ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-ปฐมสมันต์ปาสำหรับกษัตริย์ - หมายที่ 93
คนหนึ่ง ทูลถวายความเห็นว่า " ขอเดชะให้ฝ้าละองสมุทธีพระบาท
ปกเกล้า พระสมณะผู้ประเสริฐ จักจับให้ฝ้าละองสมุทธิพระบาท
ที่พระหัตถ์ขวา" คราวนั้น พระราชาก็ได้ทรงตอบว่า "พระ
เธอมาแล้วในขณะนั้นนั่นเอง" จึงเสด็จไปยังเม็งม่องคลา แล้ว
เสด็จลงอุทกไปท้องขึ้นไป จนถึงพระเถระ ในขี้นี้ประมาณเพียง
ชฌน แล้วได้ถวายพระหัตถ์แก่พระเถระผู้ผ่านลงจากเรือ พระเถระ
ได้จับพระราชาที่พระหัตถ์ขวาแล้วเสด็จเข้า
[ ราชบรรพูดอธิบายจะคัดศิษยะพระมโคคีในศิลาสะวะ ]
พวกราชบรรพูดอธิบาย เห็นกร้านั้นแล้ว ก็จักคาบออกจากฝึก
ด้วยคิดว่า " พวกเราจัดคัดศิษยะของพระเถราให้ตกไป" ดังนี้ ถามว่า
" เพราะเหตุไร ? " แกว่า " เพราะได้ยินว่า ในราชถคฤมีริฏฐึ์
ว่า 'ผู้ใดจับพระราชาถือพระหัตถ์ ราชบรรพูดอธิบายคัดศิษยะของ
ผู้นั้นให้ทตกไป." พระราชาทอดพระเนตรเห็นงา ( ตาบ ) เท่านั้น ก็
ทรงรับสั่งว่า " แม้ครั้งก่อน เราไม่ประสบความสบายใจ เพราะเหตุ
ที่ผิดในภิกษุหลาย พวกเธออย่าทำผิดในพระเถรเลย" ถามว่า
" ก็เพราะเหตุใด" พระเถรจึงได้จับพระราชาที่พระหัตถ์ ? " แกว่า
" เพราะเหตุนี้พระเถรนั่น อันพระราชาให้ตรามา เพื่อ ต้องการ
จะตรัสถามปัญหา, ฉะนั้น พระเถราไฝใจว่า 'พระราชาพองนี้
เป็นอันดวงสิโลของเรา' จึงได้จับ. "
[ พระเจ้าโศภาคงสงส์ท่านพระมโคคีบุตรศิลาสะวะ ]
พระราชาทรงนำพระเถรไปสู่ราชอุทยานของพระองค์ แล้วทรง