วิทยาภิรมณ์แปลกภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 312
หน้าที่ 312 / 329

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการตรวจสอบพระเจดีย์และการรักษาธรรมภายในภาษาที่ต่างกัน ซึ่งได้ปรับเปลี่ยนให้เข้ากับภาษามคธ และการเดินทางของพระพุทธโมสะที่ได้พบกับภิษุสงในมหาวิทยาลัยนครอรณูรันติ ท่านได้ฟังอรรถกถาภิรมณ์และได้มีความคิดเกี่ยวกับพระธรรมศาสนาอย่างลึกซึ้ง บทความนี้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการศึกษาธรรมในสังคม และบทบาทของพระสารีบุตรในการเผยแผ่ธรรมะสู่ชุมชน.

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาในพระธรรม
-การเดินทางของพระพุทธโมสะ
-ภาษามคธและการแปล
-บทบาทพระสารีบุตร
-การเผยแผ่เถรวาท

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - วิทยาภิรมณ์แปลกภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 311 สังเกตคำว่่าเป็นแบบ ?) หมายไม่ แต่ธรรถภายในภาษีสกุลอันขึ้นสู่ สังเกตทั้งหมด ถึง ที่พระเจดีย์ทั้งหลายมีพระสารีบุตเป็นต้นทำไว้ พระ มหินทรตรวจลูกกามารก (คำเจดีย์คำที่กล่าวไว้) แล้ว (รบรวม มา) แต่งไว้ด้วยภาษีสี่ร ส ยังเป็นไป (คือยังใช่กัน) อยู่ในสลทริป แม้นเธอไปที่สลทริปลั้น ตรวจจุดให้ทั่วแล้วปรัชญานในภาวมคธ เสียได้ (คือแปลเปลี่ยนเป็นภาษามคธเสีย) ธรรถภายในจังกำ ประโยชน์ก็ถูกกลามให้แก่โลกทั้งปวง เมื่อพระเจดีย์แนะนำอย่างนั้น ท่านพุทธโมสะก็คิดดีใส่สมันต์ ก็ราบทรงอุปชามะและภิกษุมงส์ เดินทางไปยังท่าเรือโดยลำดับ ขึ้นเรือไปพพระพุทธิตตเถระสวน ทางมาที่กลางมหาสุมทร ได้พูดจาปราศัยกันแล้ว เดินทางต่อไปจน ถึงท่าเรืองกลา ในกาลนั้น พระเจ้ามหานครองราชย์ในลังภาพิร ท่านพระพุทธโมสะไปพบภิษุสงในมหาวิทยาลัยนครอรณูรันติแล้ว จึงไป สู่สำนักพระสังคมปะทะ ที่มหาธารมะ: ได้ฟัง (ทราบความ) อรรถกถาภิรมณ์สี่และเถรวาททั้งปวงแล้ว ก็คิดสิน (ปลดใจชื่อ) ว่าเป็นพระพุทธิยบานขององค์พระธรรมศามิรี ซึ่งไม่ส่งที่ประชุมสงฆ์ ในวินิจฉัยนั้น ขอหนังสือฉบับนี้เพื่ออธำรพระอะไรภิญ๎ก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More