ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ตอน) - ปฐมมัณฑ์ปลาสำหรับเทวภาค - หน้าที่ 83
โมคลิญครูติตสาเตระ เป็นพระอุปัชฌายะ และมีพระมหาเทวะ เป็นอาจารย์ ให้อุปสมบท โดยมีพระมัณฑินิตครสะ เป็นอาจารย์ ได้ยินว่า คราวนั้น พระฤามมีพระชนมายุได้ ๒๐ ปีบริบูรณ์
[พระมหินตกะ ได้บรรจุพระอรหันตเวลาผสมบท]
ท่านได้รับบรรจุเป็นพระอรหันต์พร้อมด้วยภุติสภา ในมณฑล
อุปสมบทนั้นแหละ พระอาจารย์เมียงองค์พระนางสังมิตตราชิดา
ชื่อว่าพระอายุติตสา ส่วนพระอุปัชฌายะ ชื่อพระธัมมปาลิตตา
ได้ยินว่า คราวนั้น พระนางสังมิตตรา มีพระชนมายุได้ ๘ ปี
ภิญญาสูงมังพระนางสังมิตตรานั้น ผู้พอบรรพชาแล้ว ให้ดำรงอยู่ใน
สิกขาในโรงมณฑลนั้นแหละ
เวลาที่พระโอสรสและพระธิดาทั้ง ๒ องค์ผนวก พระราชทรง
อภิบาลครองราชย์ได้ ๗ ปี ภายหลังตั้งแต่พระที่ทรงบรรพชาแล้ว พระ
มุนิเทวะ ก็ศึกษาล่าเรียนพระธรรมและพระวินัย อยู่ในสำนัก
พระอุปัชฌายะของตนเอง ได้เรียนเอาเรวทุกทั้งหมด พร้อมทั้ง
อรรถกถา ที่ท่านสงเคราะห์ด้วยพระไตรปิฎก ซึ่งขึ้นสังเด็จทั้ง ๒ ครวา
จบในการฌา พระยาื แล้วได้เป็นปาโมกข์ (หัวหน้า) ของพระ
ภิญญาประมาณ ๑,๐๐๐ รูป ผู้เป็นอันตราวิส แห่งอุปชฌายะของตน
คราวนั้น พระเจ้าโกศลทรงมุ่งมัวจิยาสงมัญจาน
ก็ในรัชกาลที่พระราชางจอปิกไล่ ๖ ปี ผ่านมานั้น พระโกนด-
บุตรสาสะเตะ เที่ยวไปเพื่อขอต้องการบำบัดพยาธิ ด้วยภิญญาวัตร