ข้อความต้นฉบับในหน้า
โอวาทมานาเอ๋ อนุสาสยมานา อุปปกฏม องฌานติ นิพุทธานิ ธาราณติ เอกอุปฺ นารามานติ. [ม. อุป, คุณโมคุณลาน ๑๔/๕๕]
"ข้าแต่พระโคดมผู้นิจจะเหตอะไรมนอบแดง ปัญจอรี ใครเอ๋ เพราะเหตุ
ปัญจไร้ลา พระนิพพานก็มีอยู่, ทางให้ถึงพระนิพพานก็มีอยู่, พระ
โคดมผู้นิจจะเหตภาพก็มีอยู่, ถึงอย่างนั้น พระสาวก ท. ของพระโคดม
ผู้นิจจะ ผู้ถือพระโคดมผู้นิจจะอาวุโสอย่างนั้น อนุสาสน์อยู่อย่างนั้น,
บางพวกยังพระนิพพานที่สำเร็จโดยส่วนเดียวทั้งสมุทธ์, บางพวกก็
ไม่ให้สมุทธ์." (ยึ เป็นปฏิบัติวิถี ในเนอรรถเหตุ, เรื่องนี้จะมี
แสดงข้างหน้า).
อ. ที่๒
สามเณรน อินทวณภูมิ ภูคุ, ถออ ปน สุรโฅ
นามญาติ อิตคุมโน่ ปูมบาติ.- [อญาม.๕/๑๘๙] "วัด
อันสามเณรฉันเสร็จเดี๋ยวนี้เอง. ก็แว่ว่า อาทิตย์ปรากฏเลยท่ามกลาง
ฟ้าแล้ว."
อท ปน ใช่วางในพายางค์ี้เป็นตอนหนึ่งของพากย์ก็มี
อุ:-
อ. ที่๑
อุปุตตฤทิตย์ยา ปริญพาชกา อนุธ อาจญาอานนฺตา อาโรคคฺ
อุปสนฺนา นิโพธพนะ: อก. ปถิม คตฺ ภาณฑ์... [ม.ม.
มาคุณทิพ.๑๓/๒๒] "ปริพาชก ท. ผู้อัญเชิญเดี๋ยวนี้ผู้ยอด ไม่มี"