฏิกจากสำนักพระทาสกเคราะห์ ] ส่วนพระ

บทความนี้กล่าวถึงการศึกษาและการอบรมพระวินัยในช่วงเวลาต่าง ๆ ของพระอริยบุคคล จำนวนมากถึง ๑,๐๐๐ รูป โดยเริ่มตั้งแต่การเรียนรู้จากพระทาสกเคราะห์และพระโสรกเคราะห์ ซึ่งมีผลกระทบต่อผู้เรียนและการสร้างความสา

ประโยค-ปฏิสนธิบนปฏิสนธิจากกมล ภาค ๑ - หน้าที่ 54 [ คัดเลือกพระเถระทำคุณงามความดี ๑๐๐ องค์ ] ภายหลังพระเถระทั้งหลาย ปรึกษากันว่า " พวกเราจงสั่งสอนกายา พระธรรมและวินัยอีก ดังนี้ จึงได้คัดเลือกกาย ๑๐๐

บทความนี้กล่าวถึงการประชุมของพระเถระในเมืองไพศาลีซึ่งได้มีการคัดเลือกพระเถระ ๑๐๐ รูป เพื่อสั่งสอนพระธรรมและวินัย หลังจากการปรึกษากันเกี่ยวกับการทำความดี การประชุมใช้เวลา ๔ เดือนและมีผลสำเร็จ โดยได้พูด

ประโยค - ปฐมมนต์ปาสาทิกาเล กถ - หน้าที่ 58 ภิจกานกิจที่ควรนำเข้าในพรหมโลกเสร็จแล้ว ก็พากันกลับมาอีก [ พวกพระเถระลงทันตกรรมแก่นพระสิโลกะและพระฉัทวะซี ] ก็โดยสมบั้นนั้นแสน พระเถระทั่ง ๒ รูป คือ พระสิโ

บทความนี้เสนอเรื่องราวเกี่ยวกับพระเถระที่มีคุณธรรมและบทบาทสำคัญในพระพุทธศาสนา พระสิโลกะและพระฉัทวะซีเป็นตัวอย่างของพระเถระที่ทรงปฏิบัติถูกต้อง แม้ว่าจะมีเหตุการณ์ที่ท้าทาย พวกเขายังคงรักษาศีลและอำนาจแ

นั่นเอง หาใช้โดยไม่ชอบธรรมไม่. ได้ยินว่า ในวันที่หนึ่ง พระราชทรงถวายมหาทานท้อโศการาม ประทับนั่งในท่ามกลางพระภิษูษ์ ซึ่งนับได้ประมาณทบทเสร็จ ทรงปราดกลางด้วยมือป้อง ๔ แล้วทรงถามปัญหาว่า "ขอแต่ ท่านผู้เจ

พระราชาได้ถวายมหาทานท้อโศการาม และทรงเลื่อมใสในพระธรรมที่พระผู้พระภาคเจ้าทรงแสดง พระองค์ทรงสละพระราชทรัพย์เพื่อสร้างพระวิหาร ๔๕,๐๐๐ หลังในนครต่าง ๆ Buddha, monasteries, and royal donations. พระสงฆ์ได้

ประโยค (ตอน) - ปฐมมัณฑ์ปลาสำหรับเทวภาค - หน้าที่ 83 โมคลิญครูติตสาเตระ เป็นพระอุปัชฌายะ และมีพระมหาเทวะ เป็นอาจารย์ ให้อุปสมบท โดยมีพระมัณฑินิตครสะ เป็นอาจารย์ ได้ยินว่า คราวนั้น พระฤามมีพระชนมายุได้

เนื้อหาเกี่ยวกับการอุปสมบทของพระมหาเทวะและการศึกษาในศาสนาพุทธ โดยระบุถึงพระอาจารย์และการดำเนินการศึกษาของพระภิกษุในมณฑล และพระราชผู้มีอำนาจในรัชกาลที่ตนมีอยู่ รวมถึงการเรียนรู้พระธรรมและวินัยในศาสนา

อุปฐาก วันหนึ่ง ดีสิสมุนท่าน เสด็จไปเที่ยวย่า ได้ตอกพระเนตร เห็นหมู่มดฝูงใหญ่ ซึ่งเล่นอยู่ด้วยการเล่นตามความคิด (คือความ ความใคร่ของตน) แล้วทูลพระเนตรเห็นแล้ว ดีสิสมุนท่านได้ ทรงมีพระรำพึงดังว่าว่า "ฤ

เนื้อหาพูดถึงการเสด็จเยี่ยมของพระราชาที่ได้พบเห็นหมู่มดเล่นกันและมีการเปรียบเทียบกับพระกุมารที่กังวลเกี่ยวกับความตาย. พระราชาได้แสดงให้เห็นถึงการยอมรับและเข้าถึงธรรมะที่เป็นเหตุผลนอกเหนือจากความหวาดกล

ประโยค-ปฐมสมันต์ปาสำหรับกษัตริย์ - หมายที่ 93 คนหนึ่ง ทูลถวายความเห็นว่า " ขอเดชะให้ฝ้าละองสมุทธีพระบาท ปกเกล้า พระสมณะผู้ประเสริฐ จักจับให้ฝ้าละองสมุทธิพระบาท ที่พระหัตถ์ขวา" คราวนั้น พระราชาก็ได้ทรง

ในบทนี้ พระราชาได้ทรงสนทนากับพระเถระเกี่ยวกับการจับพระหัตถ์และความหมายของการกระทำดังกล่าว โดยมีการอภิปรายถึงความสำคัญในสังคมการปกครองและศาสนา พวกราชบรรพูดอธิบายกังวลเกี่ยวกับการกระทำที่อาจนำไปสู่การผิ