ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิทยาภิรมณ์แปลกภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 311
สังเกตคำว่่าเป็นแบบ ?) หมายไม่ แต่ธรรถภายในภาษีสกุลอันขึ้นสู่
สังเกตทั้งหมด ถึง ที่พระเจดีย์ทั้งหลายมีพระสารีบุตเป็นต้นทำไว้ พระ
มหินทรตรวจลูกกามารก (คำเจดีย์คำที่กล่าวไว้) แล้ว (รบรวม
มา) แต่งไว้ด้วยภาษีสี่ร ส ยังเป็นไป (คือยังใช่กัน) อยู่ในสลทริป
แม้นเธอไปที่สลทริปลั้น ตรวจจุดให้ทั่วแล้วปรัชญานในภาวมคธ
เสียได้ (คือแปลเปลี่ยนเป็นภาษามคธเสีย) ธรรถภายในจังกำ
ประโยชน์ก็ถูกกลามให้แก่โลกทั้งปวง เมื่อพระเจดีย์แนะนำอย่างนั้น
ท่านพุทธโมสะก็คิดดีใส่สมันต์ ก็ราบทรงอุปชามะและภิกษุมงส์
เดินทางไปยังท่าเรือโดยลำดับ ขึ้นเรือไปพพระพุทธิตตเถระสวน
ทางมาที่กลางมหาสุมทร ได้พูดจาปราศัยกันแล้ว เดินทางต่อไปจน
ถึงท่าเรืองกลา ในกาลนั้น พระเจ้ามหานครองราชย์ในลังภาพิร
ท่านพระพุทธโมสะไปพบภิษุสงในมหาวิทยาลัยนครอรณูรันติแล้ว จึงไป
สู่สำนักพระสังคมปะทะ ที่มหาธารมะ: ได้ฟัง (ทราบความ)
อรรถกถาภิรมณ์สี่และเถรวาททั้งปวงแล้ว ก็คิดสิน (ปลดใจชื่อ)
ว่าเป็นพระพุทธิยบานขององค์พระธรรมศามิรี ซึ่งไม่ส่งที่ประชุมสงฆ์
ในวินิจฉัยนั้น ขอหนังสือฉบับนี้เพื่ออธำรพระอะไรภิญ๎ก